شگفتی ِ شکیبایی انسان  
							             
							            
						            	
						             
						            
						         
					            	
						            	
						            	
						       			جهانگیر صداقت فر
						       			
						       			
						       			 
							            
						       		
				       			 
					         	
									
									• 
خوشا بلندا کوهی که تو از تا رکِ آن طلوع میکنی،
 
و خرّمای دشتی که تو بر مخمل ِ سبز اش میخرامی،
 
و ایوان ِ رباطی که تو در سایبان ِ رواقش خوش میآرامی.
						       		... 
								
								 
				       			
					             
						            اخبار روز: 
						            www.iran-chabar.de
						             
						            	سهشنبه 
							            ۱٣ خرداد ۱٣۹٣ - 
							            ٣ ژوئن ۲۰۱۴
					             
					             
					            
					            	
						            
  
		
 
	   
 
				  
				خوشا بلندا کوهی که تو از تا رکِ آن طلوع میکنی، 
				و خرّمای دشتی که تو بر مخمل ِ سبز اش میخرامی، 
				و ایوان ِ رباطی که تو در سایبان ِ رواقش خوش میآرامی. 
				***... 
				ای آرزوی آفتاب 
				در آفاق ِ ابری تاریخ ! 
				من اما ز روزن ِ رویا 
				دلنگاه ِ منتظرم را به خنکزار ِ سپیدهی میعاد 
				وعده میدهم؛ 
				و تا بدان زمان که ظهورت 
				حضوری پاینده بماند بر سفینهی خاک، 
				و پرچم ِ داد  
				به رقص ِ اهتزاز در آید  
				بر یال ِ توسن ِ با د، 
				من همچنان و هنوز  
				از دریچهی هیهات 
				منظر ِ زیبای زمین را به تماشا میآیم 
				و با امیدِ آمدنت  
				شگرفِ شکیبِ بشر را 
				در رساترین چکامهی تحسین  
				میسرایم. 
				********** 
				جهانگیر صداقت فر 
				تیبوران - ۲۵ می ۲۰۱۴ 
 
 
					             
					             
			           		 |