• چپ های ایران در مبارزه بی وقفه برای تحقق آرمان آزادی و بهروزی مردم ایران دارای مشترکات بسیار با اصلاح طلبان و همراه آنان در راه سبز امیدند! یادآورد و گرامی داشت پیروزی دوم خرداد ۷۶، زنده نگهداشتن امید برای پیروزی های آتی مردم ایران است! ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۱ خرداد ۱٣۹۰ -  ۲۲ می ۲۰۱۱

این واژه "فتنه" پیش از آنکه توسط جریان حاکم در توصیف جنبش سبز به کار گرفته شود، از فردای دوم خرداد ۷۶ از سوی جریان های ضدانقلاب و انقلابی کلاسیک در نکوهش سیدمحمد خاتمی، رئیس جمهور برآمده از انتخابات دوم خرداد به کار برده شد! آن فتنه ی خاتمی بود و این فتنه ی موسوی. بی مسما نبود و نیست! هردو "فتنه" خواب هایی را آشفته کرد! در خرداد ۷۶، آرای برآمده از صندوق ها خواب آنهایی را که گمان می بردند سقوط نظام و عروج آنان نزدیک است و انتخابات نمایشی راهشان را سد کرده و در خرداد ٨٨، آرای برنیامده از صندوق ها، خواب آنهایی را که گمان کردند، انتخابات ، نمایشی است و مردم به تماشا می نشینند تا آنها توسن قدرتشان را برانند! حالا به جرات می توان گفت که "گفتمان اصلاح طلبی" خردادی به لحاظ تاریخی پیروز شده است! در هر دو فرصت تاریخی (دوم خرداد و بیست و دوم خرداد)، مردم در چارچوب ظرفیت های همین نظام، با "اعمال قدرت"، حریف را مقهور کرده اند. آقایان هر دو سو اگرچه کوشیده اند و می کوشند، که "فتنه" را به آمیختگی و پیچیدگی روابط حق و باطل تعبیر کنند، اما فتنه تعریفی ساده در نظر آنها دارد: اعمال قدرت مردم!
اما این اعمال قدرت مردم نیست که باید به پیروزی تعبیر شود. پیروزی از آن روست که از دوم خرداد هفتادوشش، یک جابجایی بزرگ در"مرجعیت" جامعه آغاز شد! روشنفکران و نخبگان (از هر دو گرایش مذهبی و سکولار اصلاح طلبی) در میان مردم، مقبولیت یافتند و خروج تدریجی نهادهای فرهنگی– سیاسی توتالیتر (اعم از روحانی و غیرروحانی) از مقام مرجعیت جامعه آغاز شد! گفتمان تحمل و مدارا، چندصدایی، عدم خشونت و شعار "ایران برای تمام ایرانیان"، ارجمند دانسته شد و گفتمان مبتنی بر سیادت دینی و سیاسی و فرقه ای تقبیح شد! بر هر دو جنبش، ویژگی دیگری نیز منتسب است. خط و مرز سنتی میان قدرت مستقر و جریان مقابل آن، به هم ریخت و افراد و جریان هایی از درون هیئت حاکمه، مطالبات مردم را نمایندگی کردند. آنجا که هردو به سخن و در سکوت به هم اقرار کردند "این، آن جمهوری اسلامی که ما بنیادش نهادیم و پایش ایستادیم نیست!" آنچه که در قلم و کلام فعالان سیاسی کمال گرا (داخل و خارج)، اصلاح طلبان حکومتی خوانده و تقبیح می شود، از این منظر، نه جریانی درخور نکوهش که بایسته ستایش است!
"آنها" بسیار چیزها از فرهنگ نیروهای پیشرو و ترقیخواه آموخته و گاه غصب کرده اند. بگذارید ما هم "بصیرت" را از آنان وام بگیریم. آنچه که در این ایام بر زبان، قلم و رفتار تمام جریان های مقابل جنبش سبز، اعم از بنیادگرا، مرتجع، اصوا گرا، محافظه کار و غیره جاریست ، پیش و بیش از همه حاکی از "بصیرت" بی همتای اصلاح طلبان است تا آقایان! در هنگامه ای که آقایان ارزشی برای پشیز قدرت فقط در همین دوسال اخیر به راه انداخته اند، ببینید نزد مردم چه منزلتی یافته اند. ببینید در این میان، همان آقای خاتمی "بی عرضه ی، شاه سلطان حسین، تدارکات چی" کجاست و آقای خامنه ای و هاشمی و سرداران و سالاران و ائمه ی جمعه و جماعت وصاحب منصبان لشگری و کشوری مقهور قدرت کجا! ببینید اینها که در اینهمه سال، گلو برای "اصول و اصول گرایی" دریده اند و از حد اعلای قدرت و مکنت برای تحقق آن اصول برخوردار بوده اند، بیشتر پای "اصول"شان ایستاده اند یا اصلاح طلبان که حتی در مقام "اکثریت"، منزلت "اقلیت" داشتند و در همان منزلت، بنابر اصول، بیمناک آبروی آنان نیز بودند! به مدال هایی که این روزها، برادران ارزشی بر سینه هم می آویزند تماشا کنید: رمال، جن گیر، مداح، روضه خان، جاسوس، بابی، فاسد، معلوم الحال و...
جریان اصلاح طلبی، یک نظام ارزشی جدید را نیز به سیاست ورزی در جامعه ی ایران تفویض کرد: نجابت! و سیدمحمد خاتمی خود بیش از همه پای این ارزش ایستاد. آنجا که پیروزی یا تغییر تناسب قوای سیاسی به هر قیمت را نفی کرد! به یاد بیاوریم چشمان حیرت زده میرحسین موسوی را در آن مناظره تلوزیونی معروف در مقابل "بگم، بگم"های وقیحانه آن رقیب دون!
چپ های ایران در مبارزه بی وقفه برای تحقق آرمان آزادی و بهروزی مردم ایران دارای مشترکات بسیار با اصلاح طلبان و همراه آنان در راه سبز امیدند! یادآورد و گرامی داشت پیروزی دوم خرداد ۷۶، زنده نگهداشتن امید برای پیروزی های آتی مردم ایران است!

دوم خرداد ۱٣۹۰