اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۵ اسفند ۱٣۹۶ -  ۲۴ فوريه ۲۰۱٨

روحانی و ۱۵ نفر از کنشگران مدنی در بیست و دوم بهمن سالگرد قیام مردم علیه رژیم استبداد سلطنتی کالای بنجل "همه پرسی و رفراندوم" را به میان کشیدند. ترفند شناخته شده و نخ نمای آنها مثل حباب روی آب محوشد. منهای پروپاگاند ملی اسلامیها و "اصلاحیون و اعتدالیون" درون و بیرون حکومتی به بن بست رسیده حول این ترفند بی پایه، این پروژه ارتجاعی و ضد مردمی در فضای سیاست جایی پیدانکرد. اما در بازار مکاره سیاسی جبهه ارتجاع و ضد انقلاب هر دم خبری میرسد، به قول معروف از "این باغ هردم بری میرسد". از جمله از عجایب روزگار، احمدی نژاد معرف همه، طرح "انتخابات آزاد" را در مقابل رهبر پشم و پیله ریخته جمهوری اسلامی قرار داده است. چه خبر است؟ چرا در فرصت کوتاهی با مانورهای "همه پرسی" رئیس جمهور سرکار و "معذرت خواهی رهبر" و "انتخاب آزاد" رئیس جمهور کنار رفته و "رفراندوم" پانزده کنشگر مدنی روبرو هستیم!. آن فاکتور سیاسی که همه این جناحها و دارودسته ها را در پوزیسیون و به اصطلاح اپوزیسیون به تکاپوانداخته است، کدامست؟ در یک کلام "ده روزی که جمهوری اسلامی و کل ارتجاع را لرزاند".

مقابله با جنبش سرنگونی
ده روز طوفانی دی ماه امسال باردیگر قدرت عظیم و توده ای خشم و نفرت فروخفته مردم علیه وضع موجود، علیه جمهوری اسلامی، علیه مدافعین دیروز و امروز این سیستم استبدادی و سیاه را به نمایش گذاشت. جنبش گسترده و توده ای سرنگونی جمهوری اسلامی قدرت بالقوه و بالفعل خود را به سران جمهوری اسلامی و طیف ملون و متنوع ارتجاع نشان داد. پتانسیل رادیکال و چپ گرایانه این جنبش نه تنها جمهوری اسلامی و مدافعین جمهوری اسلامی را به هراس انداخته، فراتر ازآن نظم حاکم سرمایه و همه جناحهای ذینفع در حفظ این نظم استثمار و خون و جنایت را به تکاپو انداخته است. کارگر و مردم جان به لب رسیده تصمیم گرفته اند، نه تنها جمهوری اسلامی بلکه کل نظم سرمایه را جارو کنند. فصل مشترک تقلای مذبوحانه و مزورانه و بی سرانجام معذرت خواهی رهبر، رفراندوم خواهی" ترکیب سیاسی یک به اضافه ۱۵ روحانی و کنشگران مدنی و "انتخابات آزاد" احمدی نژاد مقابله با جنبش رادیکال اعتراضی مردم، مقابله با جنبش بزرگ سرنگونی و دفاع از جمهوری اسلامی و نظم سرمایه است.

