اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۱٣ دی ۱٣٨۹ -  ٣ ژانويه ۲۰۱۱

       زمانی که به ایام عاشورای امسال نزدیک می شدم لحظه لحظه روزهای مبارزاتی مردم ایران در خیابانهای تهران مقابل استبداد و دیکتاتوری را به یاد می آوردم که چگونه مردم ستمدیده را در خیابانها به خاک و خون کشید و چگونه فرزندان آگاه میهن مان را روانه زندانهای مخوف نمود. غروب عاشورای ٨٨ غروب دستگاه ضد مردمی بود که از حضور مردم مبارز به وحشت افتاد و در پی راه حلی بود که بتواند با تداوم اعتراضات مقابله کند و شروع به شناسایی و دستگیری فرزندان آگاه ملت نمود. روزهای پس از عاشورا آزادی خواهان در خانه، کوچه و خیابان و محل کار بدون آنکه خانواده هایشان مطلع شوند با هجوم وحشیانه نیروهای سرکوبگر دستگیر شدند. در این روزها بود که تعداد زیادی از دوستان همفکر در شهرستانها توسط مزدورپیشگان دستگیر شده و به مکان های نامعلومی منتقل شدند.   در این میان هجوم وحشیانه به منزل برادر همفکر و مبارزم امیر خسرو دلیرثانی و دستگیری اش که دوستی و همفکر بودن با وی را افتخاری برای خویش می دانم. دوست داشتم در یکمین سال زندانی شدنش برای مردم آگاه و ستمدیده ایران از وی بگویم.
    امیرخسرو دلیرثانی قبل از آنکه به عنوان یک فعال حقوق بشری شناخته شده باشد بیش تر از آن به عنوان عضوی از اعضای شورای مرکزی جنبش مسلمانان مبارز شناخته شده است، شخصی که خود را همیشه و هر جا پیرو تفکری معرفی می کرد که به آن اعتقاد داشت و در راه آن قدمی عدول نکرد و حتی محکم تر از آن دفاع هم کرد، شخصی که یار نزدیک و پرورش یافته مکتب شخصیتی متفکر و برجسته در عرصه جنبش آزادی خواهی مردم ایران است.
    برادر مبارزم امیرخسرو پرورش یافته مکتبی است که هیچگونه سازشی مقابل مستبدان به خود راه نداده، بلکه در برهه های مختلف خفقان و سکوت از دهه بیست تا به حال به رسالت آگاهی بخشی خویش تداوم بخشیده و ادامه داده است.
   همان گونه که می دانیم شکل گیری جنبش سبز تفکرات مختلف اجتماعی - سیاسی را در یک صف برای احقاق حقوق پایمال شده مردم کنار همدیگر در یک صف واحد قرار داد. رژیم استبدادی و دولت برآمده از کودتا که هیچگونه حق انتخابی برای مردم قائل نبود انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری را با یک عمل فراقانونی به نفع کاندیدای مورد پسند خود تغییر داد(هرچند این عمل مسبوق به سابقه بوده است و بارها شاهد بوده ایم) که در ادبیات سیاسی به کودتای انتخاباتی معروف گردید، رژیم که نمی توانست اعتراضات مسالمت آمیز مردم ایران را درک کرده به مقابله با آن پرداخت و مردم را به خاک و خون کشید و صدها نفر از فرزندان ایران زمین را به زندان ها منتقل و یا مناطقی دور تبعید کرد و در تداوم اعمال وحشیانه حاکمیت و سرکوب مردم آگاه ایران، پس از اعتراض عاشورای ٨٨ با ترس و وحشت تمام شروع به دستگیری های گسترده فعالان عرصه مبارزه و آگاهی بخشی نمود. امیرخسرو نیز یکی از افراد مبارز و آگاهی بود که رژیم از حضور چنین اشخاصی میان مردم در هراس بود به همین جهت نیروهای سرکوبگر شبانه بدون اطلاع و مجوز قضایی با هجوم وحشیانه در چهاردهم دی ماه دستگیرش کرده و به مکانی نامعلوم منتقل می کنند که پس از چندین روز بی اطلاعی طی یک تماس کوتاه، خبر دستگیری اش توسط نیروهای سرکوبگر را به اطلاع همسرش می رساند. امیر خسرو را بیش از یک ماه تحت شرایط سخت در یک سلول انفرادی محبوس می کنند. پس از چند ماه حبس غیر قانونی در یک دادگاه کاملا فرمایشی در شعبه ۲٨ بیدادگاه انقلاب به چهار سال حبس محکوم می شود. جالب اتهاماتی هست که به برادر مبارز مان وارد می کنند. از جمله عضویت در جنبش مسلمانان مبارز که این گروه را گروهی غیر قانونی معرفی کرده اند. در صورتی که این گروه که رهبریش به دست توانای اندیشمندی اداره می شود که در طول سه دهه پس از انقلاب در هیچ دادگاهی محکوم به عدم فعالیت نشده است و حتی پیروزی انقلاب مدیون اشخاصی همچون این بزرگوار هست. گروهی که سکانش به دست توانای اندیشمندی می باشد که تفکراتش مبنی بر معیارهای انسانی، عقلانی و مسالمت آمیز بوده و همچنان بر مشی آگاهی بخشی بر توده مردم تاکید دارد.
    حال امیرخسرو یکمین سال حبس اش را پشت میله های استبداد سپری می کند زندانی که در بند شدن آزادی خواهان از طیف های مختلف در آن مهر تائیدی بر خوی استبدادی حاکمیت است.
   امیر و امیر ها در حال حاضر در بندند و رژیم احساس می کند که با دربند کردن امیرها جنبش آزادی خواهی مردم ایران را به اضمحلال و نابودی خواهد کشاند، اما غافل از آن است که زندانی شدن امیرها ، امیرهای کوچکی که دستانشان در دست مادرانشان بوده و صحنه های جنایت رژیم را شاهد و ناظر بوده اند در اندک زمانی مشت محکمی بر دهان مستبدان خواهند زد بگونه ای که در تاریخ مبارزاتی مردم ایران بارها شاهد بوده ایم که همچین حاکمیتی با چنین حاکمانی جز بدنامی و رسوای تاریخ چیز دیگری از خود یادگار نگذاشته است.
آری برادر آگاه و مبارزم؛ امیر جان بدان و بدان و بدان که تو تنها نیستی. بدان که مردم مبارز و آگاه ایران قدر و منزلت تو و امثال تو را درک کرده و ارج می نهند و این را هم مطمئن باش که زندانی شدن افراد آگاه و مبارزی همچون تو که اندک نیستند مستبدان و ظالمان و حاکمیت زرو زور و تزویر را از پای در خواهد آورد زیرا که همین در بند بودن شما آگاهی بخشی را در سطح وسیعی منتشر کرده است همچنانکه نشانه های سقوط و اضمحلال دیکتاتوری در جامعه قابل روئیت بوده و صدای فروریختن کاخ استبداد قابل شنیدن است.