سیاسی دیدگاه ادبیات جهان - مقالات و خبرها بخش خبر آرشیو  
   

آیا در فرانسه بزرگترین سورپرایز انتخاباتی شکل می گیرد


اردشیر زارعی قنواتی


• در چنین شرایطی که سیستم و نظام حاکم به بن بست ذاتی و به تعبیری پایان راه خود رسیده است هرگونه انتخابی می تواند یک "همه پرسی" تلقی شده و به تبع حساسیت آن به میزان زیادی بالا باشد. البته آنچه هم اکنون در جریان رقابت های انتخاباتی فرانسه می گذرد وصف حال تمامی کشورهای عضو اتحادیه اروپایی و به خصوص دو کشور آلمان و هلند هم می باشد ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۱۵ اسفند ۱٣۹۵ -  ۵ مارس ۲۰۱۷


انتخابات ریاست جمهوری فرانسه این بار با توجه به اهمیت آن به نظر می رسد که به نوعی انتخاب "نقشه راه" ساختار سیاسی – اجتماعی کشور است که تقریبا همه کاندیدای حاضر، کارزار خود را حول نفی وضع موجود قرار داده اند. در چنین شرایطی که سیستم و نظام حاکم به بن بست ذاتی و به تعبیری پایان راه خود رسیده است هرگونه انتخابی می تواند یک "همه پرسی" تلقی شده و به تبع حساسیت آن به میزان زیادی بالا باشد. البته آنچه هم اکنون در جریان رقابت های انتخاباتی فرانسه می گذرد وصف حال تمامی کشورهای عضو اتحادیه اروپایی و به خصوص دو کشور آلمان و هلند هم می باشد که تقریبا با فاصله کمی آنان نیز باید به استقبال انتخابات پارلمانی بروند. به دلیل همین اهمیت و حساسیت این دور از انتخابات ریاست جمهوری فرانسه احزاب و نیروهای سیاسی هر یک بنا بر گرایش و تمایلات خود بیش از گذشته به سمت ائتلاف های چند حزبی حرکت می کنند. ائتلاف "آمانوئل ماکرون" اپورتونیست مستقل با "فرانسوا بایرو" که در هفته گذشته موجب ارتقای موقعیت ماکرون گردید، چند روز بعد با ائتلاف "بنوا آمون" از حزب سوسیالیست با "یانیک ژادو" از حزب سبز روبه رو شد که تا حدودی توانست موقعیت بنوا آمون را بهتر کند هر چند که به دلیل وزن کم سبزها در فرانسه هنوز وی در رتبه چهارم نظرسنجی ها قرار دارد. وضعیت در اردوی جبهه ملی به رهبری "مارین لوپن" تقریبا هم چنان ثبات خود را حفظ و حتی اتهامات قضایی نیز تاثیری در سبد آرای وی نداشته و او هنوز جلوداری خود را با حدود ۲۷ درصد تقریبا قطعی کرده است. اما در اردوی حزب راست میانه جمهوریخواه وضعیت برای "فرانسوا فیون" که تا قبل از افشای رسوایی های مالی حول خانواده اش بیشترین بخت ریاست جمهوری را در دور دوم برای او قائل بودند، چندان رضایت بخش نیست و فیون با افت دو درصدی رای خود هم اکنون با ۲۱ درصد در جایگاه سوم قرار گرفته است. در این میان وضعیت ضلع پنجم این رقابت ها بدون تردید ائتلاف چپ رادیکال به رهبری "ژاک لون ملانشون" است که با شعار "انقلاب شهروندی" هر چند ترقی خواهانه ترین برنامه انتخاباتی را ارائه کرده است اما در همان مرز تثبیت شده ۱۲ درصدی قرار دارد و به دلیل حضور جناح چپ حزب سوسیالیست با بنوا آمون به نظر نمی رسد که وی بتواند از درون صفوف و پایگاه رای این حزب درصد قابل ذکری را نصیب خود کند.
در شرایطی که روند حرکتی فضای انتخابات به سمت دوقطبی مارین لوپن – آمانوئل ماکرون می رود و تا حدودی فرانسوا فیون هم امیدوار است که بتواند به جای ماکرون به دور دوم رفته و سپس به لحاظ وضعیت جامعه فرانسه در مرحله بعد پیروزی بر لوپن را برای خود بیمه کند، جناح چپ در دو شاخه بنوا آمون و ژاک لوک ملانشون در موقعیت یک تصمیم گیری بزرگ سیاسی قرار گرفته اند. تقریبا همه تحلیلگران در یک نکته متفق القولند و آن اینکه از یک طرف مارین لوپن به دور دوم خواهد رفت و از طرف دیگر رقیب وی در دور دوم می تواند با جلب حمایت دیگر احزاب و جامعه رای دهنده پیروز انتخابات این دور باشد. به همین دلیل تحت هیچ شرایطی ائتلافی جدید بین سه ضلعی لوپن، ماکرون و فیون انجام نخواهد گرفت و آنان با همین داشته های خود باید وارد چرخه بازی نهایی شوند. در این سه ضلعی هیچ شانس و امیدی برای جناح چپ فرانسه قابل تصور نخواهد بود