سیاسی دیدگاه ادبیات جهان - مقالات و خبرها بخش خبر آرشیو  
   

چکامه ی اندوهناک ِ گُل


رضا مقصدی



اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ۴ آذر ۱٣٨۴ -  ۲۵ نوامبر ۲۰۰۵


باز آمدی
از دور دستِ خاطره ی من
بی آنکه شادمانی ِ یک لبخند
بر چهره، ارمغان ِ تو باشد.
 
در جامه دان ِ تو
پیراهنی ست
با رنگ و بوی ِ راز.
 
آواز در گلوی ِ تو خاموش ست
ای آنکه همنشین ِ قدیمی ِ سوسنی!
 
وقتی که آفتاب ِ نگاهت
بر شاخه ی شکسته
                         می تابد
شوق ِ کدام آینه می داند
از دودمان ِ رنج ِ شقایق
از آه
که آمدی
رنگین از تیره ی منی؟
 
گفتم:
وقتی کمانی از گل ِ کوکب
بر آسمان ِ خاطره خواهم بست.
اندوه را
از چهره ی نجیب ِ تو می شویم
با دشت ِ مهربان و آهو
از شعر ِ چشم های تو
                           می گویم
 
گفتم:
خواهم نوشت
شعری
از سایبان ِ ساده ی گیسویت.
 
از چشمه سار
از کوه
از صبح ِ روستا
از صحبت ِ زلال ِ تو خواهم گفت.
 
گفتم تمام  ِ اینهمه را
                          گفتم.
 
اما
وقتی که باز آمدی از دور دست ها
آشفتم.


اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:

Facebook
    Delicious delicious     Twitter twitter     دنباله donbaleh     Google google     Yahoo yahoo     بالاترین balatarin


چاپ کن

نظرات (۰)

نظر شما

اصل مطلب

بازگشت به صفحه نخست