عنوان : در آوردن فاکت های سختگیر باشیم
احسان طبری در نحوه جمع آوری و دسته بندی فاکت ها برای تحلیل رهنمودهای ارزنده ای را برای ما به یادگار گذاشته که تا سال ها باید بخوانیم و بیاموزیم. یکی از آن هایی که باید آویزهٔ گوش خود کنیم آن است که بر انتخاب فاکت های تایید کنندهٔ پیشداوری هامان سخت گیری بیشتری رواداریم.
نکته های مثبت و منفی هم در تحلیل آقای مسعود امیدی و هم در تحلیل رفیق ارجمند سپیداری وجود دارد اما نکته مهمی که می خواستم به آن اشاره کنم که در تحلیل دوم جای آن خالی است موضوع جهانی سازی و لزوم حفظ سیطره امپریالیسم بر جریان نفت و انرژی است. متاسفانه علیرعم نکته مهمی که ایشان با اوردن فاکتی از زنده یاد طبری به آن اشاره کرده اند خود فراموش کرده و بنا به زنهار پایانی ایشان به نظر می رسد از فرط دشمنی با ولایت فقیه نقش امپریالیسم را کم اهمیت نشان داده اند. جنگ سوریه همان گونه که اشاره کرده اند یک جنگ چند وجهی است که وجه مهم آن تسلط بر نفت است. این را می توان در فاکت هایی که در این زمینه منتشر شده دید و همچنین دکترین آمریکا در سال ۲۰۰۰ در دوره بوش اعلام شد رد گیری کرد. ضمن این که موضوع دیگر طرفداری از صلح است که در نوشته ایشان گویا همه ما طرفدار جنگیم. نه این طور نیست هیچ کس در ایران هواخواه جنگ نیست و این آشنایی اولیه با الفبای سیاست را در ایران داریم که بدانیم جنگ طلبان ایرانی برای افزایش فشار بر مردم در اسمان دنبال جنگ افروزی بودند که در زمین امپریالیسم آن را به ایشان هدیه کرد.
۷۷٨۰٣ - تاریخ انتشار : ۲٣ دی ۱٣۹۵       

عنوان : پاسخ به نقد آقای احمد سپیداری
http://www.akhbar-rooz.com/news.jsp?essayId=۷۷۶۷۳
۷۷۷٨٣ - تاریخ انتشار : ۲۲ دی ۱٣۹۵       

عنوان : به آسوده خاطری خانم پایدار غبطه باید خورد
شما مینوسید «اگر روزی داعش قصد حمله به ایران را داشت آنموقع است که مردم خود جواب آن را می دهند.» عجب، حتما ازاینکه هزینه یی در حد مردم عراق و سوریه و لیبی هم بپردازند، چه باک!!!
باز مینویسید « این جنگ (..) از سوی صنعت جهانی نظامی راه افتاده و به قول معروف ز هر طرف کشته شود به نفع این صنایع است» خب درست
میفرمایید اما دول غربی چه نقشی اینجا بازی میکنند؟ آیا در عمل مامور همان صنایع نیستند؟
در مورد مذاکرات کافیست بشما یاداوری کنم که اتفاقا این طرف غربی بوده که همیشه بهانه برهم زدن مذاکرات را دست و پا کرده. ابتکار مذاکره و گفتگو همیشه از طرف روسها و اسد بوده. حال ما هرچقدر هم که با آنها مخالف باشیم این واقعیت تغییر نمیکند.
۷۷۷٨۱ - تاریخ انتشار : ۲۱ دی ۱٣۹۵       

