سیاسی دیدگاه ادبیات جهان - مقالات و خبرها بخش خبر آرشیو  
   

بحرانی در مرز جنگ برای پذیرش صلح


اردشیر زارعی قنواتی


• در لفاظی ها و تحرکات نظامی کره شمالی پیام صلح و درخواست مصالحه در کنار آمادگی برای جنگ به طور هم زمان وجود دارد. میانجیگری چین و روسیه در کنار واقع بینی توکیو، سئول، واشینگتن و بروکسل برای رسیدن به یک مصالحه حداقلی کلید خروج از بحران کنونی است که در صورت عدم توجه می تواند به یک فاجعه هسته یی ختم شود ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۱۷ فروردين ۱٣۹۲ -  ۶ آوريل ۲۰۱٣


تشدید تنش در شبه جزیره کره بیش از آنچه ناشی از یک بحران موردی و جدید باشد میراث دوران جنگ سرد است که مکانیزم پردازش، تحلیل و یافتن راه حل برای خروج از بحران نیز مطابق همان الگوی "بازدارندگی متقابل" می بایست دنبال شود. چنانچه فعل و انفعالات بازیگران رقیب در چنین فضایی نقض قدرت بازدارندگی متقابل دیگری تلقی شود هر لحظه امکان یک درگیری پیش بینی نشده و عدم کنترل مدیریت بحران وجود دارد. این الگو در شرایط جهان دوقطبی به جهت توازن در آرایش نیروهای رقیب، همیشه تضمین کنترلی و مدیریت بحران را در درون خود داشت، اما امروزه که عصر جهان دوقطبی به سر آمده است در صورت ادامه وضعیت موجود، بازیگر ضعیف در مقابل هژمونی جهانی رقیب، در انزوا قرار گرفته و برای خروج از این موقعیت تنها دو راه در جلوی خود می بیند. راه اول که منطبق بر تعقل، مصلحت ملی و صلح جهانی می باشد بدون شک رفتن به سوی یک مصالحه مرضی الطرفین و به رسمیت شناختن جایگاه هر کدام از رقبا توسط دیگری در چارچوب نظم بین المللی و ژئوپلتیک منطقه یی خواهد بود. راه دوم اینکه در صورت ادامه تنش سرد و عدم رسیدن به مصالحه در این وضعیت که توازن قدرت جهانی تقریبا یکسویه شده است، بازیگر ضعیف و منزوی شده را بیش از گذشته ترغیب می کند تا برای عبور از این وضعیت دامنه تنش را افزایش داده و از پتانسیل خود در جهت تغییر معادله استفاده کند. راه صلح یا مسیر جنگ در وضعیت کنونی شبه جزیره کره با توجه به موقعیت انزوای مطلق "پیونگ یانگ" و انباشت تحریم های همه جانبه منطقه یی و بین المللی علیه این کشور دقیقا همان نکته و نقطه یی است که هم اکنون صفحه شطرنج سیاسی منطقه را آرایش داده است. از یک طرف کره شمالی دست به آزمایش هسته یی جدید، آماده سازی ارتش یک میلیون و ۲۰۰ هزار نفری خود برای جنگ و تمرین پرتاب موشک های بالستیک خود می زند و از طرف دیگر محیط پیرامونی و رقبای منطقه یی – بین المللی آن دامنه تحریم ها و تهدیدات را افزایش می دهند. این معادله با توجه به موقعیت وخیم اقتصادی کره شمالی بیش از این نمی تواند ادامه داشته باشد و تحرکات و تهدیدات این کشور در واقع ناشی از رسیدن آنان به نقطه غیرقابل تحمل کنونی است. از طرف دیگر به کره شمالی همواره در رسانه ها و جهان سیاست به صورت یکجانبه نگاه می شود و تصویری که ارائه می شود پیونگ یانگ را "شر مطلق" و دشمنانش را "خیر مطلق" نشان می دهد که همین تصویرسازی یکسویه و حرکت در جهت اثبات سیاسی آن تا حدود زیادی موجب عقیم سازی هر طرح صلح یا مصالحه فراگیر خواهد بود.
