سیاسی دیدگاه ادبیات جهان - مقالات و خبرها بخش خبر آرشیو  
   

ساکن کاخ سفید؛ زیر منگنه


اردشیر زارعی قنواتی


• شاید تصویر این آنارشی حاکم در ساختار سیاسی آمریکا و بازیابی قدرت رقبایی چون روسیه را در بهترین شکل آن بتوان در سفر روز یکشنبه "ولادیمیر پوتین" رئیس جمهوری روسیه به سوریه و حضور در پایگاه هوایی "حمیم" و سپس دیدار وی از مصر و ترکیه دید که نشان می دهد قدرت های رقیب گام به گام واشینگتن را به عقب نشینی وادار می کنند. به نظر می رسد آنچه در واشینگتن به خوبی هنوز درک نمی شود واقعیت روند تاریخی افول هژمونی و ظهور قطب های جدید قدرت در عرصه بین المللی است ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ۲٣ آذر ۱٣۹۶ -  ۱۴ دسامبر ۲۰۱۷


انتخابات مجلس سنای آمریکا در مورد جایگزینی سناتور "جف سشنز" که از سوی "دونالد ترامپ" به سمت وزارت دادگستری برگزیده شده بود، در ایالت "آلاباما" در روز سه شنبه ۱۲ دسامبر برگزار شد. در این انتخابات رقابت تنگاتنگی بین "روی مور" کاندیدای حزب جمهوریخواه و مورد حمایت ترامپ با "داگ جونز" کاندیدای حزب دمکرات بر قرار بود که بعد از شمارش ۹۹ درصد آراء آقای جونز توانست با اختلاف بیش از یک درصد به پیروزی برسد. اهمیت موضوع آنجا بیشتر می شود که اصولا ایالت آلاباما به طور سنتی یک حوزه و پایگاه رای جمهوریخواهان می باشد و در ۲۵ سال گذشته هیچ دمکراتی از این منطقه به سنا راه نیافته بود و حتی در انتخابات ریاست جمهوری اخیر نیز ترامپ با اختلاف ٣۰ درصد بر رقیب دمکرات خود "هیلاری کلینتون" پیروز شده بود. با توجه به اکثریت شکننده ۵۲ در مقابل ۴٨ کرسی به نفع جمهوریخواهان در سنا که هم اکنون به ۵۱ در مقابل ۴۹ کرسی می رسد و هم چنین چند سناتور مخالف ترامپ در اردوی جمهوریخواهان از این پس مشکلات کاخ سفید برای تصویب لوایح خود در کنگره سخت تر می شود. هر چند که به دلیل اتهامات آزار جنسی از سوی چند زن علیه آقای مور در صفوف جمهوریخواهان برای حمایت از وی اختلاف نظر شدیدی بروز کرده بود اما تحلیلگران سیاسی این شکست را برای جمهوریخواهان و رئیس جمهوری، مقدمه سقوط احتمالی آنان در انتخابات کنگره در سال ۲۰۱٨ محسوب کرده اند.

افول هژمونی آمریکا                                                                              
هم زمان با شکست نامزد مورد حمایت دونالد ترامپ در انتخابات آلاباما و کاهش نفوذ محافظه کاران در مجلس سنا، مجموعه یی از فشارهای دیگر نیز بر روی رئیس جمهوری وارد شده است که وی را بیش از پیش آسیب پذیر می کند. شکایت حدود ۱۰ زن از ترامپ به دلیل آزار جنسی که هم اکنون از حمایت ۱۰۰ تن از نمایندگان کنگره در هر دو مجلس نمایندگان و سنا جهت رسیدگی به این اتهامات و ضرورت تحقیقات کنگره حول آن برخوردار شده است، مسکوت گذاشتن درخواست رئیس جمهوری برای تصمیم گیری در خصوص تجدیدنظر در توافق موسوم به "برجام" که بعد از مهلت کنگره دوباره توپ را به زمین کاخ سفید انداخت، عقب نشینی واشینگتن در مورد اعمال فشار بر کره شمالی و درخواست جدید "رکس تیلرسون" برای مذاکره بدون قید و شرط با پیونگ یانگ و چندین مورد فشارهای کمیته های تحقیقاتی علیه ترامپ و حلقه اطرافین وی این روزها وضعیت سختی را برای ساکن کاخ سفید رقم زده است. در چنین شرایطی سیاست خاورمیانه یی واشینگتن نیز با توجه به تحولات سوریه، عراق، یمن و هم اکنون موضوع انتقال سفارت آمریکا به بیت المقدس در وضعیت خوشایندی نیست. هم چنین خبرهای نشست "ژنو" در خصوص بحران سوریه نیز نشان می دهد که حتی "استفان دی میستورا" میانجی سازمان ملل متحد در امور سوریه در دیدار با ائتلاف مخالفان به صراحت به آنان گوشزد کرده است که بحث بر سر کناره گیری اسد را پایان دهند و به موضوع تدوین قانون اساسی و روند مصالحه ملی تمرکز داشته باشند، چون دیگر از حمایت بین المللی برخوردار نبوده و اگر هم چنان بر خواست خود اصرار کنند با شکست مذاکرات ژنو از این پس حل و فصل موضوع بحران سوریه به "سوچی" در سوریه منتقل می شود.

