• ما در کشوری هستیم که هنوز نیازمند رسیدن به آزادی های دموکراتیک اساسی هستیم واحتیاج به یک ائتلاف ملی داریم، زیرا گروه های اجتماعی و سیاسی بسیاری هستند، که درعلاقه به آزادی شریکند، این توضیح به این معنی است که، با وجود بلوک و ائتلاف های چپ و چمهوری خواهی ، اما بدون ائتلاف چند طبقه ای، امکان گذار به دموکراسی ممکن نیست ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۲۴ مهر ۱۴۰۱ -  ۱۶ اکتبر ۲۰۲۲

 
تردیدی در این نیست که هدف خیزش اعتراضی کنونی ایران که ” وارد نوعی اپیزود انقلابی شده ” (آصف بیات) با مقاومت مدنی خود، در پی به زیر کشیدن هیئت حاکمه کنونی و تحول دموکراتیک در ایران است.

تحول دموکراتیک نیز بدون ائتلاف یا اجماع همه دموکراسی خواهان در ایران غیر ممکن است.

ائتلاف یا اجماع همه دموکراسی خواهان، تنها با برنامه ریزی استراتژیک عملی است. بدون شک گفتگوی سازمان یافته و هدفمند یکی از مهمترین اجزاء این برنامه ریزی استراتژ یک است .

گفتگو یکی از مهمترین مو لفه ها و عناصر هماهنگی و انسجام است و بدون آن هیچ تحول دموکراتیکی در ایران رخ نمی دهد. با گفتگو می توان سنت های لازم برای تحقق دموکراسی را، در روابط بین گروه های مختلف و کلاء همه مردم نهادینه کرد.
حزب چپ ایران ( فدائیان خلق) و گفتگو برای هماهنگی نیرو های اپوزیسیون
هیئت سیاسی – اجرائی حزب چپ ایران ( فدائیان خلق) در یک اطلاعیه آمادگی این حزب را برای گفتگو در راستای هماهنگی نیروهای اپوزیسیون اعلام کرده است،اعلام این آمادگی اگرچه دیر، اما اقدامی ضروری است.

در این اطلاعیه ” تشکیل یک ثقل جمهوری خواهی ، ” تشکیل بلوک چپ” و ” بر تقویت همسوئی ها و همراهی ها با دیگر نیروها در حمایت از جنبش مردم ” مورد بحث قرارگرفته است.

سئوال مشخص این است که گفتگو برای هماهنگی نیرو های اپوزیسیون که از جانب حزب مطرح شده است، کدام برنامه عملی را در دستورکار خود دارد:” تشکیل یک ثقل جمهوری خواهی؟ ، ” تشکیل بلوک چپ ؟” و ” بر تقویت همسوئی ها و همراهی ها با دیگر نیروها در حمایت از جنبش مردم ؟ ” و همچنین این دیگر نیروها کدام هستند؟

آیا در این گفتگو باید بر سر همه این خرده ائتلافات و همسوئی ها مذاکره نمود؟ پیشهادات عملی هیئت سیاسی – اجرائی حزب چپ ایران ( فدائیان خاق) برای این گفتگو ها چیست؟

ناگفته روشن است که ایجاد یک بلوک چپ و یا ائتلاف جمهوری خواهان با برنامه ترقی خواهانه می تواند رل بسیار مهمی در گذار دموکراتیک داشته باشد، اما ما در کشوری هستیم که هنوز نیازمند رسیدن به آزادی های دموکراتیک اساسی هستیم واحتیاج به یک ائتلاف ملی داریم، زیرا گروه های اجتماعی و سیاسی بسیاری هستند، که درعلاقه به آزادی شریکند، این توضیح به این معنی است که، با وجود بلوک و ائتلاف های چپ و چمهوری خواهی ، اما بدون ائتلاف چند طبقه ای، امکان گذار به دموکراسی ممکن نیست.

این ائتلاف که مجموعه ای از توافقات رسمی و غیر رسمی میان رقبای سیاسی است ، ظرفیت سیاست گذاری دراپوزیسون را تقویت خواهد نمود.

واقعیت این است که دیگر زمان توضیح واضحات، که رسم و عادت نیروهای سیاسی برونمرزی است و یا تیری در تاریکی رها کردن سپری شده است. واقعیت این است که این کلی گویی ها، کمکی به جنبش جاری زنان، نوجوانان، جوانان وهمه مردم ایران نمی کند. گفتگوی سازمان یافته ، هدفمند با برنامه عملی، اقدام ضروری لحظه کنونی در خارج از کشور است.

گفتگوی سازمان یافته ، هدفمند با برنامه عملی

هدف گفتگوی سازمان یافته باید ایجاد” همبستگی ملی” ، “ ائتلاف ملی” با ” توافق سیاسی حداقلی و همکاری عملی حداکثری ” باشد.
همبستگی ملی نیازمند مشارکت گروههای متفاوت سیاسی، اجتماعی،اقتصادی و باقی قسمت های جامعه است. این همبستگی در سطح ملی مشروط به ائتلاف همه دموکراسی خواهان است.
همبستگی ملی یک پروسه دستوری نیست و با نسخه پیچی های یک طرفه حاصل نمی شود ، بلکه نتیجه روند های همبسته عاطفی ، فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و آمادگی برای تغییر، گذشت و زدایش تعصب ها و نقصان ها و کاستی هاست. برای اینکه همبستکی ملی به اراده ملی فراروید، باید فرایند هم اندیشی و همگامی و هماهنگی تعمیق داده شود.

در گفتگوی سازمان یافته برای ائتلاف ملی باید: الف – مشکلات و مانع اتئلاف دموکراسی خواهان ایران بررسی شود ب – خط قرمزها مشخص گردد ت – چارچوب های توافق های سیاسی حداقلی برای همکاری عملی حداکثری تعیین شود.
گفتگوی سازمان یافته و هدفمند در برونمرز با توجه به بحران و نا کار آمدی در احزاب و سازمان های سیاسی برون مرزی و الگوهای رفتاری منفی غالب شخصیت های سیاسی، بدون مشارکت مستقیم همه نهاد های مدنی و رسانه ای، متخصصین و محققین بی نتیجه خواهد بود.