• فیفا و کمیته بین المللی المپیک می بایست خود را در کنار زنان مبارز ایران قرار دهند و هرگز اجازه ندهند که زنان ایرانی ازادی خواه به زور حکومت در مسابقات داخلی و بین المللی با حجاب اجباری در مسابقات شرکت کنند. زیرا ورزش با حجاب اجباری تنها وسیله ای برای زیر فشار قرار دادن و توهین به مقام زنان ایرانی است ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ۹ ارديبهشت ۱٣٨۹ -  ۲۹ آوريل ۲۰۱۰

 
از زمانی که حکومت توتالیتر جمهوری اسلامی در ایران به قدرت رسید, وضعیت حقوق زنان بدتر شد. ورزش یک نمونه اشکار این وخامت حقوق زنان می باشد. بطوری که ورود زنان در استادیومهای ورزشی برای تماشای فوتبال ممنوع شد.

خیلی ها بر این عقیده هستند, که تقریبا ٣ میلیون زن و دختر بین سنهای ۶ تا ٣۰ سال در ایران فوتبال بازی می کنند, یا حداقل به ورزش فوتبال علاقمند هستند. ورزش فوتبال زنان در ایران تاریخچه خیلی قدیمی دارد, حتی قدیمی تر از برخی کشورهای اروپایی, با تمام این احوال فوتبال زنان روی چمن سبز تقریبا وجود ندارد. مطبوعات رادیو و تلویزیون بوسیله حکومت کنترل می شوند و معمولا هیچ گزارشی از ورزش زنان منتشر نمی شود. مردان اجازه ندارند که ورزش زنان را در ورزشگاه ها تماشا کنند. تمام این محدودیتهای سیاسی یا به ظاهر مذهبی که حکومت و ملایان به مردم تحمیل کرده اند, باعث بالا رفتن صدای نارضایتی و اعتراض زن و مرد در جامعه ایران شده است, و صداهای اعتراضی نسبت به تبعیض زنان در ورزش هر چه بیشتر و بلندتر می شود.
اخوند ها با حکومت به ظاهر مذهبی خود, خواهان دخالت در امور ورزشی زنان نیز می باشند, با اینکه انان فرق توپ با تخم مرغ را نمی دانند. حال اینکه زنان و مردان با یکدیگر و در کنار همدیگر فوتبال نمی توانند تماشا کنند به ظاهر دلیل مذهبی دارد , ولی در واقع این یک تصمیم سیاسی حکومت است. زیرا حکومت توتالیتر از زنان ایران وحشت داشته و دارند. ما می دانیم که تمام تصمیماتی که حکومت توتالیتر جمهوری اسلامی می گیرد ماهیت سیاسی دارند و اصلا در دین اسلام و یا در ۱۴۰۰ سال پیش قانونی برای فوتبال تعیین نشده است.
مذهب در سیستم جمهوری اسلامی یک شکل فاشیستی به خود گرفته است و تمام زندگی اجتماعی مردم ایران را تحت الشعاع خود قرار داده است. هدف این سیستم فاشیستی جمهوری اسلامی در ایران کنترل جامعه و مردم است. خوشبختانه جامعه فعال زنان ایران در همه جا و همه شرایط حضور دارد و اصلا برای حکومت امکان مهار کردن قدرت اجتماعی زنان ایران در جامعه وجود ندارد. امروز زنان ایران در مدارس دانشگاهها و صحنه های هنری بر خلاف میل نظام حضور خیلی موثر دارند.
مساجد در جمهوری اسلامی هر روز کم رونق تر می شوند و مردم دیگر حاضر نیستند در مساجدی که حکومت ساخته است نماز بجای بیاورند. این حکومت مردم را از دین و خدا رانده است. وقتی که سیاست این حکومت در ورزش بر اساس تبعیض زنان که نیمی از جامعه ایران را تشکیل می دهند پایه ریزی شده است, دیگر جایی برای مدارا و تامل با این حکومت باقی نمی گذارد. هر انسان عاقلی که به حقوق برابر زن و مرد اعتقاد دارد از خود سوال می کند, که چرا زنان در هنگام بازی فوتبال باید بیرون از استادیوم بمانند و نتوانند ورزش مورد علاقه خود فوتبال را در استادیوم تماشا کنند.

