سیاسی دیدگاه ادبیات جهان - مقالات و خبرها بخش خبر آرشیو  
   

«تحریم های هوشمند»، افسانه بود!
پیرامون اظهارات سخنگوی وزارت خارجه ی آمریکا درباره ی «فشار فوق العاده» بر اقتصاد ایران



اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۱۱ مهر ۱٣۹۱ -  ۲ اکتبر ۲۰۱۲


یادداشت سیاسی اخبار روز: سخنگوی وزارت خارجه ی آمریکا از سقوط شدید ارزش پول ملی ایران ابراز رضایت کرده و آن را نتیجه ی «تحریم های شدید هسته ای» علیه ایران دانسته است. او گفته است: "از دیدگاه ما، این وضعیت گویای تاثیرات فشارهای بین المللی بی وقفه و موفقیت آمیزی است که بر اقتصاد ایران وارد می کنیم و اقتصاد این کشور تحت فشار فوق العاده زیادی قرار دارد."

بنابر گزارش خبرگزاری ها تنها در روز گذشته حدود پانزده درصد از ارزش پول ملی ایران از دست رفته و قیمت ارزهای خارجی به رکوردهای بی سابقه ای رسیده است. این وضعیت آشفتگی در بازار اقتصادی ایران را به حداکثر رسانده است. اکثریت مردم که تا پیش از این نیز برای اداره ی زندگی خود با دشواری های بسیاری روبرو بوده اند، منتظر موج تازه ای از تورم و گرانی هستند. تورم و گرانی ای که در درجه ی اول زندگی زحمتکشان و اقشار متوسط جامعه ی ایران را هدف قرار داده است.

پیرامون تحریم های اقتصادی و نتایج آن همواره نظریات مختلف و متضادی وجود داشته است. کشورهای غربی بارها گفته بودند که «تحریم های هوشمند» آن ها فشارهای اضافی بر دوش مردم ایران وارد نخواهد کرد و هدف تحریم ها تضعیف حکومت و تسلیم آن به خواست های «جامعه ی بین المللی» است.
اکنون مشخص شده است که «تحریم های هوشمند» تنها قصه ای است که برای منهدم کردن اقتصاد ایران ساخته شده است. وزیر خارجه ی بزرگترین کشور جهان رسما از «فشار فوق العاده بر اقتصاد ایران» ابراز شادمانی می کند. در حالی که تحریم ها از یک سو و بی مسئولیت مطلق حکومتی که به همه چیز فکر می کند به جز منافع مردم کشور خود از سوی دیگر، کشور ما را هر لحظه بیشتر به گرداب عمیق و فاجعه باری می کشاند، این پرسش با قوت بیشتری مطرح است که تحریم هایی که هدفش فلج کردن اقتصاد ایران است، به نتایج موردنظر خواهد انجامید؟ آیا حکومت ایران است که از این تحریم ها زیان می بیند یا مردمی که در موجی از گرانی و تورم گرفتار شده اند. نتایج ده سال تحریم های مشابه در عراق دوران صدام حسین که زندگی را بر مردم آن کشور به جهنم تبدیل کرد، اکنون در کشور ما نیز نشانه های خود را بروز می دهد. آن تحریم ها نتوانست حکومت صدام حسین را به تسلیم وا دارد، تنها یک فاجعه ی انسانی را در عراق رقم زد.
بعید است مردم ایران راضی باشند به قیمت تکرار چنین فاجعه ی انسانی، غرب در رویارویی خود با جمهوری اسلامی به پیروزی دست یابد، پیروزی ای که معلوم نیست چه دستاوردهایی برای مردم ایران خواهد داشت.

بسیاری از احزاب مترقی و فعالین سیاسی می گویند گرفتار کردن مردم ایران در گرداب بحران اقتصادی و گرانی به مبارزه آن ها در راه دموکراسی و آزادی های سیاسی و مبارزه با حکومت استبدادی حاکم بر کشور زیان های جبران ناپذیری وارد می کند. اکنون حکومت همه ی مشکلات اقتصادی و غارت ها و چپاول های حکومتی را به گردن تحریم های خارجی انداخته و از خود سلب مسئولیت کرده است. آن ها ظاهرا اقتصاد را به حال خود رها کرده اند و فکر می کنند مردمی که در زیر فشارهای اقتصادی در حال له شدن هستند، دیگر به دموکراسی و آزادی و فرهنگ و کتاب و انتخابات فکر نخواهند کرد. آن ها در این آشفته بازار جیب های خود را پر می کنند و زیر پای حریف و رقیب را خالی می کنند. این سیاست غیرمسئولانه و تطهیر حکومت در فجایع اقتصادی، بی گمان در روزها و هفته های آتی با شدت بیشتری دنبال خواهد شد و حکومت اسلامی غرب و تحریم های بین المللی را مسئول گرانی و تورم و کاهش روزافزون سطح زندگی مردم معرفی خواهد کرد و به موازات آن سرکوب نارضایتی ها را به بهانه ی جنگ اقتصادی و سیاسی و شاید هم نظامی با غرب تشدید خواهد کرد.

بخش بزرگی از مردم ایران با حکومت اسلامی مخالف هستند، یکی از دلایل این مخالفت، زندگی غیرانسانی و فلاکت باری است که این حکومت بر اکثریت جامعه تحمیل کرده است. مبارزه ی مردم مبارزه ای است برای رهایی از این فلاکت، برای دموکراسی و آزادی های سیاسی، برای عدالت اجتماعی و رفاه بیشتر.
حکومت ایران اگر اندکی احساس مسئولیت نسبت به سرنوشت کشور می داشت، می بایست در برابر بحران موجود، بی کفایتی خویش، و خواست مردم، همین امروز اعلام کناره گیری از قدرت می کرد و آینده ی کشور را به یک انتخابات آزاد می سپرد. اما اکنون که جمهوری اسلامی در برابر خواست های مردم مقاومت می کند، نباید به بهانه ی مبارزه با حکومت، این فلاکت را تشدید و زندگی سیاه تری را بر این مردم تحمیل کرد. مبارزه ی موفقیت آمیز با استبداد حاکم بر کشور به آگاهی و سازماندهی و تصمیم و اراده ی مردم ایران برای تغییر نیاز دارد، نه امید بستن به فقر و استیصال جامعه و شورش های کور گرسنگان، که در تل آویو و واشنگتن برای آن لحظه شماری می کنند!


اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:

Facebook
    Delicious delicious     Twitter twitter     دنباله donbaleh     Google google     Yahoo yahoo     بالاترین balatarin


چاپ کن

نظرات (٣۵)

نظر شما

اصل مطلب

بازگشت به صفحه نخست