و دو نماینده آنان آمون با حدود ۱٨ درصد و ملانشون با ۱۲ درصد آرای طبقات رای دهنده، بازنده قطعی این رقابت ها خواهند بود. در جنبش چپ رادیکال ملانشون همواره نگاه به انتخابات و رقابت سیاسی بیش از آنچه حول کسب قدرت دور بزند برآیند یک نگرش آرمانگرایانه جهت اثبات حقانیت راه و تاکید بر اهداف ذاتی جنبش بوده است که معمولا آنان را خارج از چرخه ائتلاف های پراگماتیسم حول پیروزی به صف می کند. اتفاقا این دو نیرو در کنار راست افراطی مارین لوپن از یک سبد رای منجسم و تقریبا غیر سیال در شرایط کنونی برخوردارند که نه می تواند جهش آن چنانی داشته باشد و نه اینکه دچار افت رای شوند. ورود ماکرون و انشعاب وی از حزب سوسیالیست که به صورت مستقل در این انتخابات شرکت کرده است جناح سوسیالیست ها را در طیف راست و چپ به یک دوپارچگی مبتلا کرده است که راست ها در پشت سر ماکرون و چپ ها و تا حدودی کلیت آسیب دیده حزب هم در کنار آمون قرار گرفته اند.
در چنین شرایطی که جنبش چپ فرانسه از طیف چپ حزب سوسیالیست تا جنبش چپ رادیکال ملانشون وضعیت جدید فضای سیاسی فرانسه و اصولا روند تحولات را به خوبی می توانند درک کنند، هم اکنون سوال اساسی اینجاست که آیا در این دور از انتخابات هم حاملان تفکر چپ از میانه تا رادیکال هم چنان انحصار حزبی و منزه طلبی آرمانخواهانه خود را به تاثیر تحولات آتی ترجیح می دهند؟ در واقع پاسخ به همین سوال تا حدود زیادی نتیجه انتخابات ریاست جمهوری فرانسه را حداقل در خصوص احتمال پیروزی نیروهای راستگرا تعیین می کند. برای سد کردن راه قدرت گیری جناح راست از لوپن افراطی، ماکرون اپورتونیست و فیون محافظه کار تنها یک گزینه وجود دارد که هر چند در طی سال های اخیر غیرقابل قبول و ناپذیرفتنی بوده است ولی این بار در صورت شکستن انحصار و تعدیل سیاسی آرمانخواهی در دو سوی طیف، می تواند تمام معادلات کنونی و حتی نهایی را به صورت اساسی تغییر دهد. نزدیک شدن برنامه های بنوا آمون به ریشه های اصلی چپ سوسیالیستی و همخوانی تقریبی آن با پلاتفرم انتخاباتی چپ رادیکال ملانشون یک موقعیت جدید است که به صورت بالقوه می تواند مسیر تحولات پیش رو را دگرگون کند. از آنجا که مطالبات و شعارهای جنبش چپ در درون جامعه به دلیل تاریخ سوسیال این جامعه از فردای انقلاب کبیر فرانسه به نوعی در ساختار سیاسی – اجتماعی نهادینه شده است و حتی راستگراترین احزاب هم در زمان کسب قدرت قادر به در هم شکستن آن نبوده اند، چپ حول یک اتحاد عمل واقعی می تواند آرای اکثریت را کسب کند. متاسفانه سوسیال دمکراسی اروپایی دیر زمانی است که دیگر کاریکاتوری از شعارهای چپ را نمایندگی می کند و به خصوص در چند دهه اخیر با غرق شدن در سیستم نئولیبرالی بستر اتحاد عمل با چپ رادیکال و کمونیست را تقریبا از بین برده است. اما در طی سال های اخیر با شکست برنامه های نئولیبرالی از جمله سیاست خانمان برانداز "ریاضت اقتصادی" در بدنه این سوسیال دمکراسی نیروهایی رشد کرده اند که تمایل به سمت چپ واقعی را نمایندگی می کنند. چنانچه در حزب کارگر بریتانیا بعد از یک دوره طولانی "بلریسم" به شدت راستگرا، هم اکنون با ورود نیروهای جدید به حزب "جرمی کوربین" به راحتی موفق شد الیگارشی فاسد و راست حزبی را مقهور کند و تمایلات چپ را دوباره در این حزب پرسابقه تزریق کند. در همین فرانسه و در انتخابات درون حزبی سوسیالیست ها انتخاب آمون نیز همین پیام را داشت و باید منتظر بود و دید وی می تواند با نزدیکی به ملانشون و ارائه یک برنامه چپ ائتلافی و تعهدات غیرقابل نقض در این خصوص سورپرایز بزرگ این انتخابات را رقم بزنند یا فقط باید شاهد پیروزی دیگران باشند.


اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:

Facebook
    Delicious delicious     Twitter twitter     دنباله donbaleh     Google google     Yahoo yahoo     بالاترین balatarin


چاپ کن

نظرات (۰)

نظر شما

اصل مطلب

بازگشت به صفحه نخست