سیاسی دیدگاه ادبیات جهان - مقالات و خبرها بخش خبر آرشیو  
   

نبرد کوبانی


رضا کعبی


• کوبانی باردگر نشان داد (حتی اگر سقوط کند) که رستگاری و رسیدن به آزادی به نیروی مردمی و به اتکا به سازماندهی و مشارکت توده های مردم در همه ی عرصه ها ممکن است. بهره گیری از شرایط و سنجش اوضاع و همگام شدن با این و آن ائتلاف نباید هیچگاه از اتکا به جنبش و نیروی مردم غافل ماند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۱۵ مهر ۱٣۹٣ -  ۷ اکتبر ۲۰۱۴


١_ نبرد کوبانی تا کنون پیامش را به جهانیان رسانده است. این نبرد و مقاومت تاریخی کم نظیر از حیث رسالتی که بر دوش داشت و از لحاظ ایستادگی و اراده اش به شمار نبردهای تاریخی نامدار تعلق گرفته است. اما لازم نیست آن را با هیچ مقاومت دیگری (استالینگراد، دین بین فو، مقاومت ٢٤ روزه سنندج و ...) از این دست مقایسه کنیم و نام آنان را بر پیشانی کوبانی حک کنیم. کوبانی خود نامی است، مقاومتی است، اراده و نبردی است که باید نبردهای آنان را با آن سنجید. کوبانی به سنجش هر مقاومت دیگری در آینده نه تنها تبدیل شده، که معیارها و ارزش های نوینی نیز خلق کرده است.
٢_ در کوبانی نتیجه نبرد تغییری در رسالت این مقاومت و کارکرد و اثرات تاکنونی آن نخواهد داد. نام و مقاومت کوبانی، زنان پیکارجویش، سالخوردگان اسحله به دستش و تنهایی اش در میان هیاهو و جنجال جهانی "ضدداعش" مرزهای جهان را درنوردیده است. رسانه های جهان، احزاب راست و چپ، فعالین و مبارزین در کردستان، ایران، ترکیه، اروپا و آمریکا و استرالیا برای کوبانی و مقاومت سترگش واکنش نشان داده اند و بسیاری از آنان را به مرز ترکیه و سوریه کشانده است تا به جنگ مقاومت کوبانی بپیوندند.
٣_ کوبانی مرکز ثقل همه ی اوضاع پیچیده ای است که "داعش" به آن پیچیدگی خاصی بخشیده است. کوبانی چهره ها و ادعاها را بسی واقعی تر نشان می دهد. جهان "غرب" منتظر چیست و بدنبال کدام نتیجه است در کوبانی؟ چرا در عراق علیه داعش اقدام می کنند اما در سوریه نه؟ (انگلیس و فرانسه اعلام کرده اند که در سوریه کاری انجام نخواهند داد. و در حالی کوبانی شدیدا نیازمند کمک است این سیاست فرانسه و انگلیس اگر چراغ سبزی برای درهم شکستن مقاومت کوبانی نباشد، لاقیدی تبهکارانه ای است). کوبانی بیش از هر زمان دیگری جایگاه ترکیه را نشان داده است. برای ترکیه کوبانی باید سقوط کند که هم "مسئله" کرد را برای مدتی دیگر از خود دورد ساخته، هم اتحاد و همبستگی خلق کرد در سوریه را به عقب انداخته و هم پ. ک. ک باید سرجایش نشانده شود و بالاخره سرپوشی به شکست سیاست هایش در سال های اخیر در سوریه و منطقه نهاده باشد. سماجت داعش در محاصره کوبانی از آن روست که شکست داعش در این نبرد، سرآغاز شکست های متعاقب آن خواهد بود و با تحمل شکست اقتدارش را هم در اپوزیسیون سوریه از دست می دهد و هم در نقشه های آینده اش. درهم شکستن مقاومت عادلانه و مردمی کوبانی برای داعش هم تاکتیک است هم استراتژی.
