عنوان : "بیرونی ها"، چشم انتظار اجرایی شدن مصوبه ای بر زمین مانده!
"... ساختار حزب ما همچنان بر پایهٔ اصل مرکزیت دموکراتیک استوار است. ما ضمن اعتقاد عمیق به حقوق اعضا و هواداران حزب برای بیان آزاد نظرهایشان در ساختارهای حزبی و حق انکارناپذیر آنها در تعیین سیاست و برنامهٔ مبارزاتی حزب (همچنان که در روند تنظیم اسناد ششمین کنگره‍ی حزب، طرح اسناد کنگره برای اظهار نظر به طور گسترده در اختیار همه اعضا، هواداران، و نیروهای سیاسی کشور قرار داده شد) معتقدیم که راز ماندگاری حزب در ۷۵ سال گذشته، علاوه بر ریشه‌های عمیق مردمی آن که عمده‌ترین عامل است، نظم و اعتقاد تشکیلاتی رفقا و هواداران حزب و پاسداری آنها از اصل مرکزیت دموکراتیک بوده است.
شرایط کنونی کشور، اوج‌گیری بحران رژیم ضدمردمی ولایت فقیه، و سربلند کردن جنبش اعتراضی توده‌ها می‌طلبد که صفوف حزب بیش از پیش تقویت گردد و انسجام سازمانی آن ارتقا یابد. حزب تودهٔ‌ ایران متعلق به همهٔ کسانی است که به وظیفهٔ تاریخی حزب طبقهٔ کارگر، و آرمان‌ها و برنامهٔ حزب باورمندند. حزب ما مشتاقانه امید به بازگشت و فعالیت همهٔ رفقا و رزمندگان راه طبقهٔ کارگر دارد که در دهه‌های اخیر و به‌ویژه پس از ضربهٔ ددمنشانه به حزب در دههٔ ۶۰، به دلیل دشواری‌های پیش آمده از مبارزه در صحنهٔ سیاست ایران یا همراهی با تشکیلات حزبی دور مانده‌اند. حزب ما به همهٔ وفاداران به آرمان‌های طبقهٔ کارگر نیاز دارد تا بتواند هرچه قدرتمندانه‌تر پرچم پرافتخار حزب ارانی‌ها، روزبه‌ها، رحمان هاتفی‌ها، و فاطمه مدرسی‌ها را برافراشته نگه دارد. آغوش حزب توده‍ی ایران برای همهٔ کسانی که اساسنامه و برنامهٔ مبارزاتی حزب تودهٔ ایران را در راه طرد رژیم ولایت فقیه و پایان دادن به استبداد در کشور می‌پذیرند باز است. حزب توده‍ی ایران خانه‍ی تمام کسانی است که جز پیروزی طبقهٔ کارگر و زحمتکشان و رهایی میهن از بندهای استبداد قرون وسطایی و استقرار سوسیالیسم آرزو و اندیشهٔ دیگری ندارند. قدرت ما در وحدت ماست!"

کمیتهٔ مرکزی حزب توده‍ی ایران؛ ۱۰ مهرماه ۱۳۹۵

به نقل از «نامه‍ی مردم»، شماره‍ی ۱۰۰۹، ۱۲ مهرماه ۱۳۹۵
٨۶۲۱۴ - تاریخ انتشار : ۲ شهريور ۱٣۹۷       

