• ولی فقیه میتواند بر طبل مظلومیت بکوبد و مسئولیت تمام سرکوب ها، شکنجه ها، بازجویی ها، کشتارها و قتل و جنایات را به پای دشمن خارجی بگذارد. اما تا زمانیکه مسئولین جنایاتی که نه تنها در روز ۲۵ خرداد و روزهای بعد از آن بلکه جنایاتی که در سی سال گذشته در رژیم ارباب-رعیتی ولایت بوقوع پیوسته است شناسایی نکنیم و در دادگاهی صالح به محاکمه نکشیم، در جایگاه رعیت باقی خواهیم ماند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۲٨ فروردين ۱٣٨۹ -  ۱۷ آوريل ۲۰۱۰

مسئولیت در حکومت ولایت، مسئولیتی ست ارباب رعیتی. یعنی مسئولیتی یکطرفه. رعیت در برابر ارباب مسئول است که به رایگان زحمت کشیده و ثروت برای ارباب و فقر و تهیدستی برای خود تولید کند. مسئول است که شکر خدا را گوید و به ظلم و ستم ارباب تن دهد. رعیت مسئول رفتار و کردار و گفتار خود در برابر ارباب است. ارباب اما در برابر رعیت مسئولیتی ندارد.

در مدینه فاضله ولایت نیز، مسئولیت یک جانبه است. ارباب بزرگ و اصلی، ولی فقیه است.
احاد ملت نیز در جایگاه رعیت قرار گرفته اند که در برابر ولی فقیه مسئول اند. اما ولی فقیه در برابر ملت، مسئولیتی ندارد. مثلا اگر یک فرد معمولی دست بدزدی و قتل و جنایت بزند در دادگاه های ولایت محاکمه و به احتمال بسیار قوی به دار مجازات آویخته میشود. اما اگر همان فرد معمولی بدست عوامل و عناصر ولی فقیه به هلاکت برسد، هرگز مسئولی را نمیتوانی به جویی که پاسخی گوید که چرا، چگونه و بچه دلیل؟

آقای نیما نامداری که در پی گیری قتل دایی خود، بهزاد مهاجر، در روز 25 خرداد، به دادگاه های رژیم ولایت شکایت برده است، در مصاحبه با روزآنلاین، گزارش داده است که "هیچ پیشرفتی نداشته است. پرونده حتی به دادگاه ارسال نشده و در همان مرحله بازپرسی باقی مانده‌است." وی در ادامه مصاحبه خود میافزاید که:

«آخرین باری که من با بازپرس پرونده صحبت کردم از موضع مشورت و نصحیت توصیه می‌کرد ادامه ندهیم و دلیل اصلی‌اش هم این بود که بسیاری از مقامات معتقدند اینها مهدورالدم هستند و همین که می‌خواهیم دیه بدهیم داریم لطف می‌کنیم (26 فروردین).»

حال باید در نظر گرفت که 40 نفر در همان روز به قتل رسیده اند و شکایت بازماندگان آنها پاسخ هایی همچون پاسخ بالا دریافت کرده اند.

ارباب نه تنها خود را مسئول کردار و رفتار خویش نمیداند بلکه، مسئولیتی نیز در باره آنچه بزبان میراند احساس نمیکند. مثلا وقتی ولی فقیه در واکنش به آنچه در کنفرانس هسته ای که در واشنگتن برگزار شد، میگوید:

«در چنین دنیای مبتنی بر فریب، دروغ، ظلم و زور نقابدار، برخی قدرتها به دلیل غرور و اعتماد به پایه های پوشالی قدرت، اختیار خود را از دست می دهند. نمونه این موضوع، سخنان اخیر رئیس جمهور امریکا است که ملت ایران را تلویحاً تهدید به استفاده از سلاح اتمی کرد (رجا نیوز، 22 فروردین) .»

آیا در برابر سخنان ولی فقیه، رعیت چاره ای دیگر هم جز سکوت میتواند داشته باشد؟ روشن است که ولی فقیه میتواند و آزاد است که هر سخنی را که دوست دارد بزبان براند. اما هرگز کسی حق ندارد که جویا شود که آیا خود که بر مسند ولایت نشسته است و فرمانروا ی یکتای سرزمین ایران نیز هست، چگونه عارضه های قدرت گریبان شان را نگرفته است؟ آیا این بدان معنا ست که "فریب، دروغ، ظلم و زور نقابدار" در حالیکه سراسر جهان را فرا گرفته است در مدینه فاضله ی ولایت وجود ندارد؟ چگونه میتوان صحت و سقم این ادعا را بسنجیم و آنرا در ترازو ی نقد بگذاریم بی آنکه سر خود بر باد دهیم؟ مگر ارباب میتواند چیزی جز حمد و ستایش از رعیت بشنود؟ آیا ارباب تاب و توان شنیدن نفی و نه را دارا ست؟ تیر از غیب در قلب عزیزان ملت وارد میشود و آنها را مقتول میسازد. نمیتوانی مرجعی را به یابی مسئول به حقوق اساسی بشر. چرا که فرمان کشتار را خود ولی فقیه صادر نموده است. چه تعجب که اگر تحقیق و تجسس مسدود شود و دادخواهی و عدالت سرکوب. روشن است که نتوانی فرماندهی را در ذیل ولایت، مسئول بدانی. آیا این همان "زور نقابدار" نیست که ولایت فقیه از آن سخن میراند؟

جالب تر آن که ولی فقیه قدرتی را به نقد میکشد که بر خلاف قدرت ارباب که دامنه اش هنوز شناخته نشده است، دارای مرزهای مشخص و تعریف شده ای است. رئیس جمهور آمریکا مسئولیت قانونی دارد. نه تنها جدایی قوای سه گانه جدی تلقی میشود. مطبوعات رفتار و کردار او را دائم در زیر نظر دارند. سیاست ها و برنامه هایش را به نقد و بر رسی میکشند. رئیس جمهور میتواند موضوع تمسخر و ریشخند باشد و کسی بخاطر آن زندان هم نمیرود. در حالیکه در مدینه فاضله ولایت، رعیت مورد ضرب و شتم، شکنجه و بازجویی قرار میگیرد، آدم ربایان در سیاهی شب به خانه و کاشانه ی گوینده ی «نه» وارد میشوند او را از آغوش خانواده ش جدا میکنند تا در بند و اسارت اعتراف کند که «نه» را دشمن بیگانه بر زبان ش گذاشته است. مسلم است که در تاریکی محال است هرگز مسئولی و یا مرجع پاسخگویی را به این نوع ستم و ظلم بیابی. ولی فقیه که روضه ی درد انگیز مظلومیت را میخواند خبر ندارد که مردم ایران اتم آمریکا را بر جایگاه و زندگی رعیتی ترجیح میدهند.

ولی فقیه میتواند بر طبل مظلومیت بکوبد و مسئولیت تمام سرکوب ها، شکنجه ها، بازجویی ها، کشتارها و قتل و جنایات را به پای دشمن خارجی بگذارد. اما تا زمانیکه مسئولین جنایاتی که نه تنها در روز 25 خرداد و روزهای بعد از آن بلکه جنایاتی که در سی سال گذشته در رژیم ارباب-رعیتی ولایت بوقوع پیوسته است شناسایی نکنیم و در دادگاهی صالح به محاکمه نکشیم، در جایگاه رعیت باقی خواهیم ماند.

فیروز نجومی
fmonjem@gmail.com

مصاحبه آقای نامداری با روزآنلاین و سخنرانی ولی فقیه را در پیوندهای زیر بخوانید
www.roozonline.com
rajanews.com