| 
				          		
						            
						            	
						            	
							            
							            	توفان ِ بی پایان  
							            
 
						            	
						       			جهانگیر صداقت فر
						       			
						       			
						       			 
									• 
عصر ما،
عصر نفس گیر ِ فضای تنگ و سربی رنگِ دود اندود ِ بد بنیاد :
 گسترای دشت ها خشک و سترون،
 بی کران ِ جلگهها نازا
						       		...
 
 
 
						            اخبار روز: 
						            www.iran-chabar.de
						            دوشنبه 
							            ۲٨ آذر ۱٣۹۰ - 
							            ۱۹ دسامبر ۲۰۱۱
 
 
					            	
						            
  
		
 عصر ما،
عصر نفس گیر ِ فضای تنگ و سربی رنگِ دود اندود ِ بد بنیاد :
 گسترای دشت ها خشک و سترون،
 بی کران ِ جلگهها نازا
 بوم و بر تاریک و افسرده،
 مردمان دلتنگ،
 سرخورده
 عندلیبان ِ غزلخوان در قفس
 کِز کرده و سر زیر ِ پر،
 خاموش
 زاغ در پرواز،
 کرکسان آزاد
 خلق معصوم ِ جهان
 - هم خفته هم بیدار -
 خانمان بر با د؛
 وین همه
 مصداق ِ استیلای نظم ِ بی نظام ِ وحشت و ترعیب،
 ظلم و استبداد....
 هی فریاد!
 هی فریاد !
 کی خواهد آرامید پس
 توفان،
 این هیولا غول ِ هیبت کیش و مرگ اندیش و مردم خوار،
 این عطوفت نآزموده سرکش ِ بی رحم ِ بی وجدان ؟
 کی بشارت خواهد آرد آیت ِ رنگین کمان بر پهنهی آفاق
 انقضای فصل بی برگ زمستان را ؟
 در کدامین برهه از کج راههی تاریخ  استعمار
 خواهد دید آدم
 خطّ ِ پایان را ؟
 با کدامان دستِ پیوند ِ جهانی باز خواهد شد
 مشتِ تزویر ِ خدا- شیطانیان ِ زور پرور،
 حامیان ِ جهل،
 بانیان ِ شر ؟
 *
 های،
 هایاهای !
 هرگز آیا خواهد آسایید در این بوریایی لانهی بر با د آویزان
 خاطر ِ آشفتهی انسان ؟
 
 
 *********
 
 
 
 
 |