فیفا شرکت تیم فوتبال زنان ایران را در مسابقات سنگاپور لغو نمود, به این دلیل که زنان فوتبالیست ایرانی اجازه ندارند با حجاب در این مسابقات شرکت کنند. فیفا تاکید نمود که این امر مخالف قوانین فوتبال فیفا می باشد. این تصمیم فیفا خیلی معقول بنظر می رسد, ولی در گذشته حکومت جمهوری اسلامی قوانین فیفا را زیر پا گذاشته بود, بدون اینکه فیفا در این مورد عکس العملی نشان دهد.
بعد از ٣۱ سال می بایست فیفا و کمیته بین المللی المپیک سکوت خود را بشکنند و در کنار مردم ایران و جنبش زنان ایران به تبعیض زنان در فوتبال و بطور کلی تبعیض زنان در ورزش ایران با صدای بلند و موثر اعتراض خود را نشان دهند. زیرا اعتراض به تبعیض زنان در ورزش ایران بوسیله جمهوری اسلامی دفاع از حقوق بشر است, و دفاع از حقوق بشر میتواند وظیفه فیفا و کمیته بین المللی المپیک باشد.

زنان ۶۰ درصد از تماشاچیان و علاقه مندان ورزش در ایران را تشکیل می دهند, ولی بطور کلی ورزش فوتبال زنان در جمهوری اسلامی غدغن است. چون حکومت اصلا علاقه ای ندارد که جامعه ایران در مورد ورزش زنان اطلاع و اخباری بدست بیاورد, با تمام این احوال جنبش زنان خیلی فعال است. خیلی از این زنان و همچنین مردان ایرانی برای حقوق برابر زنان مبارزه می کنند. با این وجود حکومت سعی در محدود کردن هر چه بیشتر حقوق مسلم زنان دارد. بیش از ۶۵ درصد از دانش اموزان و دانشجویان ایرانی را زنان تشکیل می دهند و حکومت سعی در کم کردن میزان حضور زنان در این مراکز را دارد.
حال تمسخرامیز اینجاست که حکومت خواهان عضویت در شورای حقوق بشر سازمان ملل شده بود و بعد البته درخواست خود را پس گرفت. جامعه جهانی نباید به جمهوری توتالیتر به ظاهر مذهبی اعتماد کند, چون تمام سیاستهای داخلی و خارجی این حکومت ضد مردمی از فریب و حیله تشکیل شده است. جامعه جهانی و سازمان ملل باید متوجه باشند که هدف حکومت برای عضویت در شورای حقوق بشر سازمان ملل دفاع از حقوق بشر در ایران و یا در کشورهای دیگر جهان نیست, بلکه حکومت جمهوری اسلامی می خواست با عضویت خود در کارهای شورای حقوق بشر اختلال ایجاد کند و میان اعضای ان به نفع خود تفرقه بوجود بیاورد. چون حکومت فعالیتهای این شورا را در دفاع از حقوق بشر در ایران را برای خود خطر بزرگی می داند. ضعف حکومت جمهوری اسلامی حقوق بشر است و حکومت فکر می کند با عضویت خود در این شورا می تواند بر تصمیمات ان در مورد دفاع از حقوق بشر در ایران به نفع خود مانع شود و حداقل تاثیر بگذارد. جامعه جهانی و سازمانهای حقوق بشر باید مانع عضویت این حکومت ضد زن و ضد مردمی در همه سازمانهای بین المللی شوند.

حال که ما می بینیم زنان ایرانی نمی توانند بدون حجاب در مسابقات ورزشی شرکت کنند دلیلی جز دلایل سیاسی ندارد. حجاب در ورزش ایران یک تصمیم بظاهر مذهبی و در واقع تصمیم سیاسی است و حجاب در ورزش هرگز جز فرهنگ ایرانیان نبوده و نیست. وحشت حکومت از زنان ایرانی باعث شده است که حکومت زنان را با پیچاندن در پارچه ای بنام لباس اسلامی, قدرت و چهره زشت خود را در محافل ورزشی به نمایش بگذارد و البته از این طریق قدرت پوچ و فاشیستی خود را به دنیا نشان دهد. در ورزش ایران حجاب وسیله ای برای تبلیغات جمهوری اسلامی شده و رزیم سعی می کند به هر صورتی که شده رابطه مردم ایران و جامعه جهانی را قطع کند و البته تا به امروز شکست خورده است. خیلی از این ورزشکاران زن و مرد از فرصت مسابقات بین المللی استفاده کرده و به کشورهای ازاد جهان پناهنده می شوند.

