• این دروغ بزرگ که "یک گروهبان هلندی که دوست شاه بود، دو پرواز انجام میدهد که هر کدام ۶ ساعت طول می کشد. در پرواز اول بوشهر را انتخاب می کند و در پرواز دوم محل نیروگاه که کجای بوشهر باشد تعیین می کند. این در پرونده های سازمان انرژی اتمی بود"، به هیچوجه درست نیست و نا آگاهی فریدون سحابی که برای دو سال و اندی سرپرست سازمان انرژی اتمی کشور بودند را می رساند. ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۱۲ شهريور ۱٣۹۶ -  ٣ سپتامبر ۲۰۱۷

سردبیر گرامی اخبارروز
با درود. از آنجا که در گفتگو با فریدون سحابی که در رسانه ی سرکار به چاب رسید نادرستی های شگفت آوری وجود دارد، یادداشت زیر را برای روشن سازی نکته های تاریخی نادرست برای چاپ میفرستم.
با مهر بسیار وبدرود
پرفسور مانوئل بربریان (آکادمی علوم نیویورک)                   دوشنبه 6 شهریور خورشیدی
                                                                                  ( 28 اوت 2017)

                                 ---------------------------------------
روشن سازی دروغ "انتخاب محل احداث نیروگاه اتمی بوشهر توسط یک گروهبان هلندی دوست شاه " (گفتگو با فریدون سحابی، اخبار روز 30 امرداد 1396 خورشیدی؛ عصر ایران 30 امرداد 1396؛ ایسنا 5 شهریور 1396 و دیگر رسانه های گروهی فارسی زبان)
                                     نگارش پرفسور مانوئل بربریان (آکادمی علوم نیویورک)
                                 ---------------------------------------
در نوشتار گفتگو با فریدون سحابی منتشر شده در (اخبار روز، عصر ایران، ایسنا و دیگر رسانه ها)، نادرستی های بسیاری زاده از خیالبافی های شخصی، با برنامه، و یا نداشتن آگاهی های لازم، بدون هیچگونه پایه ی درست و یا استواری آمده که نیاز به روشن سازی دارد. من در اینجا تنها به گفته های ایشان در باره نبروگاه هسته ای بوشهر میپردازم و مانده ی نادرستی های سیاسی و اجتماعی و تحصیلی وکاری ایشان را به همکلاسی ها، همکاران و دوستان ایشان میسپارم، که بیشترآنها از شگفت زدگی ازمن خواستند این گفتگوی منتشر شده را بخوانم. بعنوان تنها کارشناس ایرانی زمین شناس و زمین لرزه کشور (که در بررسیهای ژرف و پر خرج پژوهشی گزینش جایگاه نیروگاه هسته ای بوشهر در سالهای 1352، 1353، 1376 و 1377 خورشیدی شرکت داشتم) لازم دیدم خوانندگان و شخص فریدون سحابی را از درستی تاریخ آگاه نمایم.

1-گسله قطر- کازرون و خطر آن برای نیروگاه هسته ای بوشهر:

گفته ی "گسله ای بنام قطر- کازرون که از قطر تا مرکز ایران ادامه دارد و بوشهر در      منطقه ی گسله ی قطر- کازرون قرار دارد" نه تنها درست نیست بلکه نشان میدهد که آکاهی ایشان از "خط فرضی قطر- کازرون" و نه گسله، مربوط به دوران دانشجویی ایشان در 60 سال پیش است. پژوهش های سالها بعد نشان داد که چنین شکستگی بسیار دار که از قطر در جنوب خلیج فارس آغاز و پس از دو نیم گردن خلیج فارس بخت برگشته به کازرون وسپس به مرکز ایران میرسد درست نیست و نیروگاه بوشهر در پهنه این خط فرضی قرار ندارد.

