• در یک ماهه گذشته بر بستر چنین جنبشی، منشور شهروند آزاد و گفتمان جمهوری حقوق بشر ایران زاده شد و نخستین سنگ های بنای جمهوری حقوق بشر در قالب ستاد شهروندان آزاد و پیدایش تشکل های آن در شهرهای مختلف ایران نهاده شد. اکنون لازم است که نیروهای اگاه و دمکراتیک جامعه ما به پاسداری از این نهادهای تازه پا برخیزند و به جوانان ایران در برپائی و گسترش انان یاری رسانند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ۲۹ خرداد ۱٣٨٨ -  ۱۹ ژوئن ۲۰۰۹

به نظر می رسد که ما به سرعت به سمت پایان مرحله دوم کارزار انتخابات نزدیک می شویم. نخستین دور این کارزار با با شکل گیری سه ستاد انتخاباتی بر پایه ائتلاف های گوناگونی از نیروهای گونان سیاسی در برابر دولت احمدی نژاد اغاز گردید و با پیدایش فضای شبه انقلابی اخرین هفته های انتخابات و رفتن ملیونها نفر به پای صندوق های رای پایان یافت
سازمان دهندگان این سه ستاد با مهارت توانستند علیرغم کارشکنی های های دولت احمدی نژاد علیه فعالیت های قانونی نامزدهای انتخاباتی و برخلاف تمایل گروههای شرکت کننده در جبهه رنگارنگ تحریم، موفقیت های چشمگیری را در جلب ارای مردم به سود نامزدهای انتخاباتی خود به دست اوردند. از سوی دیگر تبلیغات پیوسته و اگاهانه دو ستاد انتخاباتی اقایان موسوی و کروبی پیرامون لزوم بیداری و امادگی مردم برای پاسداری از آراء خود خوشبختانه به ثمر نشست و هواداران ان دو ستاد در اعتراض به کودتای دولت در چشم به هم زدنی خیابان ها و میدان های شهرها را به صحنه اعتراض خود مبدل ساختند و زمینه را برای تشکیل جبهه ضدکودتا فراهم اوردند.
شکل گیری این جبهه و دفاع ملیونی مردم از آرای خود، کودتاگران را در تنگنا و محاصره بی نظیری قرار داده است. درحالی که تنها یک هفته از زندگی این جبهه می گذرد، نیروهای مختلف سیاسی در داخل و خارج به هوادارای از این جبهه برخاسته اند و دامنه این هواداری روز بروز گسترده تر گردیده است.

جبهه ضدکودتا که نظام تبعیض و تقلب را در تنگنای بی سابقه ای قرار داده است، اینک خود آماج یورش گسترده نیروهای نظامی شده است. در چند روز گذشته بسیاری از چهره های شاخص ستادهای موسوی و کروبی دستگیر و به زندان سپرده شدند. خوشبختانه همکاری مردم با جبهه ضدکودتا و شجاعت و پایداری اقایان موسوی و کروبی تاکنون دسیسه های دولت احمدی نژاد و دستگاه های انتظامی و امنیتی اقای خامنه ائی در خاموش کردن صدای اعتراضی مردم را خنثی کرده است.
البته تلاش نظام تبعیض برای خاموشی صدای مردم به یورش نظامی محدود نگردیده و در چند روز گذشته ما شاهد کوشش سمجانه و پاسداران نظام انان در ایجاد تفرقه در جبهه ضدکودتا بوده ایم. حملات گسترده علیه اقای هاشمی و رژه حزب الله علیه ایشان، نامه های دلسوزانه به اقای موسوی و دعوت از ایشان برای بازگشت به یاران قدیمی، تبلیغات دروغین پیرامون گروه ها و سازمان های هوادار اقای کروبی جملگی به مقصود ایجاد شکاف در جبهه ضدکودتا انجام می گیرد. باید هوشیار بود که مردم به دام چنین تبلیغاتی درنغلطند. در چند روز گذشته بسیاری از افراد و گروه هایی که در مرحله اول از شرکت در انتخابات دوری جستند، پس از کودتا به تدریج به جبهه ضدکودتا پیوسته اند و جمعی از آنان با پیوستن خود به این جبهه، نوعی از رادیکالیسم کور را نیز با خود به این جبهه به ارمغان اورده و «باراباس»وار فریاد خود را برای سوزاندن کاخ حاکمین به آسمان هفتم رسانده اند. از سوی دیگر نیز گروه های محافظه کارتری که از حضور روزانه مردم در خیابان ها و خشم و قدرت انان به هراس افتاده اند، یکی پس از دیگری بیرق سبز به دست گرفته و با ورود به این جبهه، به تقویت عقب مانده ترین گرایشات درون این جبهه یاری می رسانند.