فوتبال زنان با حجاب چیزی جز ضدیت با حقوق مسلم زنان نیست. از اینرو فیفا و کمیته بین المللی المپیک باید همه قدرت خود را برای دفاع از حقوق زنان ایران در ورزش بکار گیرند. برای فیفا و کمیته بین المللی المپیک مهم اینست که بدانند حجاب در فوتبال ایران وسیله ای سیاسی برای زیرفشار قراردادن زنان ایران بوسیله حکومت توتالیتر جمهوری اسلامی و ضد مردمی است. اساسا در تاریخ فوتبال ایران حجاب وجود نداشته است و این قانونی است که حکومت اختراع و به مردم تحمیل کرده است و به قول عام حکومت دین و خدا را به مسخره دراورده است.

فیفا و کمیته بین المللی المپیک می بایست خود را در کنار زنان مبارز ایران قرار دهند و هرگز اجازه ندهند که زنان ایرانی ازادی خواه به زور حکومت در مسابقات داخلی و بین المللی با حجاب اجباری در مسابقات شرکت کنند. زیرا ورزش با حجاب اجباری تنها وسیله ای برای زیر فشار قرار دادن و توهین به مقام زنان ایرانی است. با اطمینان می توان ادعا کرد که همه زنان ورزشکار ایرانی با اجبار و بر خلاف میل خود با حجاب در مسابقات بین المللی حاضر می شوند.

این حکومت در طی ٣۰ سال نشان داده که نماینده مردم ایران نیست و همچنین سران رشوه خوار ضد مردم جمهوری اسلامی هم بارها گفته اند که هدف انان حفظ نظام جمهوری اسلامی است. بنام خدا از اموال بیت المال دزدی می کنند کتابها و نشریات را سانسور و ممنوع می کنند روشنفکران را به زندانها می اندازند و نتیجه این اعمال بی اعتنایی مردم به دین و مذهب شده است.

فیفا و کمیته بین المللی المپیک باید برای دفاع از حقوق زنان در ورزش ایران در کنار مردم ایران بایستند. دفاع از حقوق زنان و حقوق بشر یک وظیفه جهانی است و این دو نهاد مهم ورزشی میتوانند در دفاع از حقوق بشر نقش بزرگی ایفا کنند.

حکومت از حضور تماشاچیان زن در ورزشگاهها وحشت دارد. چون حکومتی نادان و غیر مردمی است. مسلما خیلی از ورزشکاران ایرانی علاقه مند هستند با ورزشکاران اسرائیلی در مسابقات بین المللی اشنا شوند و با انها به رقابت بپرازند ولی این حکومت ضد مردمی ورزشکاران ایرانی را در صورت رقابت و یا دوستی با ورزشکاران اسرائیلی مجازات میکند. سازمانهای ورزشی و بخصوص کمیته بین المللی المپیک باید با دخالت موثر خود به این بازی سیاسی و ضد انسانی حکومت توتالیتر در ایران , و با به اجرا گذاشتن تحریمهای مناسب پایان دهد, و البته می تواند از حمایت کامل مردم ایران برخوردار شود.زیرا مردم ایران خواهان دوستی با همه ملتهای جهان هستند.

الان برای فیفا و کمیته بین المللی المپیک بهترین فرصت است که در کنار زنان مبارزه و مردم ایران - جنبش سبز- برای دفاع از حقوق بشر و حقوق زنان در ورزش در کنار مردم قرار گیرند و تبعیض جنسی در حکومت به ظاهر مذهبی را محکوم و ورزش رژیم را در سطح بین الملل تحریم و به نفع مردم ایران مجازات کنند. مخصوصا اینکه مسابقات جام جهانی فوتبال درافریقای جنوبی چهره خاصی به ورزش در دفاع از حقوق بشر در سال ۲۰۱۰ داده است.