مانورهای سیاسی و طرحهای پوچ
خامنه ای و روحانی و احمدی نژاد و پانزده کنشگر مدنی خود به خوبی به بی اثری و پوچی مانورها و طرحهای پشنهادیشان برای مهار و کنترل جنبش سرنگونی و روند انقلابی به خروش درآمده واقفند. جناب رهبر نخواست و نمیخواهد کامل و به موقع صدای اعتراض مردم را شنیده باشد. صدای مردم نه از دی ما امسال، از سالها قبل "مرگ بر جمهوری اسلامی و خامنه ای و جمهوری اسلامی نمیخوایم" است. پاسخ این صدای رسا تقلیل دادنش به "انتقاد از این حقیر و معذرت خواهی نیست" بلکه پاسخ واقعی کنار زدن و کنار رفتن کل جمهوری اسلامی و خامنه ای است. از آن بدتر طرح همه پرسی عالیجناب بنفش پوش روحانی است. روحانی خود را به نفهمی زده، با تردستی آخوندی، بساط همه پرسی درون رژیمی مطابق قانون اساسی برای حل مشکلات را به میان کشیده است. فکر میکند به این ترتیب با یک تیر دو نشان را زده است. از طرفی فشار اعتراض مردم متنفر از جمهوری اسلامی و شخص خودش را با شگرد "حکمیت صندوق" تخفیف میدهد و از طرف دیگر زیر پای جناح مقابل خود را خالی میکند. واضح است در هر دو زمینه تیر در تاریکی انداخته است. مردم بپاخاسته با شعار زیبای "اصلاح طلب، اصولگرا، دیگه تمام است ماجرا" جواب این ترفند را دادند. جناح مقابلش درست همانند خود او جریان هفت خط سیاسی است که دستش را خوانده و به سرعت جوابش را داده اند. شارلاتانیسم احمدی نژاد و "انتخابات آزادش" جای حرف جدی نیست وبیشتر از اینکه مانعی در مقابل حرکت مردم ایجاد کند، به مضحکه دست مردم تبدیل خواهد شد. اما جوکتر و بی پایه تر از پروژه سران و مهره های کنونی جمهوری اسلامی طرح رفرادم ۱۵ نفر کنشگر مدنی است. اینها هم چشم اندازسرنگونی انقلابی و میلیتانت جمهوری اسلامی متکی به اراده سازمانیافته و توده ای کارگران، زنان و جوانان و مردم حق طلب را لمس کرده اند. دگرگونی رادیکال سیاسی و اجتماعی بعد از چنین چشم اندازی به نگرانی ودلهره ملی اسلامیهای همزاد جمهوری اسلامی هم تبدیل شده است. میدانند با جارو شدن بساط جمهوری اسلامی، جایی برای جست و خیز جنبش ملی اسلامی پرت شده از بستراصلی باقی نیست. لذا تداوم موجودیت آنها در گرو تعدیل و حفظ ارکان اصلی نظام حاکم، به زعمشان با روش "تغییر مسالمت آمیز نظام اسلامی به جمهوری سکولار پارلمانی" از کانال "رفراندوم با رضایت سران جمهوری اسلامی و خامنه ای و زیر نظر سازمان ملل" است. این پروژه جادویی بر خلاف نظر مدعیانش نه تنها کوچکترین ربطی به منفعت مردم ندارد، درست بر عکس به منظور ایجاد مانع در مقابل خیزش انقلابی بزرگ مردم برای انداختن جمهوری اسلامی تعبیه شده است. در شرایطی که زنان و مردان تشنه آزادی و نسل جوان پرشور با جسارت و اراده سازمانیافته در بیش از صد شهر کلیت جمهوری اسلامی و همه بنیادهای حکومتی و اداری و نظامی و مذهبی را به مصاف طلبیده اند، ، کنشگران صف ارتجاع خواستارند که مردم به خانه برگردند، چون آنها با نحوه "مسالمت آمیز و از کانال رفراندم کذایی" جمهوری اسلامی را به "جمهوری سکولار پارلمانی" تغییر خواهند داد. اینکه چگونه خامنه ای و جمهوری اسلامی تن به رفراندوم مورد نظرکنشگران گرامی و تغییر هویت نظام به نظام "سکولار پارلمانی" میدهند، فقط در چارچوب پروژه ارتجاعی مقابله با جنبش سرنگونی و البته در دنیای مالیخولیایی و پادرهوای کسانی مطرح است،که چشم انداز پیروزی تحول رادیکال و سرنگونی طلبانه خواب آنها را آشفته کرده است.

صف جمهوری اسلامی و ارتجاع به هم ریخته است.
واقعیت اینست زیر قدرت و فشار تظاهراتهای توده ای ده روز دی ماه دوره سیاسی جدیدی آغاز شده است. یک مولفه مهم این دوره جدید، به هم ریختگی بیشتر صفوف جمهوری اسلامی و ارتجاع است. سنگ مردم به سینه زدنهای مزورانه اخیرخامنه ای و روحانی و احمدی نژاد و دیگر مهره های سیاسی و نظامی جمهوری اسلامی که بالاتر اشاره کردم، تاکیدی بر این واقعیت است. رفراندوم کنشگران ملی اسلامی هم با هر درجه تفاوتش با شگردهای شناخته شده سران جمهوری اسلامی از جنس سنگ اندازی و مانع ایجاد کردن در مقابل خیزش انقلابی مردم برای سرنگونی جمهوری اسلامی است. به هم ریختن بیشتر صفوف جمهوری اسلامی حاصل کار قدرت اعتراض مردم از پایین است. توده معترض مردم قطعا از به هم ریختگی صفوف دشمنان نیرو و اعتماد بنفس بیشتری میگریند و متعرض تر علیه این نظام به میدان خواهند آمد. راهی که کارگران، زنان، جوانان و مردم حق طلب انتخاب کرده اند تا از هم پاشاندن کلیت جمهوری اسلامی میتواند و باید ادامه پیدا کند. ادامه همین مسیر انقلابی ضامن خنثی کردن طرحهای ارتجاعی و ضد مردمی دوستان دروغین مردم و ملی اسلامیهای حاشیه جمهوری اسلامی است.