• روزهایی که بر جنبش زنان و سایرین میگذرد اگر روزی به رشته تحریر در بیاید, اگر به هر زبانی بیان شود, اگر به تصویر کشیده شود , اثری خواهد بود استثنایی از دردها و رنج ها از سویی و فریاد حق خواهی و تلاطم از سوی دیگر ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۱۷ آذر ۱٣٨۶ -  ٨ دسامبر ۲۰۰۷

روزهایی که بر جنبش زنان و سایرین میگذرد اگر روزی به رشته تحریر در بیاید , اگر به هر زبانی بیان شود , اگر به تصویر کشیده شود , اثری خواهد بود استثنایی . اثری که از لابلای برگ برگش و از میان هر زیر و بمش میتوان صدای دردها و رنج ها از سویی و فریاد حق خواهی و تلاطم را از سوی دیگر در برهوت بگیر و ببند و بیعدالتی و تبعیض شنید .
اکنون دیرگاهی است که همه طعم شیرین عدالت و برابری را فراموش کرده اند. اینجا دعاوی دولت مهرورز در دادگاه و زندان و در احکام ناعادلانه برای فعالین حقوق بشر ، معلمان، کارگران ، زنان، روشنفکران، روزنامه نگاران، اساتید و دانشجویان به روشنی نمایان است .به راستی روزگار بسیار غریبی است , برای یک ژورنالیست , درآزاد ترین کشور دنیا به جرم اینکه از عقایدش دفاع میکند وثیقه یکصد میلیونی مقرر میگردد اما برای متهمان پرونده مرگ دکتر زهرا وثیقه های یک یا دو میلیون تومانی تعیین میکنند!!! جلوه جواهری , نویسنده سایت تغییر برای برابری , به حبس میرود , اتهام وی اقدام علیه امنیت ملی عنوان شده است . اما سوال اساسی اینجاست که صحبت از کدام امنیت است ؟آیا صدای ماکه بر علیه تبعیض و بی عدالتی بلند میشود اقدام علیه امنیت ملی است ؟ دل همه ما از این قدرت طلبی عده ای که در پوش مهرورزی , حق ما را به هیچ گرفته اند آشوب است .مگر در جامعه ما امنیت شغلی و حداقلهای معیشتی یک زندگی ساده حل شده که صحبت از امنیت ملی است ؟؟آیا واقعا صحبت از امنیت ملی است یا ما داریم هزینه سنگین انتقاد ودگراندیشی را میپردازیم ؟
تازه این در حالی است که حق آزادی بیان و عقیده دو اصل برجسته‌ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران است و عطف بر این اصول تمامی شهروندان ایرانی که در این نظام زندگی می‌کنند برخوردار از این حقوق هستند و در زمره‌ ذی‌نفعان آن محسوب می‌شوند. لذا افراد در بیان عقیده آزاد و در تبعیت از آن مختار می‌باشند. (انجمن روزنامه‌نگاران زن ایران) . این درد را میتوان به خوبی درنگاه ملتهب رحیم بنی یعقوب که با صدایی غمگین و گرفته به این موضوع اشاره می کند , احساس کرد. البته نمونه ها کم نیست , حساسیت در قوانین مرد سالار و واکنشها بسیار عجیب است , تنها و تنها ذکر یک خبردر این زمینه خود گویای همه چیز است :
”پس از آنکه دولت نهم، مرکز امور مشارکت زنان را به مرکز امور زن و خانواده تغییر نام داد، گویی رسانه‌های دولت – مردان از جمله صدا وسیما نیز تصمیم گرفته‌اند به جای کاربرد واژه «زن» از واژه «خانواده» استفاده کنند. حساسیت به واژه «زن» در دولت نهم در ابتدای روی کار آمدن این دولت تا آنجا بود که این واژه ماهها در اینترنت فیلتر شد. در حال حاضر نیز واژه «جنسیت» فیلتر شده و جستجوکنندگان باید برای جستجوی این واژه در اینترنت از فیلتر شکن استفاده کنند. (به نقل از خبرنامه امیرکبیر)”
اما با این وجود قطعا ما در مقابل این بی عدالتی ها که به تنهایی نماینده بیشمار تبعیض و نابرابری دیگر است سکوت نخواهیم نمود . ما خوب میدانیم و به تجربه دریافتیم که ساکت نشستن در مقابل این فشارها و تجاوز به حریم و حرمت زنان و له کردن کرامت انسانی اگر با پاسخی از جانب ما روبرو نگردد ادامه و گسترش خواهد یافت گرچه در حال حاضر هم به نوعی زن بودن نوعی جرم تلقی گردیده چه برسد به اینکه بخواهیم از حقوق مسلم خویش دفاع کنیم , لاجرم با محدودیتهای بیشماری مواجه خواهیم شد کما اینکه تا بحال بودیم اما این محدودیتها و اعمال فشارها نخواهند توانست خللی در عزم ما برای رسیدن به اهدافمان ایجاد کرده و مانع گامهای ما در مسیر رسیدن به آرمانهایمان شود . ما هنوز هم در انتظار محدودیتهای بیشتر خواهیم بود , اگر لازم است که تک تک مان آ؛را مستمر بچشیم , این کار را خواهیم کرد اما از خواسته های قانونی خود کوتاه نخواهیم آمد.
حکایت روشن ما حکایت رویش انسانی ست که میخواهد آزاد و برابر زندگی کند و شگفتا که باید برای انسان بودن وزیستن نیز هزینه ها باید داد و داد و داد تا به سرمنزل مقصد رسید....