نیروگاه هسته ای بوشهر در خطر جدی گسله ی زمین لرزه ای نزدیکتری است که نتیجه بررسی های ژرف آن به همراه نقشه ی گسله ها در سالهای 1376 و 1377 در 2 گزارش به سازمان انرژی اتمی کشور سپردم (نگاه کنید به دو ماخذ زیر با تاریخهای 1997 و 1998). این دو گزارش از سوی سازمان اتمی کشور بسیار محرمانه انگاشته شده و از انتشار آن جلوگیری شده ونسخه ای به آژانس بین المللی اتمی (IAEA) داده نشده است. از آنجا که نیروگاه هسته ای بوشهر در خطر جدی زمین لرزه ای زاده شده از جنبش این گسله است نتیجه ی بررسیها بزودی در کتابی منتشر خواهد شد.

2- پرونده بررسیهای زمین شناسی نیروکاه هسته ای بوشهر:

فریدون سحابی دانسته یا ندانسته گفته اند "اصلا پرونده ای در باره مطالعات زمین شناسی آنجا (بوشهر) وجود نداشت". روشن نیست که چگونه ایشان در دوسال و اندی که سرپرست سازمان انرژی اتمی کشور بودند از چهار گزارش حجیم وبسیار سنگین بررسیهای ژرف زمین شناسی و زمین ارزه شناسی نیروگاه هسته ای بوشهر که در سالهای 1353 و 1354 از سوی مشاورین بین المللی
DAMES AND MOORE INTERNATIONAL, S.R.L و KRAFTWERK UNION (KWU)   
آلمان غربی آن زمان که با هزینه ی گزاف برای سازمان انرژی اتمی تهیه شد آگاهی نداشته و میگویند که "اصلا پرونده ای در باره مطالعات زمین شناسی بوشهر وجود نداشت". (نگاه کنید به 4 ماخذ پایان این نوشتاربا تاریخهای 1974، 1975 و1976).
نسخه ای از این گزارشها و پرونده کامل تمامی بررسیهای بوشهر همراه با تمامی نامه نگاری ها در سال 1376 از سوی سازمان انرژی اتمی کشوردر اختیار من گذاشته شد تا بنا به در خواست آژانس بین المللی اتمی(IAEA)
به ارزیابی دو باره ی خطر زمین لرزه و گسلش در ساختگاه نیروگاه هسته ای با کاربرد دانش امروزی بوشهر بپردازم (نگاه کنید به 2 گزارش در پایان این نوشتار با تاریخهای 1996 و 1998 بوسیله بربریان).

3- چرا نیروگاه بوشهر در اینجا ساخته شد؟

فریدون سحابی میگوید که "چرا نیروگاه این چنینی (!) باید در یک منطقه ی نا آرام از نظر زمین شناسی ساخته شود، مطالعات لازم انجام نشده بود". پیشنهاد میکنم ایشان به ماخذ پی نوشت این نوشتار نگاهی بیاندازند. نیروگاهای هسته ای نیاز به آب فراوان برای خنک کردن دارند بنا براین یا باید در کنار رودخانه بزرکی چون کارون و یا در کرانه های خلیج فارس و دریای خزر به بررسیهای یافتن جایگاه مناسب برای آنها پرداخت. یاد آوری میشود که جایگاه نیروگاه با داده های اندک سال 1353 گزیده شد.

4- هیچ پرونده ای در اختیار نبود:

در پاسخ به پرسش "پیشنهاد شما کدام منطقه بود؟" [گویا پرسش از ایشان این بود که کدام جایگاه را در کشور برای نیروگاه هسته ای امن میدانند] فریدون سحابی گفتند که "اصلا چنین چیزی وجود نداشت. هیچ پیشنهادی نشده بود و پرونده ای در اختیار نبود که این سوابق را نشان دهد". یا فریدون سحابی از وجود پرونده ها و گزارشهای علمی- فنی نیروگاه هسته ای بوشهر در سازمان انرژی اتمی کشور آگاه نبوده و هنوز نیستند و یا هدفی دیگر از این گفتار ها دارند.