٤_ نبرد و مقاومت کوبانی با همه رودرویی های دیگر منطقه علیه داعش تفاوت ماهوی دارد. کوبانی (در کنار جنگ و پایداری پیشمرگه) سیمای جنبش عادلانه و حق طلبانه کردستان را در همه ی بخش های آن محبوب تر و عادلانه تر از پیش ساخته است. پیکار زنان کوبانی به وزن و اعتبار این مقاومت شدیدا افزوده است و به آن مضمون و محتوی انسانی تر و آزادیبخش تری بخشیده است.
٥_ برای کوبانی و کردستان سوریه، محاصره داعش ادامه همان ستمگری دیرینه اما با ابزار متفاوت و تعقیب همان استراتژی از راه دیگری است. این مقاومت و این ابزار نوین سرکوب است که عطف و سمپاتی وسیع و متنوعی را نسبت به کوبانی ببار آورده است.
٦_ کوبانی نیات و هدف "پروسه آشتی" اردوغان و ترکیه را در "حل" مسئله کرد در این کشور آشکاراتر ساخت. در حالیکه دو سه سال اخیر در برابر دیدگان همگان اردوغان از پروسه آشتی در کردستان سخن می راند، (اکنون که انگشت اتهام حتی جو بایدن به سوی شخص اول ترکیه در همکاری با داعش و پاگرفتن آن نشانه رفته است) ناخردمندانه تفاوتی بین داعش و پ. ک. ک نمی بیند.
٧_ نبرد کوبانی در بطن حوادث ماههای اخیر بیش از هر عامل دیگری اذهان را به ریشه و علل پیدایش و پیشروی سریع داعش و کارکرد و نقش پیجیده آن سوق داده است. در بازی شطرنج خاورمیانه که دیرپایی است ادامه دارد، داعش به عنوان مهرهای از این شطرنج نمی تواند "خودسرانه" وارد شده باشد. گمانه زنی در ابعادی وسیع ادامه دارد.
٨_ کوبانی در عین حال حلقه وصل و اتحاد نوین جنبش های آزادخواه کردستان در همه ی بخش های آن است. حمایت از مقاومت کوبانی به ارکستر تودهای عظیمی می ماند که نوازندگانش در همه ی بخش های کردستان در دیاربکر و کرمانشاه و سنندج و سلیمانی و مهاباد و هولیر و مبارزین و دلسوزانش در لندن و استکهلم و سیدنی و فرانکفوت و برلین و امریکا و کانادا مارش مشترکی را می نوازند.
٩_ نبرد کوبانی بیش از هر زمان به ما می گوید که جنبش های آزادیخواه کردستان سرنوشت، راه و آینده مشترکی دارند. جنبش های کردستان همواره ارزش های دمکراتیک، انساندوستانه، مترقی و سکولار و مردمی را در خود پرورانده که خود بازتاب جامعه متنوع کردستان به لحاظ مذهبی و ملی بوده که همزیستی دیرینه ای با هم دارند که در منطقه استثنایی است. کوبانی ضرورت اتحاد همه ی نیروهای سیاسی و مبارز کردستان پرواضح تر نشان می دهد. راه دیگری جز همگرایی، اتحاد و همبستگی احزاب سیاسی کردستان وجود ندارد. نباید به کشورهای منطقه فرصت مانور میان احزاب داده شود.
١٠_ کوبانی باردگر نشان داد (حتی اگر سقوط کند) که رستگاری و رسیدن به آزادی به نیروی مردمی و به اتکا به سازماندهی و مشارکت توده های مردم در همه ی عرصه ها ممکن است. بهره گیری از شرایط و سنجش اوضاع و همگام شدن با این و آن ائتلاف نباید هیچگاه از اتکا به جنبش و نیروی مردم غافل ماند. 


اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:

Facebook
    Delicious delicious     Twitter twitter     دنباله donbaleh     Google google     Yahoo yahoo     بالاترین balatarin


چاپ کن

نظرات (۲)

نظر شما

اصل مطلب

بازگشت به صفحه نخست