عنوان : به ما چه مربوط
آقای علی اردلان محترم به نظر من قرارگرفتن روسیه در جنگ سوریه در سمت درست یا غلط موضوعی نیست که در این مقاله به بحث گذاشته شده باشد. این جنگ اول از آن جنگی است که از سوی صنعت جهانی نظامی راه افتاده و به قول معروف ز هر طرف کشته شود به نفع این صنایع است و ثانیا لزوم و ضرورت مشارکت جمهوری اسلامی در این جنگ را زیر سئوال است. مشارکت در این جنگ فقط و فقط به نفع حکومت ولایت فقیه و تقویت جناح افراطی و سپاه می شود و این جناح نیز به دنبال گسترش نفوذ داعش شیعی خود می باشد و مشارکت در هیچکدام از این جنگ ها به نفع مردم و کشور ما نمی باشد. اگر روزی داعش قصد حمله به ایران را داشت آنموقع است که مردم خود جواب آن را می دهند.
ایشان در این نوشته سند آورده اند که مذاکرات در این جنگ ارتجاعی اثر مثبت و مهمی داشته است و همچنان دارد. نمی توان به مذاکرات و جنبش های طرفدار صلح، همچون سرداران سپاه قدس تحت رهبری رهبر بدبین بود. شما را به خواندن دوباره و دقیق این قسمت از مقاله ی ایشان که تقریبا قسمت انتهائی می باشد دعوت می کنم. امیدوارم که نفرت از امپریالیسم آمریکا موجب نشود که ما چشم برروی واقعیت های جهان امروز ببندیم و از هر نیرویی که پز ضد آمریکائی و ضد امپریالیستی می گیرد، همچون ولی فقیه، دفاع کنیم و پشت سر آن ها راه بیفتیم. ملت ما یک بار تاوان شعار " جنگ جنگ تا پیروزی" را داده اند دیگر بس است. از یک سوراخ دوبار گزیده شدن دیگر اشتباه کردن نیست.
۷۷۷۷۷ - تاریخ انتشار : ۲۱ دی ۱٣۹۵       

عنوان : پیش داوری ست
ضمن خسته نباشیدبه آقای سپیداری، یادآوری این نکته رالازم وضروری می دانم که داشتن موضع گیری درخصوص طرف های جنگ سوریه لزومابه معنای نادیده انگاشتن فعالیت های صلح طلبانه مدنی درسطح جهانی ومنطقه ای نیست.
مطمئنا رفیقمان آقای امیدی نیز مانندما وسایر نیروهای ترقی خواه خواهان صلح اند ولی به نظرمیرسدکه تمامی فیگورهاواقدامات صلح طلبانه دولت های درگیربیشترتاکتیکی بوده تا فعالیتی بشردوستانه.
روسیه درسمت درست جنگ سوریه قرارگرفته، نه ازآن جهت که دیدگاهی انسان دوستانه وترقی خواهانه داشته، بلکه بخاطرمنافع امپریالیستی خود ونیزبخاطرآنکه جایگاه جدیدی درمناسبات جهانی دست وپاکند.
روسیه نیزمانندایران وعراق وترکیه می داندکه درنقشه اولترا امپریالیست ها، تجزیه یاآشوب داخلی کشورش جای داشته وداردلذا برای سرکوب عوامل موثردراین نقشه(گروه های ارتجاعی وتروریستی)واردعمل میشود.می داندکه اگراین تروریست هادر سوریه وعراق نابودنشوند، قطعا ویروسشان تاروسیه نیزسرایت خواهدکرد(همانطورکه تالیبی وافغانستان رفته اند).
مسئله کردها بوسیله ای دردست آمریکاواسرائیل جهت تجزیه کشورهای مهم منطقه تبدیل شده است .به همین دلیل است که میان کردها بااین دول نوعی اتحادبرقرارشده که موجب هراس حتی ترکیه وکشانده شدن اش به سمت روسیه وایران گردید.
بهتراست مسائل منطقه ای را ازمنظر ژئوپلتیکی بررسی کردتا ازدیدگاه های اپوزیسیونالی.ماهمگی از جمهوری اسلامی منزجریم ولی نبایداین احساس رابه زور وارد تحلیل های ژئوپلتیک ونظامی کنیم.جمهوری اسلامی به دلایل خاص خودش می خواهدبشاراسدرانگه دارد.این موضوع نبایدباعث آن شودکه کلاعملکرد محور روسیه رازیرسئوال ببریم(بایدتوجه داشت که ایران رهبر این ائتلاف نیست ولاجرم خیلی ازمواقع ناچاربه تبعیت است).
این ها می جنگند که داعش وسایر گروه های تروریستی راازمیان بردارندتا بعدازآن باهمکاری جامعه جهانی وپس ازبرگزاری انتخاباتی منصفانه دولت جدیدسوریه برقرارگردد.این تنهاراه حل پایان یافتن جنگ سوریه ست که درپی همکاری های حاصله ازتوازن قوای موجود بدست خواهدآمد.
مشخص است حتی اگرائتلاف روسیه و...دست بالا رادرادامه جنگ حفظ کننداین سناریو به یک دیکتاتوری عنان گسیخته سکولار با رشد فرقه گرائی ونزاع های قومی منجرخواهدشدواگرغرب وشرکای منطقه ایش به موفقیت برسندقطعا دامنه جنگ سوریه به سایرکشورها و...خواهدکشید.به عبارتی وجودنوعی توازن قوای روبه همکاری ، بهترین راه کاربرای پایان جنگ و برقراری نوعی دموکراسی نیم بنددرسوریه خواهدبود(ترجمان این جمله این است که اگرروسیه واردکارزارنمی شد قطعا داعش وسایرگروه هاسوریه رافتح می کردندوغرب هم تنهابه نظاره می نشست.یعنی اینکه ورود روسیه به جنگ وهمچنین موج مهاجرت ها باعث شدکه غرب تاحدودی به سرکوب تروریست هاروی خوش نشان دهد).
طرح صلح وصلح طلبی، همینطوری و بدون زمینه های عینی درصحنه جنگ، به خواب وخیال شباهت دارد.جنبش صلح خواهی حتی درکشورهای غربی هم نمودسابق راندارد(جنبشی که برای صلح درویتنام به راه افتاد)چه رسددرخاورمیانه.بنابراین تبلیغ گروه های ترقی خواه برای ایجادجنبش های صلح طلبانه حائزاهمیت است ولی این فضای پسیف(ازلحاظ اجتماعی)درتغییر صحنه جنگ در سوریه وخاورمیانه چندان کارسازنیست.
بایددراین مقطع وتا پیش ازچرخش مجددسیاست ها، ازدولت قانونی سوریه ونقش روسیه درسرکوب داعش و... بدون واهمه دفاع کرد و اگرجنبشی دردفاع ازصلح، درسطح جهانی پاگرفت، درحمایت ازآن و برای پایان جنگ به پاخواست.
۷۷۷۶۷ - تاریخ انتشار : ۲۱ دی ۱٣۹۵       

