• چرا دروغ گفته باشم
تلخ تر از بادام
افسون ِ دامهاست – دام ِ توست طناب
و خط خوردن ِ نقطه هات در سبد خالی ِ بابونه ها
و مهرگیاهی که رنگ پائیز گرفته است
با بوی بهار
پشت ِ هر دیوار ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۱۵ خرداد ۱٣٨۵ -  ۵ ژوئن ۲۰۰۶

  رختی آویخته بر رخت آویز
صرافت ِ طناب و ُ بی تابی ِ باد
تو روبروی ِ پنجره بنشین و ُ پاسبان ِ باغچه ام باش
ترسی نیست در نی نی ِ چشمهات که بادام ِ تلخ می شود
مهرگیا
 
□
 
لای ِ شاخه ها دستهای مسیحائی   شکل ِ درخت شده اند
طناب ̊   بر دار
بردارم طناب از شانه های ِ تو که گوئی درخت – نه
شده اند   چوبه ،   خود ِ چوبه ، خود ِ چوبه َ دا ر
 
□
 
در کدام نقطه تلاقی می کنند طناب و ُ درخت
پشت دیوار های ِ بلند خط می خورد نقطه ای از
سنگهای ِ روان
 
□
 
سبد ِ بابونه است دشت
از فاصله نمی بینیم
 
برای ِ درخت های ِ بی طناب
گلی نمی چینم. گلی نمی چینی
 
□
 
نقطه و ُ طناب و ُ درخت
مهرگیا و ُ بابونه و ُ سبد
داری که برمی داری
صرافت ِ ترس ست
بی تابی ِ نی نی ِ چشمها م
 
□
 
چرا دروغ گفته باشم
تلخ تر از بادام
افسون ِ دامهاست – دام ِ توست طناب
و خط خوردن ِ نقطه هات در سبد خالی ِ بابونه ها
و مهرگیاهی که رنگ پائیز گرفته است
با بوی بهار
پشت ِ هر دیوار
 
□
 
سنگی بر می دارم
سنگی بر می داری
 
 
استکهلم
اول ماه جون سال دوهزارو شش