سیاسی دیدگاه ادبیات جهان - مقالات و خبرها بخش خبر آرشیو  
   

اقرار می کنم


اسماعیل خویی


• بینِ زمین و معراج...
                   باری،
یک تکه ابرِ بی باران،
در آسمان جنگلی ی بامدادان، ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ۲۷ آبان ۱٣٨۹ -  ۱٨ نوامبر ۲۰۱۰


 
یک تکه ابر،
خاکسترین و بی باران،
به شکلِ پیلی بی عاج:
بیهودگی ست – نیست؟ - که پر باز کرده،
                                       آویزان مانده ست
بینِ زمین و معراج...
                   باری،
یک تکه ابرِ بی باران،
در آسمان جنگلی ی بامدادان،
هم در دمی که آتش می گیرد پنبه اش از اولین جرقه ی خورشید
در دوردستِ بازترین چشم اندازِ سر افرازترین کاج ،
باید که بس باشد
آیا بس نیست؟      - -
تا من بگویم :
            آری،
            انسان زیباست.

اقرار می کنم که همانا دروغ می گویم،
                                       هر گاه می گویم
انکار می کنم که جهان زیباست.


پانزدهم تیرماه ۱٣۵٨، تهران

 


اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:

Facebook
    Delicious delicious     Twitter twitter     دنباله donbaleh     Google google     Yahoo yahoo     بالاترین balatarin


چاپ کن

نظرات (۱)

نظر شما

اصل مطلب

بازگشت به صفحه نخست