آنارشی در ساخار سیاسی                                                                        
شاید تصویر این آنارشی حاکم در ساختار سیاسی آمریکا و بازیابی قدرت رقبایی چون روسیه را در بهترین شکل آن بتوان در سفر روز یکشنبه "ولادیمیر پوتین" رئیس جمهوری روسیه به سوریه و حضور در پایگاه هوایی "حمیم" و سپس دیدار وی از مصر و ترکیه دید که نشان می دهد قدرت های رقیب گام به گام واشینگتن را به عقب نشینی وادار می کنند. به نظر می رسد آنچه در واشینگتن به خوبی هنوز درک نمی شود واقعیت روند تاریخی افول هژمونی و ظهور قطب های جدید قدرت در عرصه بین المللی است. تضادهای درون ساختار سیاسی آمریکا بیش از آنچه به شخص ترامپ بستگی داشته باشد محصول همین افول امپراتوری و تشدید تضادهای بین واشینگتن حتی با متحدین اروپایی خود حول کسب منافع می باشد که به حکم تاریخ، جبری اجتناب ناپذیر می باشد. در چنین شرایطی هر گونه اقدام یک جانبه هر چند که کارکردهای داخلی در حوزه رقابت های سیاسی از جمله انتقال سفارت این کشور به بیت المقدس که جایگاه فردی ترامپ را در ساختار سیاسی تقویت کرد، تنها مسکن های موقتی برای تشکین دردهای کنونی تلقی می شود. توازن قوای بین المللی نیز هم اکنون مثل دو دهه پیش نخواهد بود که هژمونی یکجانبه آمریکایی بتواند اراده خود را بر دیگر بازیگران جهانی به راحتی تحمیل کند. در چنین شرایطی چنانچه بازیگران منطقه یی چون ایران بهانه یی به دست آمریکا ندهند و در چارچوب قواعد بین المللی و دیپلماسی سازنده در چارچوب تنش زدایی حرکت کنند، این چرخه افول هژمونی آمریکایی روند طبیعی خود را طی می کند اما در صورت اشتباه محاسبه و حرکات نسنجیده می تواند در این روند اخلال ایجاد کرده و فرصت دوباره یی برای واشینگتن ایجاد کند. آمریکای امروز در وضعیت نسبتا ضعیفی نسبت به گذشته قرار دارد و این می تواند اراده بازدارندگی حول خطر تشدید منازعات را از سوی آنان موجب شود. بدون تردید همین کنگره که امروز با حساب سود و زیان بازگرداندن تحریم های هسته یی ایران، از این اقدام اجتناب کرده است به زودی نوعی دیگر از تحریم را در خصوص موضوع موشکی، دخالت های منطقه یی و موضوع حقوق بشر در دستور کار خود قرار می دهد تا هم یک رقیب منطقه یی را تنبیه کند و هم اینکه با جلب رضایت نسبی ترامپ وی را از اقدامات نسنجیده باز دارد. در چنین شرایطی هرگونه عکس العمل عصبی و مقابله به مثل می تواند موجب ترمیم اختلافات و بهانه یی برای ترامپ جهت برون رفت از بن بست های موجود باشد.


اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:

Facebook
    Delicious delicious     Twitter twitter     دنباله donbaleh     Google google     Yahoo yahoo     بالاترین balatarin


چاپ کن

نظرات (۰)

نظر شما

اصل مطلب

بازگشت به صفحه نخست