سیاسی دیدگاه ادبیات جهان - مقالات و خبرها بخش خبر آرشیو  
   

اردوغان "قصاب" جمهوریت ترکیه


اردشیر زارعی قنواتی


• سرکوب به بهانه کودتای ۱۵ ژوئیه تنها بخشی از سناریوی اردوغانیزه کردن ترکیه است چرا که از حدود چهار سال پیش با سرکوب اعتراضات معروف به "پارک گزی" این روند سیاسی ضددمکراتیک آغاز شده بود و متاسفانه این کودتای احمقانه نیز بهترین فرصت را فراهم کرد تا اردوغان و حزب حاکم برای رسیدن به اهداف خود مصمم تر شوند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۱ آذر ۱٣۹۵ -  ۲۱ نوامبر ۲۰۱۶


جمهوری سکولار ترکیه در طی سال های اخیر و به خصوص بعد از کودتای نافرجام نظامی ۱۵ ژوئیه روندی سازمان یافته در این کشور را تجربه می کند که از این پس باید از این ساختار به عنوان "ترکیه اردوغان" نام برد. جمهوریت در ترکیه هم اکنون حکایت روشن هجوم خشن و غیرقانونی دولت آنکارا به "روزنامه جمهوریت" به عنوان نماد سیستم سکولار در این کشور را به تصویر می کشد که ده ها روزنامه نگار و سردبیران آن بازداشت شده اند و در دنباله آن اکثر روزنامه ها و نشریات معتبر ترکیه به اتهام همکاری با کودتاچیان و "فتح الله گولن" و هم چنین وابستگی به تروریسم که به زعم زمامداران و حاکمان حزب عدالت و توسعه، شامل گروه های قانونی نزدیک به اقلیت کرد ساکن کشور هم می شود، زیر ضرب قرار گرفته اند. موج دستگیری و اخراج های بعد از کودتای اخیر از درون نهاد ارتش، پلیس، قوه قضائیه، احزاب سیاسی منتقد، نهادهای مدنی، شبکه های تلویزیونی و مطبوعات، تیم های فوتبال، دانشگاه ها و انجمن های خیریه هم اکنون به رکورد بالای صد هزار نفر رسیده است که تنها حدود ٣۷ هزار تن از آنان به بهانه های مختلف هم اکنون در بازداشت رسمی به سر می برند. سیل پناهندگی نظامیان، اساتید دانشگاهی، روشنفکران و روزنامه نگاران به کشورهای اروپایی نشاندهنده یک موج پایان ناپذیر است که به دلیل عزم اردوغان برای سرکوب مخالفان خود به نظر نمی رسد که فعلا سر باز ایستادن داشته باشد. فضای رعب و وحشت در کنار یاس کامل مخالفان برای توان بازدارندگی این "سونامی سرکوب" که زیر چتر اتحاد نامیمون "ناسیونالیسم ترکی و بنیادگرایی اسلامی" انجام می گیرد، در شرایط کنونی هیچ روزنه یی را برای تنظیم مناسبات جدید قدرت در چارچوب قوانین جاری باز نگذاشته است. حتی در آنجا که که اردوغان و نظام کنونی ترکیه برای سرکوب بیشتر و نقض حقوق شهروندی لازم می بینند از همین فضای امنیتی استفاده کرده و با وضع قوانین جدید سعی می کنند یک پوشش حمایتی و حقوقی هم برای اقدامات خود فراهم کنند.
سرکوب به بهانه کودتای ۱۵ ژوئیه تنها بخشی از سناریوی اردوغانیزه کردن ترکیه است چرا که از حدود چهار سال پیش با سرکوب اعتراضات معروف به "پارک گزی" این روند سیاسی ضددمکراتیک آغاز شده بود و متاسفانه این کودتای احمقانه نیز بهترین فرصت را فراهم کرد تا اردوغان و حزب حاکم برای رسیدن به اهداف خود مصمم تر شوند. وضع شرایط اضطراری در فردای شکست کودتا و لغو تمامی قوانین حمایتی به این بهانه با توجه به وجود یک پایگاه اجتماعی قدرتمند در بخش مرکزی آناتولی در حمایت از اردوغان، از یک طرف جناح سکولار و جمهوریخواه کشور را آچمز کرد و از طرف دیگر با تشدید سرکوب و فضای جنگی در مناطق کردنشین جنوب و جنوب شرقی کشور یک موقعیت پارادوکسیکال در چارچوب تحریک ناسیونالیسم ترکی و اسلامگرایی سنی را در خدمت به امیال طبقه حاکم فراهم ساخت. هم چنین بعد از عذرخواهی اردوغان از روسیه بخاطر سقوط هواپیمای سوخو ۲۴ این کشور وی توانست از زیر فشار خرد کننده مسکو خارج شود و فضای مساعدی برای خود فراهم کند که ورود ارتش ترکیه به شمال سوریه نتیجه آن بود که هم زمان ضمن تحریک احساسات ناسیونالیستی ترک ها توانست از انزوای قبلی در جریان تحولات سوریه نیز تا حدودی خلاص شده و متحدین غربی