• هی می رود، و هر کجا که می نشیند، فکر می کند، با آتش
هم بازی است، و چون ابری دو پا، اندوه و اشک می بارد ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ۱۷ تير ۱٣٨۹ -  ٨ ژوئيه ۲۰۱۰

  ببین، او گاه عریان، نیمه عریان، هی می آید از اتاق بیرون
هی می رود، و هر کجا که می نشیند، فکر می کند، با آتش
هم بازی است، و چون ابری دو پا، اندوه و اشک می بارد
روی خیال من، خیال خویش، روی هر چه نیست، و هست.

حالا کنار هم، نشسته ایم روی تخت، و شعله می کشیم
این را من برای شعر نمی گویم، ما واقعاً شعله می کشیم.