شما را سوخت بسر آید  
							             
							            
						            	
						             
						            
						         
					            	
						            	
						            	
						       			مرضیه شاه بزاز
						       			
						       			
						       			 
							            
						       		
				       			 
					         	
									
									• 
به گِرد شعله ی پُر تُاب کین تان                
 
در پژواک واژه های هرز و مرگبار شما در باد
 
هر دم
 
زبانه می کشد در نَفَس سرکش ما، شوق دیگرگونه افروختن
						       		... 
								
								 
				       			
					             
						            اخبار روز: 
						            www.iran-chabar.de
						             
						            	چهارشنبه 
							            ۲٣ دی ۱٣۹۴ - 
							            ۱٣ ژانويه ۲۰۱۶
					             
					             
					            
					            	
						            
  
		
 به آنان که چراغی به دست، چراغی در برابرشان، به جنگ سیاهی می روند
 
به "کنشگران لغو مجازات اعدام" *
 
 
از پشت پلکهای به ظلمت نشسته
 
فریاد برآوردم
 
نامردمان
 
از گَرد  روشنایی، اندکی!
 
از تبار عباس اید مگر
 
که فرزندانتان را چراغْ
 
کور می کنید؟ 
 
به گِرد شعله ی پُر تُاب کین تان                
 
در پژواک واژه های هرز و مرگبار شما در باد
 
هر دم
 
زبانه می کشد در نَفَس سرکش ما، شوق دیگرگونه افروختن 
 
دستتان کوتاه!
 
سوخت تان بیهوده می سوزد
 
و هر هرزه باد را 
 
وزش رو به گندآب است، می دانید.
 
شما که چراغ مهرتان خاموش
 
و چراغ دلتان از شهوت مرگ افروخته می ماند
 
و در آتش کین، دستهایتان را گرم می کنید
 
و بر معادن الماس
 
گورستان شهررا بنا می نهید 
 
و شهرسیاهپوش را،
 
از جمجمه و مردمکهای کور می آرایید
 
و  بر سفره ی  روده ی پُرِ مُرداری              
 
با سیبهای گندیده از باغِ کَپَکِستان عتیق 
 
و شکمباره گی                   
 
و حوای ساقی
 
که قدح از خوشه های رَز مردم پر می کند
 
و برهنگی نوباوه گان در جویبار شیر
 
و تکه تکه شدن بدن های نازک
 
و نفس نفس زدنهای تند و نشئه ی خمار شما
 
پرپر شدن گلبرگهای گل مریم
 
موزیک متن از عبدالباسط
 
و صرف دسر در خوانچه ی عجوزه ی بی زمان
 
و شما که سیر نمی شوید
 
و بر شکم می خزید و از لای دندانهایتان
 
تریشه ی گوشت با شمشیر ذوالفقار بیرون می کشید و بازش می خورید
 
و هر سپیده در جام حوا غسل می کنید
 
و بر خاک مرده می لولید و می لولید
 
با کدام دست 
 
از درخت بالا بلند ما 
 
میوه را می چینید؟
 
 
آتلانتا ژانویه ۲۰۱۶
 
divanpress.com
 
 
 
					             
					             
			           		 |