• وقتی هوا هوای تخس شکنجه ست
نفس به اتحاد زهر جماهیر سرد کشنده
می گذارم روز بر پلکهای باد بوزد    با پلکها باز و بسته شود شب ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۱۲ بهمن ۱٣٨٨ -  ۱ فوريه ۲۰۱۰

  وقتی هوا هوای تخس شکنجه ست
نفس به اتحاد زهر جماهیر سرد کشنده
می گذارم روز بر پلکهای باد بوزد    با پلکها باز و بسته شود شب
شاخهای کوتاهش را با قیچی می چینم برای گوشه های خالی اتاق
دنیا پر از اتاقهای خالی ست
پر از این معشوق های تو خالی که جای شهرها و نامها را نقطه چین می گذارند    «نمی گذارم»
می گذرم از کانتین های زرد زباله
دیوارهای سیمانی
حاشور میله های آهنی
جته بوقه های سیم خاردار
مارپیچ می روم از پله های فلزی زیگزاگ
تا در شادی مه آلودتان شرکت کنم باد بادبادک خندانی روی صورتم می چسباند
می چسبم در چهره خندان خوکی بر آگهی های ارزان گوش و کنار
خون می چکم از گوش از کنار از پهلو    پهلو به پهلوی پهلوانان پولکی ام
......مارپیچ می روم از پله های فلزی زیگزاگ مثل مار به خودم در خودم می پیچم
خود خرفت نیمه دیگر تو نیستم دیگر تمام توام

                                                                                        زیبا کرباسی
                                                                                        زمستان ۲۰۰۶