• و مرگ
       فروپاشی شکوفه است
                                  از شاخه
                                           به خاک. ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۲۴ اسفند ۱٣٨٨ -  ۱۵ مارس ۲۰۱۰

  

عشق
       لذتی است
                      موهوم
که زوج زجرکشیده و زنگار ناکامی بر چهره¬نقش¬بسته
نوزاد را
         بدان مأنوس می کند.
سعادت
       نسیمی است
                         مطبوع
که هرازگاهی بر سبز احساس انسان می وزد.
و سکوت
          غمی است
                         وسیع
که با بالهای بلند مرگ
بر زلال آب جوبار رویاهایی گرم
                                 منتشر می شود.
زندگانی
          باری
             شبنمی است
                               بی¬پا
                                     بر برگ
و مرگ
       فروپاشی شکوفه است
                                  از شاخه
                                           به خاک.
شعر
      اعتراضی است
                         بدین فروپاشی
وگرنه، احساس عصیانی انسان عصر تنهاییست؛
آینه است
            نه رهایی!
در صدفش
            _این بلور اشک من!_
به خود نگاه کن
هیچ گلی زیباتر از لبخند تو نیست
                                        انسان!
بگذار با لبان تو بخندم
به خلقت جهان
به خدا و شیطان
چرا که زیشان جز ستیز و شر و مرگ معجزه¬ای نیست.
نه!
نوزاد نابکار عشق را
             به انس با نسیم سعادت
                                  وسوسه¬ای نیست.

از: "محبوب من، ای خاک!"
www.y-k-shali.com