دست های کوچکش را
در جیب های بزرگش پنهان کرد
تا برای آخرین بار
بی گناهی محض را
حس کند
نگاهش از انگشتانش شچاع تر بودند
آب دهانش را فرو داد
کنار دیواری ایستاد
و از خود پرسید
آیآ خدای ثروتمند
هرگز طعم گرسنگی را چشیده است؟
گوتنبرگ – پائیز ۲۰۰۳
بازگشت به صفحه نخست
اگر عضو یکی از شبکههای زیر هستید میتوانید این مطلب را به شبکهی خود ارسال کنید: