• فشار بر فعالان کرد، بلوچ، ترک و عرب و گشایش محدود و کنترل شده دانشگاههای استانهای مرکزی در ایران از جمله تهران، اصفهان و شیراز نشان دهنده سیاست تازه حکومت و دولت روحانی است. مشخص است که حکومت به این شیوه میخواهد میان جنبش دانشجوی سراسری و جنبش دانشجوی کردستان به ویژه در مناطق مرکزی ایران اختلاف انداخته و تفرقه پراکنی کند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ۱۵ آذر ۱٣۹۲ -  ۶ دسامبر ۲۰۱٣

به طور عام حکومتهای ایدولوژیک نمیتوانند رابطه ای بهینه با دانشگاه داشته باشند. دانش در ذات خود ماهیتی انتقادی و پرسشگر دارد و هیچ خط قرمزی در پرسشگری به رسمیت نمیشناسد و این نیز چیزی است که حاکمان چنین نظامهای نمیتوانند آنرا قبول نمایند. از دیدگاه بسیاری از مسئولان حکومت اسلامی، دانشگاه خود به خود خطرساز است و تهدیدی است بزرگ برای قدرتشان. اما شرایط به گونه ای است که نمیتوانند دانشگاه ها را تعطیل نمایند. در طول انتخابات و در این مدت نیز که روحانی بر سر کار آمده بسیاری از ناظران و تحلیلگران سیاسی مرکزگرا به بهانه ی تهدید ظهور احمدی نژادی دیگر گویا با یکدیگر رقابت کندروی گذاشته اند. به گونه ای که تلاش میکنند تمامی تصمیمات روحانی، حتی انتخاب وزرای چون رحمانی فضلی و پورمحمدی و کسانی دیگر را که از دست اندرکاران کشتار مردم و فعالان سیاسی بوده اند را توجیه نمایند. اما در حکومت اسلامی ایران رئیس جمهور تنها مجری دستورات نظامی ایدولوژیک و دینی است و در مواجهه با دانشگاه و دانشجویان نیز چنین است.

مسئولیت دانشجویان کرد در رابطه با جنبش دانشجوی سراسری

فشار بر فعالان کرد، بلوچ، ترک و عرب و گشایش محدود و کنترل شده دانشگاههای استانهای مرکزی در ایران از جمله تهران، اصفهان و شیراز نشان دهنده سیاست تازه حکومت و دولت روحانی است. مشخص است که حکومت به این شیوه میخواهد میان جنبش دانشجوی سراسری و جنبش دانشجوی کردستان به ویژه در مناطق مرکزی ایران اختلاف انداخته و تفرقه پراکنی کند. فعالان دانشجوی کرد باید در اینباره بیشتر هوشیار باشند، زیرا سیاست مذکور به هر دو جنبش آسیب میرساند و در نهایت نیز این حکومت است که از چنین اختلافی سود خواهد برد. حکومت تاکنون از شیوه مذکور در برابر احزاب و جنبشهای دیگر نیز بهره برداری نموده. دانشجویان کرد میتوانند در راستای روشنگری دیگر فعالان دانشجوی در ایران در چنین مواردی تلاش نمایند. نباید فریب خورد، گشایش بسیار محدود فضای فعالیت برای دانشجویان در دانشگاههای مناطق مرکزی ایران تنها به منظور پشتیبانی دانشجویان و قشر تحصیلکرده از دولت روحانی و در نهایت کسب رای برای دور دوم ریاست جمهوری از سوی نامبرده است. تاکید بر مسائل و مشکلات اقتصادی مردم در ایران و کردستان. همچنین تاکید بر هزینه های برنامه اتمی حکومت ایران و ترس جامعه جهانی و کشورهای منطقه از تهدید ایران اتمی با توجه به ایدولوژی حاکم بر حکومت ایران، که مهمترین دلیل افزایش تحریمهاست و موجب ایجاد فشاری مضاعف و طاقت فرسا بر زندگی روزانه مردم در ایران و کردستان شده را نمیتوان فراموش نمود. این نیز وظیفه و مسئولیت دانشجویان است که مسائل مذکور را برای مردم توضیح دهند و دانشجویان کرد نیز میتوانند اهمیت روشنگری در این موارد را به فعالان جنبش سراسری در ایران یادآوری نمایند. نکته ی دیگری که در رابطه با ارتباط و همکاری جنبش دانشجوی کردستان و جنبش دانشجوی سراسری میتوان به آن اشاره کرد، تلاشهای تازه ای است که در رابطه با احیای دوباره انجمنها ی دانشجوی دانشگاههای دولتی و آزاد از سوی فعالان دانشجوی جنبش دانشجوی ایران آغاز گشته. انجمنهای دانشجوی که در ایران به نام انجمنهای اسلامی شناخته میشوند و مرکز اصلی آن نیز دفتر تحکیم وحدت است که طی ٨ سال گذشته فعالیتهای آن به دلیل فشارهای حاکمیت کاهش یافته یا تعطیل شده بود. انجمنهای مذکور با وجود تمامی ضعف و کاستیهایشان یکی از ظرفهای کار سازمانیافته در دانشگاههای بزرگ ایران به شمار میایند. تلاشهای تازه برای احیای انجمنهای دانشجوی در دانشگاههای بزرگ ایران، شرایطی را برای فعالان دانشجوی کرد فراهم میاورد تا وزن خود را در انجمنهای مذکور افزایش دهند. از جمله با مشارکت خود یا پشتیبانی از فعالان دانشجوی غیر کردی که میتوانند پشتیبان مطالبات بر حق جنبش کردستان باشند. و این خود موجب توسعه گفتمان حق خواهانه جنبش کردستان در سطح سراسری به ویژه در میان قشر روشنفکر و فعالان دانشجوی ایران خواهد شد. البته به نظر من اولویت اصلی تلاش دانشجویان کرد دانشگاههای سراسری و همچنین دانشگاههای شهرهای کردستان ایران بر سازماندهی و افز ایش فعالیتهای خود جنبش دانشجوی کردستان در راستای پیشبرد اهداف جنبش حق طلبانه کردستان باشد. همچنانکه تاکنون نیز فعالیتهایشان در این راستا بوده.

فعالان جنبش دانشجوی کردستان و مسئولیتهایشان

جنبش دانشجوی کردستان نباید از مفهوم رادیکالیزم خالی و تهی شود. به نظر من این میتواند یکی از وظایف ویژه دانشجویان کرد به طور عام و فعالان دانشجوی کرد به طور خاص باشد. در این مورد دانشجویان باید هوشیار باشند. مطرح نمودن برخی مسائل نان به نرخ روز خوردن است. برخی مسائل چون غیر رادیکال بودن و مقصر بودن هر دو طرف (هم احزاب کردی و هم حکومت). خط و موضعگیری را مشخص کنید. مبارزه با وضع موجود و تلاش برای زندگی بهتر و عدالت و آزادی بیشتر که این نیز در مرحله اول به تلاش برای تغییر نظامی که بر سر کار است، نیاز دارد. دانشجویان به مثابه پل میان روشنفکران و مردم همچنانکه تاکنون نیز اغلب اینگونه بوده، میتوانند در راستای تغییر نارضایتی اجتماعی به نارضایتی انقلابی تلاش نمایند. زیرا جدا از بحرانهای اقتصادی و اجتماعی که هم اکنون در ایران کلی و در کردستان به ویژه وجود دارد و ان نیز ثمره ی مدیریت ناکارامد ایران است که از سوی اقلیت کوچکی از پشتیبانان قدرت روحانیون و ولی فقیه اداره میشود. ضعیف شدن قدرت حکومت مرکزی مساوی است با به وجود آمدن شرایطی فراهمتر برای پیگیری مطالبات حق خواهانه جنبش کردستان. نباید فراموش نماییم که حکومت اسلامی از زمان روی کا آمدن تاکنون نزدیک به ۴۰ هزار انسان کرد را کشته و هزاران نفر دیگر را زخمی و آواره نموده. همچنین در شخصی ترین مسائل زندگی دانشجویان و شهروندان دیگر دخالت نموده و عامل اصلی بیکاری فارغ التحصیلانی است که تحصیلات عالی را به اتمام رسانده اند. در مورد فعالیت فعالان دانشجوی کرد داخل کشور، انان میتوانند حوزه فعالیتها را میان خود تقسیم کنند. برای مثال کسانی که میانه رو ترند و بهتر میتوانند با مسئولان دانشگاه تعامل داشته باشند، مسئولیت انجمنها و نشریات دانشجوی را که فعالیتهای ان آشکار و جلو چشم است را به دست بگیرند. فعالان دانشجوی نیز که موضعگیری هایشان تندتر، همزمان با همکاری و پشتیبانی از فعالیت، فعالان میانه روتر در زمینه های که لازم است از انجمله برگزاری سمینارها و دوره های آموزشی در زمینه های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی با شرکت کارشناسان زمینه های مذکور و همچنین چاپ و انتشار نشریات دانشجوی. میتوانند همزمان با همکاریهای مورد نظر در راستای هدف اصلی خود که اعتراض به وضع موجود و تلاش برای تغییر و اهمیت به ماهیت رادیکال و آزادیخواهانه جنبش کار کنند. نکته ی دیگری که فعالان دانشجوی کرد میتوانند انرا مورد توجه قرار دهند، کادر پروری است به منظور توسعه و افزایش قدرت اجتماعی و ادامه به روند پیشبرد جنبش دانشجوی کردستان با ماهیتی هویت خواهانه است. نکته دیگر تلاش است برای افزایش مشارکت بیشتر دانشجویان در فعالیتهای دانشجوی. به این منظور نیز میتوانند از فعالان دانشجوی لایه دوم ، یعنی کسانیکه تمام وقت آماده فعالیت در جنبش نیستند کمک بگیرند. برای نمونه فعالان دانشجوی لایه دوم میتوانند دوستان و همکلاسیهای خود را برای شرکت در فعالیتهای دانشجوی تشویق و ترغیب نمایند. یکی از راهکارهای تشویق دانشجویان برای مشارکت در فعالیتها میتواند توجه به برخی مسائل و مشکلات صنفی دانشگاهها باشد. همچنین برای توسعه و افزایش قدرت اجتماعی جنبش دانشجوی و لزوم پیشبرد افکار مدرن مشارکت و سهم دهی دانشجویان دختر در فعالیتها و مسئولیتها با توجه به اینکه اکثریت جمعیت حال حاضر دانشجویان ایران و کردستان را نیز تشکیل میدهند، بسیار لازم است. در پایان، نباید فراموش کرد که تاریخ کسانی را که وضعیت فاجعه بار موجود و مشکلات و مصائب آوار شده بر سر مردم ایران و کردستان را از سوی نظام حاکم به نام اعتدال و میانه روی توجیه مینمایند، نخواهد بخشید.