وضعیت کنونی در شبه جزیره کره که از همان ابتدا، تهدیدات پیونگ یانگ به عنوان بلوف های رهبر جوان این کشور، استراتژی احمقانه و باج خواهی دسته بندی می شد در طی چند روز اخیر به نظر می رسد که توسط کره جنوبی، ژاپن، غرب و به خصوص آمریکا جدی گرفته شده است. چاک هیگل وزیر دفاع آمریکا در آخرین اظهارنظر خود در این خصوص تاکید می کند که ما این تهدیدات را واقعی و عینی ارزیابی کرده و آن را جدی می گیریم. سخنگوی دولت کره جنوبی که در صف مقدم نبرد قرار دارد روز یکشنبه رسما اعلان کرد که پیونگ یانگ به احتمال زیاد روز چهارشنبه ۱۰ آوریل دست به آزمایش یک موشک بالستیک خواهد زد. وزارت دفاع ژاپن نیز روز دوشنبه به نیروهای دفاعی این کشور دستور داده است که برای ساقط کردن موشک های بالستیکی که از سوی کره شمالی پرتاب می شود آماده باشند. وزیر امور خارجه بریتانیا "ویلیام هیگ" در حالی که خواستار پاسخی متحد، روشن و آرام در قبال بحران کره از سوی جامعه جهانی شده است می گوید "ما باید نسبت به خطر ارزیابی های اشتباه از سوی رژیم کره شمالی نگران باشیم". از طرف دیگر چین و روسیه دو متحد سنتی پیونگ یانگ که هم اینک کنترل و مدیریت بحران را به واسطه تکروی رهبران شمالی از دست داده اند بیش از گذشته وارد معادلات جهانی شده و از متحد خود دور گردیده اند. با در نظرداشت تمامی ابعاد ماجرا در خصوص بحران کره و درک درست از موقعیت شیشه یی اقتصاد ژاپن و کره جنوبی که بروز هر جنگی در منطقه می تواند برای آنان فاجعه آمیز تلقی شود، رخدادهای آتی در صورت عدم کنترل احتمال شروع جنگ را این بار عینی تر از همیشه کرده است. ریشه بحران شبه جزیره کره در بطن سیاست نه جنگ نه صلح کنونی که مستند به قرارداد آتش بس ۱۹۵٣ میلادی که قرار بود بعد از سه ماه به قرارداد صلح نهایی منجر شده و بعد از ۶۰ سال هنوز این مهم انجام نگرفته است، نهفته و ادامه این سیاست به لحاظ حقوق بین الملل و اذعان رهبران شمالی، برای آنان همیشه یک تهدید دائمی بوده است. در شرایطی که به طور مستمر تحریم و انزوای کره شمالی افزایش می یابد و این کشور نیز بیشترین سرمایه گذاری را بر حوزه نظامی و تسلیحاتی انجام داده است لزوما در مرحله سخت کنونی استفاده از این تنها برگ قابل اعتنا چندان هم یک استراتژی احمقانه نیست. خروج پیونگ یانگ از معاهده آتش بس، قطع خطوط ارتباطات نظامی بین پیونگ یانگ – سئول، انتقال موشک های بالستیک به مرزهای شرقی و نزدیکترین نقطه به جزیره گوام، تهدید هسته یی، ادامه مانور مشترک بین واشینگتن – سئول تا ٣۰ آوریل و ارسال هواپیماهای آمریکایی بی ۵۲ و بی ۲ که قادر به حمل بمب های اتمی می باشند به منطقه بحران، می تواند خوش خیالی فعلی را به یک کابوس جهانی تبدیل کند. تهدیدات پیونگ یانگ در شرایط کنونی جدی تر از هر زمان دیگری است اما این رویکرد حتما به مفهوم استقبال از جنگ نخواهد بود. آنان در شرایط کنونی رویکرد جنگ را برای رسیدن به صلح و خروج از انزوا انتخاب کرده اند و چنانچه جامعه جهانی این پیام را نگیرد روزهای خوبی در انتظار شبه جزیره کره، منطقه شرق آسیا و صلح جهانی نخواهد بود. در لفاظی ها و تحرکات نظامی کره شمالی پیام صلح و درخواست مصالحه در کنار آمادگی برای جنگ به طور هم زمان وجود دارد. میانجیگری چین و روسیه در کنار واقع بینی توکیو، سئول، واشینگتن و بروکسل برای رسیدن به یک مصالحه حداقلی کلید خروج از بحران کنونی است که در صورت عدم توجه می تواند به یک فاجعه هسته یی ختم شود.


اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:

Facebook
    Delicious delicious     Twitter twitter     دنباله donbaleh     Google google     Yahoo yahoo     بالاترین balatarin


چاپ کن

نظرات (۰)

نظر شما

اصل مطلب

بازگشت به صفحه نخست