• اینجا اگر نه موطن من، میهن من است
شهر من است و خانه ی من، لندن من است

اینجا چهل بهار و خزان دیده ام به خود
گرچه نه زادگاه من و میهن من است ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۵ تير ۱٣۹۶ -  ۲۶ ژوئن ۲۰۱۷

وقتی برای مسافر عزیز از آلمان آمده*، پُز لندنم را میدادم، این سروده یا «شعرانه» پیشم نبود، حالا برایش میفرستم تا در مقام سردبیر ادبی مجبور باشد بخواندش و اگر مناسب دانست اینترنتی اش کند.
---------------
لندن من

اینجا اگر نه موطن من، میهن من است
شهر من است و خانه ی من، لندن من است

اینجا چهل بهار و خزان دیده ام به خود
گرچه نه زادگاه من و میهن من است

دوران سلسبیل و خیابان خوش گذشت
ایلینگ من، محله ی من، برزن من است

میدان محسنی است مرا منسون-اسکوئر
آیرون بریج ِشان پل راه آهن من است

اِجوِر-رُدَش مثال خیابان نادری
نُورث-سیرکولار-رُدش مثلاَ جردن من است

توپخانه را بگیر ترافالگار-اسکوئر
واتفورد و حومه اش سولوقون و کن من است

اینجا که خفته است رفیق عزیز من
روزی دگر مجاور آن مدفن من است

آنجا جواب شعر و غزل دخمه ی اوین
اینجا «سوآس**» جای غزل خواندن من است

آنجا نظام، خانه ی ما را ز ما گرفت
اینجا نظام، جورکش مسکن من است

اینجا طبیب مضطرب از قند خون من
آنجا طناب منتظر گردن من است

اینجا پلیس منطقه اش فکر جان من
آنجا رئیس مملکت اش دشمن من است

اینجا اگر گرسنه بمانم، حکومت اش
در فکر آب و نان و بُن و بنشن من است

احساس غربت و غم بیگانگی چرا؟
وقتی کوئین شبیه به مادرزن من است

جان وطن گلایه نکن کز هجوم جهل
اینجا پناهگاه من و مأمن من است

روزی که اقتضای زمانم صلا دهد
ایران من! فدای تو جان و تن من است


* خسروجان باقرپور
** دانشکده یا مدرسه ی مطالعات آسیایی و آفریقایی دانشگاه لندن، که از قضا اول بار این چامه را در آنجا خواندم.
--------------------

این هم تازه ترین «شعرانه»ی من:
--------------------

گدای سر کوچه
-----

اگر دعای ترا کمترین اثر باشد
خدا به ما برکت میدهد، (اگر باشد)

گدای پیر سر کوچه مان جوابم داد:
«خدا که هست ولی بی بر و ثمر باشد»


«خدا که هست ولی دست بسته، پا بسته»
«اسیر شیخ و امام و پیامبر باشد»

گدای ما که خداباوری است نابینا
نگاهش از توی مومن عمیق تر باشد!