سیاسی دیدگاه ادبیات جهان - مقالات و خبرها بخش خبر آرشیو  
   

بیانیه دفتر روابط بین الملل حزب زحمتکشان ترکیه
"نامزدهای انتخاباتی مستقل" مورد حمایت نیروهای دموکراتیک ترکیه وارد پارلمان شدند


هاتف رحمانی


• "نامزدهای انتخاباتی مستقل" در مجلس گروهی (فراکسیونی) خواهند داشت و از حقوق بشر، همچون راه حل دموکراتیک برای مسئله کردستان، آزادی بیان و سازمان و حقوق کارگران و زحمتکشان دفاع خواهند کرد. آنها با سیاست های نئو لیبرالی حزب عدالت و توسعه مبارزه خواهند نمود ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۷ مرداد ۱٣٨۶ -  ۲۹ ژوئيه ۲۰۰۷


انتخابات عمومی ترکیه، که به دلیل بحران در انتخابات ریاست جمهوری پیش انداخته شده بود در ۲۲ جولای برگزار شد.
به دلیل وجود قاعده ۱۰درصد آرای ملی (برای شرکت در انتخابات)، حزب ما، حزب زحمتکشان ترکیه و متحدانش با "نامزدهای انتخاباتی مستقل" در این انتخابات شرکت کردند.
اتحاد DTP (حزب جامعه دموکراتیک)، EMEP (حزب زحمتکشان)، SDP (حزب دموکراسی سوسیالیستی)، تعدادی از گروه ها و سازمان های چپ، روشنفکران و اتحادیه ها از ۶۰ نامزد انتخاباتی مستقل حمایت می کردند.
انتخابات در شرایطی غیردموکراتیک و نابرابر برگزار شد. نه تنها رسانه های همگانی احزاب بورژوازی نولیبرال را وسیعا تبلیغ کردند، بلکه نامزدهای انتخاباتی مستقل را نادیده گرفتند. نیروهای مسلح نیر از کارزار انتخاباتی نامزدهای انتخاباتی مستقل جلوگیری کردند. اما علیرغم تمام این تضییقات، ۲٣ نفر از نامزدهای انتخاباتی مستقل وارد مجلس شدند. این تعداد برای تشکیل گروهی (فراکسیونی) در مجلس کفایت می کند. دبیرکل حزب ما لونت توزل نیز "نامزد انتخاباتی مستقل" از ازمیر بود که ٣۷ هزار رای کسب کرد اما برای ورود به مجلس بسنده نبود.
پس از انتخابات، سه حزبی که وارد مجلس شدند عبارتند از: AKP (حزب عدالت و توسعه، حزبی لیبرال که همدست امپریالیسم است) با ٣۴۰ کرسی، CHP (حزب جمهوری مردم، این حزب بتدریج به راست، و همدستی با ژنرال های توطئه چین درغلطید) با ۱۱۲ کرسی، و MHP (حزب حرکت ملی، حزبی فاشیستی) با ۷۰ کرسی. هر سه این احزاب از سیاست های اقتصادی نئو لیبرال حمایت می کنند. اما AKP (حزب عدالت و توسعه) خط اسلامی معتدلی را دنبال می کند و دو حزب دیگر ملی گرا هستند.
نکته مهم دیگر این انتخابات نیز ورود "نامزدهای مستقل انتخاباتی" به مجلس است که از سوی کارگران، نیروهای هوادار صلح و دموکراسی حمایت می شدند. ورود این نمایندگان می تواند بعنوان تغییر مهمی در پارلمان ارزیابی گردد. البته نفس ورود مجدد به مجلس، بعد از ۱۵ نماینده حزب کارگران ترکیه در ۱۹۶۵ و نمایندگان حزب دموکراتیک کارگران که ۱٣سال پیش وارد مجلس شدند و به دلیل ادای سوگند به کردی دستگیر گشتند، اهمیت دارد.
"نامزدهای انتخاباتی مستقل" در مجلس گروهی (فراکسیونی) خواهند داشت و از حقوق بشر، همچون راه حل دموکراتیک برای مسئله کردستان، آزادی بیان و سازمان و حقوق کارگران و زحمتکشان دفاع خواهند کرد. آنها با سیاست های نئولیبرالی حزب عدالت و توسعه نیز مبارزه خواهند نمود.

دفتر روابط بین الملل
حزب زحمتکشان ترکیه
۲۶ جولای ۲۰۰۷
منبع: www.emep.org


اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:

Facebook
    Delicious delicious     Twitter twitter     دنباله donbaleh     Google google     Yahoo yahoo     بالاترین balatarin


چاپ کن

نظرات (۰)

نظر شما

اصل مطلب

بازگشت به صفحه نخست