• با همت و توجه شاعر و مترجم خوب آذربایجانی آقای ائلدار موغانلی؛ سروده هایی از من با نامِ "نامِ این پرنده چه بود؟" و "مردن در شادی ی انار!" به ترکی ترجمه شده است. این سروده ها در نشریه ی ادبی ی خوبِ ایشیق که در ایران و به زبان ترکی ی آذربایجانی منتشر می شود درج گردیده است. ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۲٨ مرداد ۱٣۹۴ -  ۱۹ اوت ۲۰۱۵

 با همت و توجه شاعر و مترجم خوب آذربایجانی آقای ائلدار موغانلی؛ سروده هایی از من با نامِ "نامِ این پرنده چه بود؟" و " مردن در شادی ی انار!" به ترکی ترجمه شده است. این سروده ها در نشریه ی ادبی ی خوبِ ایشیق که در ایران و به زبان ترکی ی آذربایجانی منتشر می شود درج گردیده است. ترجمه ی این اشعار و متن اصلی ی آن ها را در اخبار روز می آورم.


• بو قوشون آدی نه‌ایدی؟ / خسرو باقرپور – چئویرن: ائلدار موغانلی

قیزیل نار غروبون سونلوغوندا بوتوولشدی
و قوندو سول قولوما
غروبلا نارین شاهیدی کپنک؛
قریبه بیر نارینجی اییله‌دیم سحره‌دک
و ظولمت باغلارینداکی انجیر شیرینلیگی
سنین توختاقلیغی‌نین آیدین سحری دادیندایدی.
نه‌ بویلو‌دور بو باغ!
دوزوملو اولدوم
سینه‌مین سوموکلریندن گوی اوزوملر گویردی.
بیر ایچیم ایچدیم دورو ماهنیندان؛
یورغون یوخوندا
قیزیل بیر آلمانین سینه‌سینده دویونن-
بیر گونش پارچاسی تاپدیم.
ایندی
بو دوزومسوز قیزیل آلما
باغین قیراغینداکی تلسکن آرخین آخاری‌لا گئدیر؛
نه‌ یامان کئفلی‌ آلمادیر‌!
اوشاقلیغیمین کیچیک کاغیذ گمیسی
سرگردان دولانیر سودا
سویون رقصینده و بورولغاندا بوغولمادان
هئچ اولماسا، قوی یاغیشین یئنیجه ماهنیلارینی
گوی نیلوفرلردن دینله‌ییم.
نه سخاوتلی‌دیر بو آرخ!
آخ!
او قده‌ر سوزلرینین اسکی‌لیگینده قالدیم
آدیندان باشقا هئچ بیر سوزو خاطیرلامیرام.
آه! بو آوارا قوشون آدی نه ایدی؟
نه آغ‌دیر بو قارغا !

خرداد ۱٣۹۴


• نامِ این پرنده چه بود؟... خسرو باقرپور

انارِ سُرخ در انتهایِ غروب کامل شد
و شاپرکِ شاهدِ غروب و انار؛
بر ساعِدِ دستِ چپم نشست.
نارنجِ غریبی را تا سحرگاه بوییدم
و شیرینی ی انجیر در باغ هایِ ظُلمت؛
مزّه ی بامدادِ روشنِ آرامشِ تو بود.
چه باغِ حامله ای!

شکیبا شدم!
انگورهایِ کبود؛
از استخوانِ سینه ام روییدند.
از آوازِ روشنت جرعه ای نوشیدم؛
در خوابِ خسته ی تو؛
تکه ای خورشید یافتم؛
تپنده در سینه ی سیبی سُرخ.
اکنون، این سیبِ سُرخِ بی قرار؛
در شتابِ بی تابِ نهرِ کنارِ باغ می رود.
چه سیبِ بدمستی!

قایقِ کاغذی ی کوچکِ کودکی هایم؛
سرگردان بر آب می چرخد
تا غرق می کندش؛ گرداب و رقصِ آب؛
بگذار تازه ترین ترانه ی باران را؛
از نیلوفر هایِ کبود بشنوم.
چه نَهرِ درویشی!

از بس در کهنگی ی واژه های تو ماندم،
دردا!
دیگر هیچ واژه ای؛
جُز نامِ تو یادم نیست.
آه! این پرنده ی سرگشته نامش چه بود؟
چه کلاغِ سپیدی!

خرداد ۱٣۹۴ - اِسِن



• نارین سئوینجینده اولمک! / خسرو باقرپور- چئویرن: ائلدار موغانلی

من دانلاقلارینی ائشیتمکده دوزوملویم؛
آییقلیغینی، کئفلی‌لیگینی دوشونمه‌دن!
کدرلرینی سیلمکده صبیرلی‌یم؛
و سئوینجدن اولورم
یاناقلارین نارین سئوینج رنگینه چالاندا.
من، سسی‌نین رنگینی دورولدان بیر کیچیک سئوینجله بئله قناعتله‌نیرم
و جانیم دولور گولوشونون خوش سسیندن.

من سوسماقدا صبیرلی‌یم؛
سس‌سیزلیکده؛
صبیرسیزلیکده؛
یانمیش قامیشلیقدا؛
و بیر یانیقلی نی ناله‌سی کیمی جوشمادان
دویوزدورورام سنی ماهنی‌نین دورو آخاریندان.

من آغاج کیمی؛
سن‌له،
صبیرلیلیک‌له؛
گوی‌له و تورپاق‌لا
ابدی‌لیک باغلی‌یام؛
سنده دویونله‌ییرم آیریلیق‌لاری؛
و سنینله قیریرام شوبهه‌لری؛
و قاچیلماز بیر رویادا؛
سنین جانیندا اویورام
ائشیدیرسنمی؟ گورورسنمی اوزونده ‌منیم ماجرالاریمی ؟!

قیش ۱٣۹٣


• مردن در شادی ی انار!... خسرو باقرپور

من بردبارم در نیوشیدنِ شماتت هات؛
بی دغدغه ی راستی ها یا مستی هات!
من بردبارم در روفتنِ اندوهانت؛
و می میرم از شادی
به گاهی
که گونه هات با شادی ی انار همرنگ اند.
من قانع ام به شادی ی کوچکی که رنگِ صدایِ تو را صاف می کند؛
و جانِ من پُر می شود از صدایِ خوشِ خنده هایِ تو.

من بردبارم در دم فرو بستن؛
در سکوت؛
در بی تابی؛
در نیزاری سوخته؛
و بی آن که نی نوایی بر آشوبم
سیرآبت می کنم از نهر روشن آواز.

من چون درخت پیوندی دارم ابدی؛
با تو،
با صبوری؛
با آسمان و خاک؛
گره می زنم گُسست ها را در تو؛
و می گُسلم تردید ها را با تو؛
و در رویایی ناگزیر؛
در جانِ تو می خوابم
می شنوی؟ می بینی، ماجرایم را در خود؟!

اسفند ۱٣۹٣