سیاسی دیدگاه ادبیات جهان - مقالات و خبرها بخش خبر آرشیو  
   

نامه ی سرگشاده ی اهل قلم و فرهنگ افغانستان، ایران و تاجیکستان در اعتراض به تغییر نام بی‌بی‌سی افغانستان به بی‌بی‌سی دری

نظرات دیگران
اگر یکی از مطالبی که در این صفحه درج شده به نظر شما نوعی سوءاستفاده (تبلیغاتی یا هر نوع دیگر) از سیستم نظردهی سایت می‌باشد یا آن را توهینی آشکار به یک فرد، گروه، سازمان یا ... می‌دانید لطفا این مسئله را از طریق ایمیل abuse@akhbar-rooz.com و با ذکر شماره‌ای که در زیر مطلب (قبل از تاریخ انتشار) درج شده به ما اطلاع دهید. از همکاری شما متشکریم.
  
    از : حسن نکونام

عنوان : نخود سیاه بی بی سی؟
با درود به اهل قلم!

تا حالا درک عمومی این بوده است که، نوع گویش فارسی ای که در کشور افغانستان با آن گفتگو می شود را، «دری» می گفته اند.

حالا چه شده است که، بکارگیری واژه «دری» بجای واژه «فارسی»، این همه واکنش برانگیخته است.

آیا نخود سیاهی است که بی بی سی، مردم را بدنبال آن روان کرده است، تا در این دنیای پر آشوب و با این همه درد و رنج و مشکل و مصیبت، بجای پرداختن به این مشکلات، نخود سیاه را پیدا کنند؟

یا اینکه، موردی پیچیده و مرموز و اسرارآمیز، و یا توطئه ای در کار است، که درک آن برای ما مردم معمولی با عقل معمولی، مشکل است.؟
امیدوارم در این مورد ما را روشن کنید.

اما حیفم می آید تا خطاب به اهالی محترم اهل قلم، موضوعی را مطرح نکنم.
اجازه بدهید تا با یک رویداد معمولی که هم واقعی است و هم طنز، با این عزیزان صحبت کنم.
در یکی از مدارس ابتدائی استان اصفهان در ایران، و در یکی از کلاس ها، دانش آموزی مشغول به تحصیل بود، که با درس دیکته فارسی مشکل داشت. آموزگار دیکته او، از او خواست که بار دیگر که درس دیکته دارد، با یکی از والدین خود به مدرسه بیاید، تا در مورد ضعف دیکته او با خانواده اش صحبت شود. این دانش آموز با مادرش به مدرسه رفت تا حرف آموزگارش را بشنود.
در کلاس درس، آموزگار رو به مادر دانش آموز کرد و گفت : دیکته پسرتان بد است. ده بار به او گفتم کلمه صابون را با «ص» بنویسد، ولی او همیشه آنرا با «س» می نویسد، و بجای «صابون» پسرتان می نویسد «سابون».
مادر هم دست هایش را به کمرش زد، و با لهجه شیرین اصفهانی پاسخ داد:
آقا معلم! حالا اگه بچم صابونو با سین نوشتس، دیگه کف نیمکند؟
معلم و دانش آموزان همه زدند زیر خنده. ساعت دیکته، ساعت تفریح و خنده هم شد.

اگر عزیزان اهل قلم «درد زبان» دارند، امیدوارم فکری بحال این مشکلات روشن و آشکار در زبان فارسی (یا دری)، و آنهم در نگارش واژه ها بکنند.
ع ، ا

ت ، ط

ث ، س ، ص

ه ، ح

ض ، ظ ، ذ ، ز

غ ، ق

براستی این هم حروف «همصدا» یا «هم آوا» چه ضرورتی دارد که باعث سردرگمی و گیجی شوند. آیا در این عرصه نمی توان دست به اصلاح و نوگرائی زد؟ اصلن بگذارید از این عزیزان اهل قلم (یا، عضیذان عحل قلم، ازیزان احل قلم، عذیذان عهل قلم و ........) بپرسم:
بنظر شما بهتر نیست که حروف الفبا را «لاتینی» کنیم، تا هم از این مشکلات نگارشی رها شویم، و هم راحت تر و بهتر و سریع تر بتوانیم در عرصه جهانی، وارد ارتباطات و بده و بستان در زمینه های گوناگون شویم؟

آیا اگر چیزی بعنوان سنت و میراث بما رسیده است، حق دخل و تصرف، تغییر و اصلاح، و بهتر سازی در آن را نداریم؟

با عارضوی طندرثتی و پیروظی برای عحل قلم
٨۲۰۷۶ - تاریخ انتشار : ۲۵ آبان ۱٣۹۶       

  

 
چاپ کن

نظرات (۱)

نظر شما

اصل مطلب

   
بازگشت به صفحه نخست