• افسوس که آزادی،
رهروی برهنه بود
که هر قحبه ای به او
دشنام می داد. ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۲۴ تير ۱٣۹٣ -  ۱۵ ژوئيه ۲۰۱۴

 اگر عمر دوباره داشتم،
شاید جانب حقیقت را می گرفتم.
.امّا افسوس که آن اتفاق ساده نیفتاد
من در اقتدار آیینی فرتوت و پر نفرت
به دوستان فریب و فخر فروختم.
در پی هیبت هر بیداد نامفهوم
شرمسار از دیدار درد آنان که با بیداد نماندند
سر بر گرداندم،
رفتم و زیستم.
و سرزمین تلخ من هم زیست.
با حسرت و زمستانی در پیش.
و بهاری درپشت.
*******
افسوس که آزادی،
رهروی برهنه بود
که هر قحبه ای به او
دشنام می داد.
و آزادی ، زنی که شعر ناب بود و نمک.
با آواییی که اشتیاق بود و سفره ی نان ،
در یورش مشتی ژولیده
رفت و در مه و همهمه ناپیدا شد.
رفته رفته فراموشی ما را بلعید.
و من نمی دانم که ما،
چگونه بی هوا زیستیم؟

علی کریمی - دبی