عنوان : موسوی و کروبی
جناب هجری،
بنده نه طرفدار کروبی ام و نه موسوی. اینها به نظر من افراد شجاعی اند که تا کنون در اعترا ض خود پایدار بوده اند.جنبش سبز زاده موسوی و کروبی نیست. موسوی و کروبی زاده جنبش سبزند و در این یک سال به قدری تغییر کرده اند که قابل باور نیست. اینها چیز هایی میگویند که تا یک سال پیش کفر میدانستند. به فرمایش شما کروبی گفته است : "تمکین به‌ خواست ملت و به‌ رسمیت شناختن حقوق آ‌نان راه‌ خروج از بحران موجود است". اگر کروبی بجای حقوق آنها گفته بود منشور جهانی حقوق بشر باز هم شما این مقاله را مینوشتید؟ نمیدانم مقاله شما قبل یا بعد از اعلامیه ۱۸ موسوی نوشته شده است. جمله زیر نقل قولی از این اعلامیه است :

کرامت انسان ها و پرهیز از خشونت

۱- نخستین ارزش اجتماعی مدنظر جنبش سبز دفاع از کرامت انسانی وحقوق بنیادین بشر فارغ از ایدئولوژی، مذهب، جنسیت، قومیت و موقعیت اجتماعی است. استقرار و تضمین موازین حقوق بشر به عنوان یکی از مهمترین دستاوردهای بشری و حاصل خرد جمعی همه انسانها مورد تایید و تاکید جنبش سبز است. این حقوق خدادادی است و هیج فرمانروا، دولت، مجلس یا قدرتی نمی تواند آنها را لغو یا به صورت ناموجه و خودسرانه محدود کند. (پایان نقل قول).

توجه میفرماید؟ جمله ای را که کروبی شروع کرده موسوی تمام کرده است و خواستار اجرای کامل حقوق بشر است. آنوقت هنوز ما بر سر سکولاریسم و بود و نبود آن گفتگو میکنیم. اگر شما هم به اندازه اینها تغییر کرده بودید شاید یکی از این رهبران بودید.
۲۹۲۰٣ - تاریخ انتشار : ۱۶ تير ۱٣٨۹       

عنوان : اگر بتوانیم منشور حقوق بشر را به یک خواسته ملی ایرانیان و به شعار اصلی ملی خود تبدیل کنیم پیروز خواهیم شد، تنها کسانیکه متضرر خواهند شد قدرت طلبان و فرصت طلبان داخلی و خارجی خواهند بود.
آقای نادر عصاره و دیگر نویسندگان عزیز، پس از مطالعه مقالات یکدیگر خوبست که شما نظرات داده شده در پای آن مقالات را هم مطالعه بفرمایید. بدین ترتیب در کنار پرداختن به نقد از مقالات دیگر دوستانتان با نبض مخاطبین خود آشنا شوید، به رفع برخی ابهامات خوانندگان بپردازید و از برخی نظرات بجا و خوب خوانندگان استفاده کنید.

اگر در صدر دستور کار شما منشور جهانی حقوق بشر است، مستقیما آنرا اعلام کنید و از دیگر نویسندگان هم بخواهید مواضع خود را در این رابطه اعلام کنند تا ببینیم که حول این محور چه کسان و گروههایی قرار دارند و برای پیشبرد آن چه کرده و در نظر دارند انجام دهند. اینبار برخلاف سال ۵۷ مردم نباید فقط به این بسنده کنند که چه نمی خواهند بلکه قبل از آنکه آنچه نمی خواهند را فریاد بزنند، بدانند دقیقا چه می خواهند که جایگزین آن شود. بنظر بسیاری از ما توافق روی همه مفاد منشور جهانی حقوق بشر بهترین گزینه ی موجود برای رسیدن به همه خواسته های ماست، ضمن اینکه محوری دنیا پسند و مناسب برای بستن یک قرارداد اجتماعی میان ایرانیان از هر نحله ی فکریست. این منشور شناخته شده، بدور از ابهامات و حافظ منافع ملی ایران و ایرانی است.

اگر بتوانیم منشور حقوق بشر را به یک خواسته ملی ایرانیان و به شعار اصلی ملی خود تبدیل کنیم پیروز خواهیم شد، تنها کسانیکه متضرر خواهند شد قدرت طلبان و فرصت طلبان داخلی و خارجی خواهند بود. وظیفه روشنفکران ماست که با تکیه روی این منشور و اشاعه آن، از یکسو بازیگران سیاسی را مجبور به واکنش کنند تا مواضع خود را اعلام کنند، از سوی دیگر ملت ایران را با حقوق بحقه خودشان آشنا می کند و از سوی دیگر روشنفکران ما به نقش اصلی خود در جامعه ایرانی عمل کرده اند. خاصیت دیگر آن اینست که هر یک از ما که با این منشور آشنا شود و به محسنات آن پی ببرد طبیعتا به رسانه ای برای اشاعه ی آن در سطح افقی جامعه تبدیل خواهد شد که خود بخود به مدنی شدن هر چه بیشتر جامعه کمک موثر خواهد کرد. با احترام
۲۹۱٨۷ - تاریخ انتشار : ۱۶ تير ۱٣٨۹