دو پندار
جهانگیر صداقت فر
•
هنگام
که تکیده و رام
گام برمی نهی به گدارِ پیره سری ،
حسرت زده در مییابی به ناگاه
که ناتوانیِ تن
خود حائلی ست سخت
میانِ تمنّای خواستن
و عزمِ توانستن .
...
اخبار روز:
www.iran-chabar.de
آدينه
۲ تير ۱٣۹۶ -
۲٣ ژوئن ۲۰۱۷
هنگام
که تکیده و رام
گام برمی نهی به گدارِ پیره سری ،
حسرت زده در مییابی به ناگاه
که ناتوانیِ تن
خود حائلی ست سخت
میانِ تمنّای خواستن
و عزمِ توانستن .
پیر که میشوی
بسا که بس امیال مانده بر دل هنوزت و
هرگز
ارضای آرزو دگرت میسّر نیست .
نه -
پیرانه سر آن پندِ باستان
کارایِ مرادِ تو نیست .
********
نه -
ابدیّت نیز
بی کرانه نیست :
مرگ
خود مگر نهایتِ ابد است .
وقتی که تو نباشی ،
پایندگی
هر آینه
در خودِ خویش
ژاژ واژهیی نیست بیش .
*********
جهانگیر صداقت فر
|