عنوان : نویسنده گویا نمی داند مسئله بر سر "از جیب کی به کیسه کیست..."!
می نویسند: "... در رقابت های انتخاباتی آمریکا شاهد بودیم که دونالد ترامپ به صراحت صحبت از ۶ تریلیون دلار هزینه ای کرد که سیاست های اخیر (در واقع متاثر از لابی قدرتمند صنایع نظامی جهانی) روی دست دولت آمریکا گذاشته و هیچ دستاوردی هم برای آن نداشته است. باید پرسید دستاورد دولت آمریکا در لیبی چه بوده است؟ کدام بازارها گشاده شد که بسته بود؟..."
میزان دمکراسی در کشوری که لابی صنایع نظامی قادر باشد ۶ تریلیون دلار روی دست مردم امریکا (و نه دولت آن کشور) بگذارد، چقدر است؟
کارگزاران دولت امریکا از فشار لابی نظامی بی بهره میمانند؟ خیر، (بعنوان مثال بنیاد کلینتون از بابت معاملات تسلیحاتی با عربستان حق دلالی بالغ بر ۲۰۰ میلیون دلار دریافت کرده).
پس بجای سفره ابوالفضل انداختن برای امپریالیسم رک و پوست کنده بگویید که طرفدار سیستمی هستید که در آن از گلوی محرومان و کم درآمدانشان بزنند تا به کیسه های گشاد کنسرن ها بریزند. و البته در این میان "کمیسیون" دلالان سیاسی نیز محفوظ است.
۷۷۷۶۰ - تاریخ انتشار : ۲۰ دی ۱٣۹۵