عنوان : یک تذکر کوچک
بعداز بیش از ۱۰۰ سال تجربه های تلخ و شیرین انقلاب اکتبر ۱۹۱۷ ، چپ ها مارکسیست باید بتوانند تضاد های جامعه سرمایه داری کشور خود را دقیق بشناسند . در ایران ما همه چیز بهم ریخته است. با این وجود باید دقت کرد و برای سپاه آدمخواران بخاطر عظمت طلبی و حضورش در سراسر منطقه و کیان حکومت شیعی در مقابل سنّی ها «تخفیف » قائل نشد. در موارد دیگر نیز مانند اتتخابات حکومت مذهبی و مشروعه که حتی یک غیر مذهبی نمی تواند از فیلتر های متعدد آن بگذرد نیز حسابی برای نیروهای دگر اندیش باز نکنید . ۴۰ سال گذشت و نیروهای خط امام به «دموکراتهای انقلابی » شبیه موگابه ،حافظ اسد ، قدافی ، صدام و..... تبدیل نشدند .. بگذریم که نامبردگان هم تحفه ای نبودند فقط بر اساس ارزیابی های بی پایه ی « ضد امپریالیستی » و دشمن و رقیب امپریالیستی را دست کم گرفتن دار و ندار سوسیالیسم را در قماری در سطح جهان باختند.
هنوز یک شعار مناسب شرائظ ایران از جانب چپ ها موزد استقبال مردم و زحمتکشان قرار نمیگرد. برعکس این چپ ها هستند که مرتب بر اساس عمل و پراگماتیسم مردم مواضع خود را به شعار های های مردم معطوف می کنند. از دیماه ۹۶ با شعار «اصلاح طلب ، اصول گرا ، دیگر تمومه ماجرا» اکثر جریانات و فعالان سیاسی تحلیل های خود را عوض کردند و امروز بسیار از ۶ ماه قبل رادیکالتر شده اند . ولی معلوم نیست در مبحث تضادها در بین نیروهای اجتماعی چه تغییراتی صورت گرفته است. بنظر میاید چپ در خارج از کشور راه خودش را میرود در حالیکه تا سال ۵۷ چپ در ایران نقش تعیین کننده و چپ های خارج از کشور حامی آنها بودند.
بنظر میاید روزمرگی های خارج از کشور با وجود تمام امکانات جدید ارتباطی نقش چپ داخل و خارج از کشور را در تاثیر گزاری های مبارزاتی را تضعیف کرده است.
٨۶۱۴۷ - تاریخ انتشار : ۲۹ مرداد ۱٣۹۷       

عنوان : لینک
با عرض پوزش یادم رفت لینک مربوطه را در زیر نوشته ام بیاورم که به شرح زیر می باشد:
http://rahman-hatefi.net/navidenou-۹۶۱-۹۷-۱۸۶-۹۷۰۵۲۱.htm
٨۶۱٣۴ - تاریخ انتشار : ۲۹ مرداد ۱٣۹۷       

عنوان : دلسوزی یا تخریب هر چه بیشتر حزب؟!
ضمن سپاس از توجه تان به حزب و تشدت آرا میان توده ای ها.
خودتان در این برهه حساس تاریخی کشورمان که شدیدا به اتحاد همه افراد، گروه ها و نیروهای سیاسی مترقی نیازمند است تا بتوان با تشکیل جبهه ای متحد ضداستبدادی (البته اگر هنوز به استبدادی بودن حاکمیت ولایی امروز ایران اعتقادی داشته باشید)، این رژیم به غایت ارتجاعی و مستبد را از قدرت پایین کشید، مقاله شما، آیا به نظر خود شما، دلسوزی برای حزب توده ایران است، یا دارید ناآگاهانه و غیرعمد حزب سابق خود را تخریب هر چه بیشتر می کنید؟
در مقاله ای جداگانه به جز جز مطالب ذکر شده در مقاله شما پاسخ داده خواهد شد ولی اینجا به دلیل محدودیت، در مورد یکی از موارد ذکر شده یعنی شعار طرد ولایت فقیه، شما را به برنامه حزب توده ایران و نیز مقاله "بحث هایی پیرامون برنامه حزب توده ایران، بخش نخست: طرد ولایت فقیه"، نوشته ش. ماهور ارجاع می دهم که همین الان در صفحه اول "نوید نو" در دسترس است یا می توانید با لینک زیر به آن دست یابید.
٨۶۱٣٣ - تاریخ انتشار : ۲۹ مرداد ۱٣۹۷       

عنوان : تشتت در احزاب پس از ضربه خوردن امری طبیعی است!
۱.با نکات ۱ و۲ شما میتوان موافقت کرد.
۲.در توضیحات بعدی خود شما به تشتت رسیده‌اید. "در مورد جریانهای کردی ، روسیه و احمدی نژاد..."
۳.در جامعه ای که از بالا تا پایینش را فساد فرا گرفته است احزاب و سازمان های نسبتا سالم شانس کمتری دارند،همین حالا با کمی دقت متوجه خواهیم شد که طرفداری از جریانات دست ساخت خارجی ویا سلطنت طلبان دست بالا را دارند و جریانات کلاسیک که در مبارزه بوده اند و هزینه بالایی را داده اند با اتهامات متفاوتی در گیرند و شانس کمتری را در این شرایط.

۴.دوران میدان داری احزاب به شکل اکثریت مردم را در بر گرفتن سپری شده است .
اکنون مبارزه بشکل های قدیمی با جریان سریع اطلاعات از بین رفته است ،سنترالیسم دمکراتیک هم کم رنگ شده است چون شکل افقی مبارزه بر هرمی آن برتری یافته است.
در نتیجه اتحاد جریانها سالمتر طلب میشود.
٨۶۱۲۵ - تاریخ انتشار : ۲۹ مرداد ۱٣۹۷