خود را در عمل انجام شده قرار دهد. ورود ارتش ترکیه به خاک سوریه هر چند که به صورت رسمی مورد اعتراض دولت سوریه با استناد به قانون نقض قلمرو ارضی این کشور قرار گرفت اما به دلیل مترسکی به عنوان "داعش" و مبارزه با تروریسم توسط جامعه بین المللی با اغماض روبه رو گردید. هر چند که از قبل نیز کاملا مشخص بود که هدف آنکارا برای ورود نظامی به خاک سوریه بیش از آنچه برای مبارزه با تروریسم داعشی باشد حرکتی در جهت سرکوب کردهای سوری و یگان های مدافع خلق بود که اردوغان آنان را بخشی از حزب کارگران کردستان ترکیه (پ ک ک) می دانست.
در طی هفته های اخیر تمرکز سرکوب دولت آنکارا به سمت احزاب و مطبوعات مخالف جهت گیری کرده است و هجوم فله یی به روزنامه ها و شبکه های تلویریونی منتقد که در راس آنان روزنامه جمهوریت و از جمله دستگیری "مراد صابونجو" سردبیر آن قرار دارد، جامعه ترکیه را به شدت امنیتی کرده است. هم زمان با سرکوب رسانه ها، رجب طیب اردوغان فرصت را برای در هم شکستن حزب "دمکراتیک خلق ها" به عنوان نماینده واقعی کردهای ترکیه که هم اکنون در پارلمان دارای ۵۹ کرسی می باشند مساعد دید و دستور بازداشت رهبران ارشد این حزب از جمله "صلاح الدین دمیرتاش" و "فیگن یوکسک‌داغ" را به همراه ده ها عضو پارلمان و شهرداران منتخب در مناطق کردنشین را صادر کرد. در روزهای اخیر با موج جدید پناهندگی نظامیان ترکیه مستقر در پایگاه های "ناتو" در کشورهای اروپایی به خصوص درخواست پناهندگی بسیاری از این نظامیان و خانواده های آنان در پایگاه هوایی "رامشتاین" در آلمان این ظن قوی تقویت گردید که دامنه نارضایتی از سیاست های اردوغان در جامعه ترکیه و به خصوص ارتش این کشور فروکش نکرده است که حتی وارد مرحله جدیدی شده است. اینکه دولت آنکارا هم اکنون با موضوعات غامضی چون دوقطبی شدن جامعه، وضعیت جنگی در مناطق کردنشین، ورود مستقیم به درگیری و جنگ در سوریه و عراق، بی ثباتی سیاسی – امنیتی، بر هم خوردن روابط با متحدین غربی عضو ناتو، تشدید نارضایتی بین نخبگان جامعه، احتمال کشیده شدن پای دولت آنکارا به دادگاه های بین المللی بخاطر جنایت های ثبت شده در مناطق کردنشین از جمله فاجعه قتل عام در منطقه "جیزره" و "نسیبین" و نارضایتی فزاینده در بین جامعه مطبوعاتی روبه رو می باشد، تنها بخشی از معضلات ترکیه اردوغان خواهد بود. درخواست و سماجت اردوغان برای به تصویب رساندن طرح دوباره قانون "مجازات اعدام" که از مناقشه برانگیزترین مسائل بین این کشور و متحدین اروپایی آن می باشد با توجه به احتمال تصویب طرح بخشش جرم متجاوزان به کودکان زیر سن قانونی به شرط ازدواج با آنان، از هم اکنون گویای آن است که ماشین وحشت و دهشت اردوغان برای نقض حقوق دمکراتیک مردم ترکیه با استفاده از اکثریت پارلمانی حزب عدالت و توسعه در حال سرعت گرفتن است. در چنین شرایطی پایان دوران ریاست جمهوری "باراک اوباما" تا حدود زیادی برای اردوغان یک خبر خوش و موهبت آسمانی بود چرا که رئیس جمهوری منتخب آمریکا "دونالد ترامپ" شخصیتی متناسب با وی دارد و برگزیدن ژنرال بازنشسته "مایکل فلین" به عنوان مشاور امنیت ملی واشینگتن به نظر می رسد که همکاری نزدیکی را با دولت آنکارا شروع کند. از طرف دیگر اتحادیه اروپایی هم به خلاف ادعاها و شعارهایی که می دهد به دلایل مختلف از جمله احساس خطر نسبت به موج پناهجویان که کلید آن در دست اردوغان است فعلا قادر به هیچ عکس العمل بازدارنده یی نسبت به تحولات ترکیه نخواهد بود و به نظر می رسد مردم این کشور باید یک دوران وحشت را تجربه کنند.


اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:

Facebook
    Delicious delicious     Twitter twitter     دنباله donbaleh     Google google     Yahoo yahoo     بالاترین balatarin


چاپ کن

نظرات (۲)

نظر شما

اصل مطلب

بازگشت به صفحه نخست