• در عطر ماهتاب،
گره از گیسوان سیاهتاب تو و شب
                                        باز می شود؛ ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۲۷ دی ۱٣٨۵ -  ۱۷ ژانويه ۲۰۰۷

شب
لانه تمام یادهاست
و روشن
ـ در پرواز قاصدک و باد ـ
یاد بهار
یاد سر انگشت مهر تو و
خواهش دل من
ـ با زخمهای نهانش ـ ،
                               یار!
                                    یار!
                                          یار!
 
در عطر ماهتاب،
گره از گیسوان سیاهتاب تو و شب
                                         باز می شود؛
آنجا ستاره ایست؛
در برکه های خواب،
دل من از قفس آزاد می شود
                                 پرواز می شود.
 
شب خانه تمام امیدهاست:
و روشن
برق دشنه ای
که از نهفت آستین،
بر سینه ستبر سیاهی
                          فرود می آید؛
روشن
سوسوی آبشار
که از گرده کوه کبود دور
                              فرو می ریزد
و شط تشنگی من
که در شکنج گیسویت
بر شانه ات شلال می شود
                                    یار!
                                        یار!
                                             یار!
 
نسیم بر زخم شاخه ها بوسه می زند؛
شب
کاشانه تمام روشنائی هاست.