• همان هایی که خمینی می ترسید بر «جمهوری اسلامی» حاکم شوند امروز زمام امور را بدست گرفته اند از پروژه مزورانه او رمزگشایی کرده اند. آنها علنا و عملا بدنبال ایجاد «حکومت اسلامی» هستند و دیگر امکان کلاه گذاری بر سر مردم برای این نظام وجود ندارد ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۱۷ اسفند ۱٣٨٨ -  ٨ مارس ۲۰۱۰

آمیخته کردن آنچه حاکمیت در ایران بر آن نام «مردم سالاری» می نهد و برخی از نهادهای برآمده از رای مردم و مدرن - با روش خاص جمهوری اسلامی- از جمله مهمترین عللی بود که مسئولان حکومت توانسته بودند با تمسک به آن از ابتدا بخش زیادی از نخبگان را با خود همراه کنند و به اصطلاح آنان را در خدمت حکومت قرار بدهد. از یکسو ادعای آنان مبنی بر حاکم بودن نظام مردم سالاری و ایجاد بازی های سیاسی در درون جناح های سیاسی حکومتی و استفاده از یک جناح حکومتی - که بدلیل آنکه خود را منادی آزادی خواهی عنوان می کرد مورد اعتماد بخشی از مردم قرار می گرفت- و از سوی دیگر تاکید حاکمیت بر ساز وکارهای کنترل شده در اختیار خود و در نتیجه عقیم کردن جریان به اصطلاح تحول خواه باعث شده بود تا چهره واقعی جمهوری اسلامی نمایان نشود.
«نمایان شدن چهره حقیقی جمهوری اسلامی» را شاید بتوان مهمترین نگرانی بنیانگذار این رژیم-آیت الله خمینی- دانست. بهمین دلیل هم بود که او در طول حیاتش همواره جریانات تندرویی را که با تاکید بر مفاهیمی چون مردم سالاری، رای مردم،آزادی، دموکراسی و... مخالف بودند و همواره از «حکومت اسلامی» دم می زدند طرد می کرد و به عکس از جریانی حمایت می کرد که بقول خودشان طرفدار «جمهوری اسلامی» بودند.
اساسا چرا او از «جمهوری اسلامی» نه یک کلمه کمتر و نه یک کلمه بیشتر دم می زد و رفراندوم را نه برای «حکومت اسلامی» که برای برقراری «جمهوری اسلامی» برگزار کرد؟
این راز ماندگاری رژیم سیاسی بود که سعی می کرد ظاهری آراسته از خود به نمایش بگذارد، پارلمان داشته باشد، رییس جمهوری با رای مردم داشته باشد، جناح های فعال سیاسی چپ و راست داشته باشد و... ولی در عین حال همین سیستم در اختیار ایدئولوژی باشد که آنها می خواهند و با این ابزار یعنی «دموکراسی کنترل و محدود شده» ایدئولوژی شان را حاکم و سپس بقول خودشان جهانی کنند.
جریانات سیاسی که در ایران به آنها «خط امامی» و یا امروزه اصلاح طلب می گویند در حقیقت منادیان و طرفداران همین «دموکراسی کنترل شده» هستند و از این روست که به خمینی نزدیکترند، چون در خدمت بازی سیاسی هستند که «جمهوری اسلامی» در پیش گرفته بود و ٨ سال ریاست جمهوری خاتمی در همین راستا قابل ارزیابی است و چه بسا باعث تقویت آنچه خمینی می خواست شد.
اینک اما...
درست است رنجی که بر مردم می گذرد دل هر انسان آزاده ای را به درد می آورد. اختناق خوب نیست. بستن روزنامه ها و بازداشت و زندانی کردن و شکنجه و اعدام انسانها دردآور است اما آنچه امروز در ایران می گذرد و گروهی که امروز حاکم شده قطعا باعث می شود تا بازی که نظام خمینی ساخته «جمهوری اسلامی» سی سال بر مردم در اورده به پایان خود نزدیک شود.
دیگر آن ایده ای که زمانی ادعا می کردند بهترین مدل حکومتی است- هم دموکراسی و مردم سالاری است و هم دینداری و...- خودش را نشان داده است. اتفاقا همان هایی که خمینی می ترسید بر «جمهوری اسلامی» حاکم شوند امروز زمام امور را بدست گرفته اند از پروژه مزورانه او رمزگشایی کرده اند. آنها علنا و عملا بدنبال ایجاد «حکومت اسلامی» هستند و دیگر امکان کلاه گذاری بر سر مردم برای این نظام وجود ندارد. اگر زمانی توانستند با تمسک به کلمه «جمهوری» در کنار «اسلامی» خود را حاکم کنند و سی سال بمانند امروز با اوج گیری خفقان و حذف نیروهای میانه شان که هم از «جمهوریت» سخن می گفتند و هم «اسلامیت»، بستن روزنامه ها، موج بازداشتی ها و زندانی ها، محدود کردن فعالیت احزاب و گروههای سیاسی که با کلیت و تمامیت رژیم مشکلی نداشتند دیگر نمی توانند به ادامه شلم و شوروای «جمهوری اسلامی» فکر کنند چون راز ماندگاری اش که ساختن ملغمه ای از مردم سالاری کنترل شده و اسلام بود امروز فاش شده است. ضمن آنکه امروز با اخراج اصلاح طلبان حکومتی از حاکمیت و برخورد با آنها، برخوردهای تند با دانشجویان، روزنامه نگاران، فعالان مدنی و... بزرگترین جبهه سیاسی اجتماعی مخالف نظام در حال شکل گیری است، مشکلی که مخالفان طی این سالها با آن دست به گریبان بودند. اینک اما همه در حال رسیدن به اجماع هستند که پایان «شلم شوروای» جمهوری اسلامی سر رسیده است آنهم ناخواسته بدست تندروهایی که امروز حاکم شده اند.