سیاسی دیدگاه ادبیات جهان - مقالات و خبرها بخش خبر آرشیو  
   

سکوت


ناصر زراعتی


• سکوت چیست؟
خفگیِ فریاد است؟
یا آرامشِ پس از توفان؟
در فاصله‍ی میانِ برق است و رَعد؟ ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۱۷ مهر ۱٣٨۹ -  ۹ اکتبر ۲۰۱۰


 سکوت چیست؟
خفگیِ فریاد است؟
یا آرامشِ پس از توفان؟
در فاصله‍ی میانِ برق است و رَعد؟
وقتی که می درخشد
با آن خطوطِ درخشان
در آسمانِ ابری
تا بعد،
غرّش
       پله
          پله
             بیاید پایین...

سکوت چیست؟
چه رنگ است؟
هنگامِ شب،
سکوت سیاه است
در روز،
رنگ هایِ مختلفی دارد:
آبی و سرخ
ارغوانی و نارنجی
سبز و سفید
و گاهی زرد
حتی قهوه ای و خاکستری...
رنگِ سکوت
غیر از نگاهِ من و تو
مربوط می‌شود به
اوقاتِ روز و مکان
یعنی
چه وقت باشد
                و در کجا...
اما زیباترین سکوت
سفید است
            رنگِ بی رنگی...

سکوت گاهی همراه با هراس است
گاهی با انتظار می آمیزد
انتظارِ ضربه‍ی بعدی
یا چکیدنِ قطره‍ی دیگری از شیرِ آب
یا صدایِِ زنگِ درِ خانه
که ممکن است هیچ گاه
به صدا درنیاید...
سکوتِ دلهره آور
سکوتِ تلخ، سنگین
سکوتِ سرسام آور
(انگار سکوت نه، که هیاهوست)
سکوتِ توخالی
(انگار بادکنکی، بادشده با خاموشی)
سکوتِ سایه دار
در روزهایِ آفتابیِ تابستان
در خلوتِ صلاتِ ظهر
که گرما
بر هرچیز جامه‍ی رخوت پوشانده...
سکوتِ خیس
پس از باران
و سکوتِ برفی
هنگامی که برفی سنگین باریده و
همه جا
       یکدست
                می درخشد.

گاهی سکوت
شمعی ست روشن
پِت پت کُنان
در حالِ آب شدن
و کاستن از خود...
گاهی نورافکنی ست پُرنور
تابیده بر تیرگیِ شبِ تنهایی
که چشم ها را خیره می کند...

سکوت گاهی
برکه ای ست تَک افتاده
در واحه‌ای ناشناس
که سنجاقکی
بر سطحِ ساکنِ آن
                     آرام
                         می لغزد.
سکوت گاهی
چُرت زدنِ گربه ای ست مَلوس
کنارِ پایِ صاحبِ خود
که بی حرکت، خاموش
تنها نشسته و
خیره شده به نقطه ای
و ذهنش
انگار از حرکت باز مانده است...

گاهی سکوت را ما
برایِ رسیدن به آرامش،
ایجاد می کنیم
با بستنِ گوش هامان
با پنبه
یا ازین استوانه های کوچکِ اسفنجی...
اما
این سکوتِ ساختگی
آرامشی به بار نمی آورد
نوعی خیالبافی ست
                      همراه با دلواپسی...

ساکت ترین سکوت چیست؟
در کجاست؟
در کویر؟
یا غاری میانِ کوه؟
یا در آسمان
             بالایِ جَِو؟
کسی نمی داند
یا بهتر است بگوییم:
                      «ما نمی دانیم!»

برخی از آن‌ها که صدایی نمی شنوند
و نیازمندِ سَمعَک اند
شاید با سکوت اُنس بگیرند
اما
گاهی سکوتشان
همراه با صدایِ مُمتدِ سوتی ست گوشخراش.

و سرانجام،
مرگ
آیا سکوتی ست مُطلق
در بی مکانی و بی زمانی
در خلاءِ و هیچ؟
کسی نمی داند...
شاید سکوت باشد
شاید سکوت نباشد...
*
اما
زیباترین و بهترینِ سکوت ها
سکوتِ میان دو عاشق است
وقتی پس از مدتی،
به هم می رسند
و در خلوت،
روبروی هم می نشینند و
در آرامش
یک‌دل و همراه،
نگاه می کنند به هم
با لبخندِ رضایت و خوشبختی بر لب...


هشتم اکتبرِ ۲۰۱۰
گوتنبرگِ سوئد



 


اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:

Facebook
    Delicious delicious     Twitter twitter     دنباله donbaleh     Google google     Yahoo yahoo     بالاترین balatarin


چاپ کن

نظرات (۲)

نظر شما

اصل مطلب

بازگشت به صفحه نخست