عنوان : کیانوری؟!
ابتدا از شما باید تشکر کرد برای نقد فراخوان و شناسایی ضعف اساسی اش، یعنی دعوت و تهییج نکردن مردم و تمام خلق های ایران به مبارزه همزمان با دو دشمن بیرونی یعنی امپریالیسم به رهبری آمریکا و حامیان منطقه ای اش به ویژه اسرائیل و عربستان . درست است که ایران از زمان قرار گرفتن در "محور شرارت" از سوی بوش و نئومحافظه کاران آمریکا تاکنون همچنان در سایه جنگی که معلوم نیست رخ دهد یا خیر، زندگی کرده است. با این که نباید انکار کرد که ایران در چنین فضای زمانی و مکانی تهدید بیرونی وجود دارد، به هیچ وجه نباید از دشمن درونی که چهار دهه مردم را جان به لب کرده است غافل ماند و از مبارزه جدی، پیگیرانه و متحدانه تمام اقشار و خلق های ایران با دشمن داخلی و سیاستگذاری های اجتماعی، فرهنگی و سیاسی و به ویژه اقتصادی نئولیبرال دست کشید، حتی برای یک روز.
ولی سوال من از شما این که چرا فردی که به قول آقای کیا نه در قید حیات است و نه حزب توده ایران امروز آن حزب توده ی ایران اوایل انقلاب نیست، ذکر نام نورالدین کیانوری به چه معنی است؟ حزب توده ایران هم خواهان سرنگونی این رژیم به دست مردم ایران است. چرا نمی آییم دست از انتقاد از سیاست های درست یا غلط گذشته ی سازمان یا حزبی بر داریم و به اتحاد همه نیروهای مترقی و دمکراتیک بیاندیشیم؟ عدم توجه به این مساله، نه تنها به نفع امپریالیسم بلکه هم به سود و هم عامل تداوم حاکمیت ارتجاعی فعلی ایران است.
٨۵۲۹۲ - تاریخ انتشار : ۲ تير ۱٣۹۷       

عنوان : در داوری خویش, چو خورشید, به هر گوشه ی پنهان, درخشنده و تابان باشیم...
هم میهن گرامی, آقای شهاب برهان, درود و ارج فراوان بر شما! بیگمان که بررسی موشکافانه شما از "فراخوان عمومی - سرنگونی آری؛ به دست مردم و برای حاکمیت مردم!" از روی مسئولیت و میهن دوستی انجام شده است. چنین بررسی هایی ارزشمندند و نقش کارسازی در تدقیق مواضع نیروها و هدایت جنبش آزادی خواهی دارند.
در نگر نگارنده, که شماری از امضا کنندگان را تنها از دور می شناسد, شناسنامه ی این فراخوان همان عنوان آنست: سرنگونی رژیم تبهکار اسلامی بدست مردم و برای حاکمیت مردم!
چکیده ی نقد شما اما چنین است: "فراخوان، "ائتلاف ترامپ و نتانیاهو و سلطان سعودی علیه جمهوری اسلامی" را در صورت پیروزی (طرح آنان-یعنی سرنگون شدن رژیم اسلامی)، "بزرگ ترین دشمن و مانع شکل گیری دموکراسی و حاکمیت مردم ایران" تلقی می کند." و سپس می گویید: "یعنی که رژیم ولایت فقیه کمتر دشمن شکل گیری دموکراسی و حاکمیت مردم ایران است!" چنین نتیجه گیری, با توجه به محتوای فراخوان, درست به نگر نمی رسد.
اکنون روشن است که حکومت اسلامی هیچ چیز جز ویرانگری همه سویه برای میهنمان نداشته است. آیا پس از سرنگون شدن این رژیم بدست "ائتلاف ترامپ و نتانیاهو و سلطان سعودی" و چیرگی آن ائتلاف و دست نشاندگانشان بر میهنمان, بگواه آنچه در افغانستان, عراق و لیبی گذشت, رخت بر بستن دمکراسی که هیچ اما چپاول, ویرانی و تکه تکه شدن کشور در چشم انداز نیست؟
اما "اصل موضوع": اگر فراخوان نه از اما و اگر که پیرامون چگونگی "سرنگونی" حکومت اسلامی سخن می گوید, دیگر "محکوم کردن... اقدامات ترامپ و رژیم چینج از خارج" چرا "یکجانبه" است و "اتئلاف منفی با جمهوری اسلامی" به چه معناست؟ . وانگهی, مگر در هر نوشتار لازمست همه ی کنج ها را کاوید؟ آیا خط فکری امضا کنندگان باندازه کافی گویا نیست؟
٨۵۲٨۹ - تاریخ انتشار : ۲ تير ۱٣۹۷       

عنوان : مقاله ای استدلالی و درست ولی!
آنجایی که این بیانیه را به کیانوری ارتباط میدهد قابل نقد است.
ا.ایشان در حیات نیستند و مواضع ایشان در ابتدای انقلاب نمی تواند دلیل بر آن شود که اگر در حیات بودند بر موضع قدیمی باقی میماندند.
۲.در هر حال موضع نقد نویسنده از بیانیه نویسان چپ کاملا قابل دفاع است.
٨۵۲۷۴ - تاریخ انتشار : ۲ تير ۱٣۹۷