• سازمان فدائیان خلق ایران اکثریت مدتهاست نیازمند یک رفرم در ساختار خویش است. تا بتواند پاسخگوی نوع و چگونگی فعالیت و شرایط تحمیلی عدم حضور رسمی در جامعه ایران باشد. و در راستای این رفرم جایگاه گروههای داخل کشور را نیز در درون ساختار تشکیلاتی خود مشخص نماید تا این گروهها با حفظ جایگاه و حقوق تشکیلاتی خویش بتوانند اقدام به بیان نظرات خویش نمایند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ۲۷ آبان ۱٣۹۵ -  ۱۷ نوامبر ۲۰۱۶

در هفته ای که گذشته بیانیه انتخاباتی انتشار یافت تحت عنوان "انتخابات پیش رو و رویکرد ما". این قلم سعی دارد با تعمقی کوتاه و بیشتر با حدس وگمان از بیرون، اشارتی داشته باشد بر ضرورت لحظه و یک نیاز.
ابتدا می پردازم به انتها یعنی به امضا: "سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت) - هواداران داخل کشور - گروه خرداد". امیدوارم جابجائیهایی که ذکر خواهم کرد سهوی و یا اشتباه تایپی باشد و نه عمد و یا این همانی پنداشتن.
نام این گروه "گروه خرداد" است و باقی بیانگر هویت آنان. پس چنان که عرف است ابتدا نام را بایست گفت. ما که هستیم. و سپس کنیه و پیشینه مان چیست. به این ترتیب می بایست " گروه خرداد (هواداران داخل کشور سازمان فدائیان خلق ایران اکثریت) در جایگاه امضای این بیانیه ی انتخاباتی می نشست.
آیا الزامی در این اصرار هست که گفته شود ما "هواداران داخل کشور" هستیم؟ به واقع نمی توان گفت؛ این اشاره از یک منطق ایجابی تبعیت می کند، هر آنگاه نظر دوستان ترویج و اشاعه یک فکر باشد. ولی شاید این اشارت ریشه در یک شیطنت کودکانه به مبارزه طلبیدن نیروهای امنیتی / نظامی جمهوری اسلامی داشته باشد. از این زاویه نیز نمی تواند صحیح باشد، چرا که سازمان فدائیان خلق ایران اکثریت سازمانی نیست که نگاه معطوف به قدرت داشته باشد (لااقل در این برهه زمانی) و فعالیت حداکثری آن بیانگر به چالش کشانیدن جمهوری اسلامی در حول برنامه خویش و با اتکا به توان مطالبه محوری مردم است. در ثانی این سازمان تا همینجا هم هزینه های جانکاه غیرضرور فراوان پرداخته است.
دوم؛ سعی می نمایم بپردازم به علل انتشار این بیانیه که بیانیه ایست انتخاباتی و هفت ماه پیش از انتخابات صادر شده است. ۱- آیا "گروه خرداد" یک گروه پیشگوست؟ ۲- آیا دلایل امنیتی باعث تعجیل در ارائه این بیانیه شده است؟ ٣- آیا صادرکنندگان این بیانیه می خواهند بر بیانیه ی آتی شورای مرکزی سازمان فدائیان خلق ایران اکثریت در زمینه انتخابات سال ۱۳۹۶ اثر بگذارند؟
چگونه می توان جامعه ی پر تلاطم و پویا و ملتهب ایران و قرارگیری آن در یکی از بحرانی ترین مناطق جهان و همچنین تغییرات عدیده جهانی در هفت ماه آینده بویژه روی کار آمدن دولت دونالد ترامپ را جمله گی به هیچ انگاشت و جمهوری اسلامی را جزیره ثبات پنداشت و از هفت ماه پیش به استقبال انتخابات ریاست جمهوری رفت؟ من فکر نمی کنم حتی دونالد ترامپ! هم دست به چنین بی سیاستی بزند و به پیشباز انتخابات برود.
با توجه به رشد سرسام آور تکنولوژیهای ارتباطی، آیا باز هم ما برای ارتباط دچار مشکلیم؟! و یا آنکه نمی توانیم به این راههای ارتباطی اطمینان کنیم و لذا برای رتق و فتق امورمان همچون دوره هخامنشیان نیازمند استفاده از پیک و چاپار هستیم؟!
و بالاخره میرسیم به سوآل آخر که می تواند یک سرش ریشه در کش مکش های "وحدت چپ بزرگ" باشد. شاید از آنجا که تا پیش از کنگره اضطراری بحث انحلال سازمان فدائیان خلق ایران اکثریت در داخل این سازمان بالا گرفته بود این گروه به صرافت پیشگیری افتاده و هفت ماه زودتر اقدام به انتشار بیانیه ی انتخاباتی نموده است. تا تأکیدی داشته باشند بر ضرورت وجودی سازمان فدائیان خلق ایران اکثریت که البته آن هم با توجه به قرار مصوب کنگره نمی تواند موجه انگاشته شود. یا از آنجا که دوستان در انتخابات گذشته مشاهده کرده اند شورای مرکزی سازمان فدائیان خلق ایران اکثریت علیرغم میل بخش بزرگی از نیروهای درون و برون سازمان رای به عدم شرکت در انتخابات داد، اینبار تصمیم گرفته اند هفت ماه جلوتر به این مقوله وارد شوند تا بلکه بتوانند تأثیر مقتضی بر شورا بگذارند و نتیجه مطلوب از بیانیه ی آتی آن شورا برگیرند. این تلقی و روش بکار رفته در تأثیرگذاری که دوستان را وادار به چنین کار زود هنگامی نموده است شاید بتوان گفت ناشی از عدم به رسمیت شناخته شدن "گروه خرداد" و در نتیجه جدی نگرفتن نظرات این گروه از طرف تشکیلات مستقر در خارج از کشور می باشد.
درهرحال بر این قلم پوشیده است که بر این دوستان چه گذشته است که دست به چنین اقدامی زده اند. ولی آنچه که به عیان ملموس است سازمان فدائیان خلق ایران اکثریت مدتهاست نیازمند یک رفرم در ساختار خویش است. تا بتواند پاسخگوی نوع و چگونگی فعالیت و شرایط تحمیلی عدم حضور رسمی در جامعه ایران باشد. و در راستای این رفرم جایگاه گروههای داخل کشور را نیز در درون ساختار تشکیلاتی خود مشخص نماید تا این گروهها با حفظ جایگاه و حقوق تشکیلاتی خویش بتوانند اقدام به بیان نظرات خویش نمایند.