عنوان : چپ مشغول تهمت زنی و راست مشغول دزدی رهبری
این حرف ها در شرایطی است که نیروهای مونارکیست و مجاهدهای لابی باز، در حال در دست گرفتن رهبر یو ساختن بدنه ای در داخل برای استقبال از ایشان در لحظه‍ی فرود آمدن از ایرباس در تهران هستند، و دوستان چپ ما نه تنها هیچ تلاشی در راستای اتحاد نمیکنند، بلکه همچنان در درک اصلیترین مسائل این مرحله از مبارزه نیز مشکل دارند. تاکنون سه کنفرانس در میان نیروهای چپ برگزار شده و سه جبهه به راه افتاده که هیچکدام توان تأثیرگذاری حتی اندکی در میان توده های داخل کشور و طبقه‍ی کارگر نداشته است: ۱- کنفرانس تأسیس «پلاتفرم دموکراتیک جنبش ها و خلق های ایران» به ابتکار عمل پژاک، ۲- کنفرانس تأسیس «حزب چپ ایران» به ابتکار عمل فداییان اکثریت، و ۳- کنفرانس استکهلم که این سومی کنفرانس کلن را نیز به دنبال داشت. اخیراً نیز شاهد کنفرانس تأُسیس «همبستگی برای آزادی و برابری در ایران» بودیم که جریانات چپ رادیکال در آن غایب اند. همه‍ی این کنفرانس ها و نشست ها تاکنون به اندازه‍ی یکی از سخنرانی های اپوزیسیون راست موثر نبوده و جالب است که در این شرایط احزاب چپ هنوز هم تخریب یکدیگر را واجب تر از نقد دشمنانشان می دانند و بیشتر وقتشان به انگ زدن و تخریب یکدیگر میگذرد. این هم دوباره در شرایطی است که کارگران کماکان اعتصاباتشان را ادامه داده و معلمان و بازنشستگان مشغول اعتراضاتشان هستند و روشنفکران چپ نمیتوانند برای این حجم عظیم از اعتراض در ایران یک افق سوسیالیستی ایجاد کنند که مبارزات آنان را به یک هدف سیاسی مشخص مرتبط کند. بنابراین پیداست که ابتکار عمل در این شرایط در دست نیروهای راست قرار خواهد گرفت و عجیب نیست که در یکی دو هفته‍ی اخیر حضور نیروهای وابسته به سپاه و عدالتخواهان مستضعف دوست ولایی در میان کارگران بسیار بیشتر از قبل شده است و مشغول دزدیدن رهبری جریان طبقه‍ی کارگر می باشند.
٨۹۰۵۱ - تاریخ انتشار : ۲٣ اسفند ۱٣۹۷