• و من چه دوست می‌دارم شرم پس از بوسه را
که نگاه می‌دزدد از من!
و چه شیرین است عسل ِ دزدی‌ی چشمانت! ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۲۴ شهريور ۱٣٨۷ -  ۱۴ سپتامبر ۲۰۰٨

 
 
خواب، برای خودش یک زنده‌گی‌‌ی جداست. زندگی‌یی که با منطق زنده‌گی‌ی جهان بیداری جور در نمی‌آید؛ و همه ی خوشی‌ی آن هم به همین غیر منطقی بودنِ آن بسته است.  
 
 

 
وقتی سر می‌نهم بر زمین
گستره‌ی جهان جای خواب‌هایم نیست
 
مگر این که:
از در درآیی ،
بی‌اعنتا به دور و برت،
به برم بنشینی و دست بر رانم ‌نهی
و لب . . .
چه لب    چه لبی . . .
و آن نگاه دزدیده‌ی پر شرم!
 
و من چه دوست می‌دارم شرم پس از بوسه را
که نگاه می‌دزدد از من!
و چه شیرین است عسل ِ دزدی‌ی چشمانت!
 
 
 
 
به سانِ برکه‌ی پُر ماه،
از پس ِ بوسه‌ی ماه،
پُر از تو،
لب‌پر می‌زنم و لب می‌مالم بر گیسوانت
و می‌گیرم جان.
نفس می‌کشم و
جا باز می‌کنم برای خواب‌هایم!
 


۲۶ جون ۲۰۰٨ ـ جرمن تاون