در شرائط کنونی طرح شعارهای افراطی و ترویج "انقلابی دیگر" که توسط برخی از افراد و گروه های تازه رسیده به این جبهه به پیش نهاده می شود، کاری خطرناک و عملی غیرمسئولانه است و می تواند به موفقیت مبارزه ای که برای رفرم های اساسی و ماندگار در نظام انتخاباتی در جریان است، به شدت ضربه زند. خوشبختانه دو ستاد آقایان موسوی و کروبی هم چنان بر ابطال انتخابات و برگزاری انتخابات مجدد بر پایه قوانین به رسمیت شناخته شده بین المللی پافشاری کرده و تحقق انرا مهم ترین هدف جبهه ضدکودتا به حساب می اورند.

در اینجا مایلم به این موضوع نیز اشاره کنم که آینده دمکراسی ایران می طلبد که ما از اندیشه اختراع رهبر یا رهبران غیرمنتخب دوری جوئیم و هم چنان بر حزبی بودن سیاست در جامعه تاکید ورزیم. رهبران غیرانتخابی که بر تعداد آنان روزبروز افزوده میشود، یکی از معضلات مهم سیاست در جامعه ما می باشد و به همین خاطر نیز باید اگاهانه کوشید تا بر این مشکل نیافزود.
برعکس مرحله اول کارزار انتخاباتی که به دلیل ذاتی خود، به طور طبیعی به گسترش نهادهای مدنی و گسترش تشکل های اجتماعی یاری رساند، مرحله دوم باز به دلیل ذات خود، زمینه ساز گرایشات پوپولیستی و «رهبر»پرورانه است. امروزه بیش از هر زمان دیگری لازم است به گسترش نهادهای سیاسی جامعه در بطن امواج خروشان خیابانی توجه کرد و بر خصلت رنگین کمانی ان افزود.   
موجی عظیمی که امروز ما شاهد آنیم، سخن از امواجی میگوید که متناوبا در سال های آینده برای گذر از نظام تبعیض به جمهوری حقوق بشر بر سواحل سیاست جامعه ما کوبیده خواهد شد. بررسی هر یک از این امواج و شناخت از مختصات، توانایی ها و محدودیت های آنان و یافتن راهکارهای تشکل مردم در متن این امواج یکی از وظائف مهم نیروهای دمکراتیک در رویاروئی با مخالفان این امواج است. چنین امری ما را برای استقبال از امواج دیگری که در راه است اماده تر خواهد ساخت.
بی تردید تحولات یکی دو ماه گذشته بیانگر شکل گیری یک جنبش نوین اجتماعی در ایران است و مانند دیگر جنبش های اجتماعی زادگاه منشورها و نهادها و ائتلافات نوینی بوده است.
در یک ماهه گذشته بر بستر چنین جنبشی، منشور شهروند آزاد و گفتمان جمهوری حقوق بشر ایران زاده شد و نخستین سنگ های بنای جمهوری حقوق بشر در قالب ستاد شهروندان آزاد و پیدایش تشکل های آن در شهرهای مختلف ایران نهاده شد. اکنون لازم است که نیروهای اگاه و دمکراتیک جامعه ما به پاسداری از این نهادهای تازه پا برخیزند و به جوانان ایران در برپائی و گسترش انان یاری رسانند.


ataghvai@gmail.com