5- گروهبان هلندی دوست شاه با هلیکوپتر محل نیروگاه بوشهر را مشخص کرد:
این دروغ بزرگ گوبلزی که "یک گروهبان هلندی که دوست شاه بود، دو پرواز انجام میدهد که هر کدام 6 ساعت طول میکشد. در پرواز اول بوشهر را انتخاب میکند و در پرواز دوم محل نیروگاه که کجای بوشهر باشد تعیین میکند. این در پرونده های سازمان انرژی اتمی بود"، به هیچوجه درست نیست و نا آگاهی فریدون سحابی که برای دو سال و اندی سرپرست سازمان انرژی اتمی کشور بودند را می رساند.

چنین پرونده ای که با فعل گذشته آمده ("در سارمان انرژی اتمی بود") در سازمان انرزی اتمی نبوده و نیست. چنانچه گفتار ایشان درست باشد چرا سازمان انرژی اتمی کشور در سالهای 1352 تا 1355 میلیون ها دلارهزینه بررسیهای علمی-فنی ساختگاه نیروگاه بوشهر با کارشناسان بین المللی کرده است. از سویی دیگر ایشان ننوشته اند که شخص گروهبان هلندی که بوده و چگونه با شاه دوست صمیمی شد. چرا شاه با گروهبانی دوست صمیمی شد؟ آیا هر دو هم جنس باز بوده اند؟ چرا شاه به جای گروهبان با افسران ارشد و فرماندهان دوست نشد؟
روشن نیست چرا این "گروهبان هلندی دوست شاه" که در پرواز نخست 6 ساعته خود که بوشهر را گزیده بودند، در پرواز 6 ساعته دوم وقت کشتند که در شبه جزیره کوچک بوشهرجایگاه درستی را بیابند؟
برای گزینش جایگاهی مناسب برای نیروگاه هسته ای من در سالهای 1352، 1353 و 1354 کرانه های دریای خزر وخلیج فارس را برای خطر زمین لرزه وگسلش بررسی نمودم. بررسی های کرانه ی جنوبی دریای خزر بعلت فشار روسیه شوروی به ایران در آن زمان باز ایستاد. پس از فروپاشی شوروی، روسها با امضای قراردادی این کار را خود انجام دادند. برای گزینش جایگاه در کرانه شمالی خلیج فارس فاصله 700 کیلومتری از میناب و بندر عباس تا بندر دیلم را در روی زمین (و نه با هلیکوپتر گروهبان دوست هلندی شاه) پیمایش نمودم (نگاه کنید به 4 گزارش انگلیسی در پی نوشت این نوشتار با تاریخهای 1974، 1975 و 1976).

6- هدف از آمدن روسها به ایران و بوشهر

فریدون سحابی گفته اند که "روسها آمده بودند که مدارک مربوط به ساخت نیروگاه اتمی بوشهر که بر اساس الگوی آمریکایی بود ببینند". نخست آنکه نیروگاه هسته ای بوشهر طراحی وساخته شده بوسیله آلمان غربی آن زمان بود و نه آمریکایی. دو دیگر آنکه در سالهای 3-1372 سازمان انرژی اتمی کشور از کمپانی زیمنس برای ادامه کار و تکمیل نیروگاه بوشهر دعوت به کار و گفتگو نمود. کمپانی زیمنس در خواست 5 میلیارد مارک نمود. بعلت اینکه دولت فدرال آلمان اجازه ی ادامه کار در ایران را به کمپانی زیمنس نداد، گفتگو ها بهم خورد. پس از تغییر سیاست دولت و تصمیم گرفتن بازسازی نیروگاه هسته ای بوشهر، ایران ناچار در سال 1373 از روسها برای تکمیل نیروگاه دعوت نمود و در 8 ژانویه 1995 (1374) قرارداد همکاری میان ایران و روسیه به امضا رسید.                                                   
یادآوری میشود که روسها از دیر باز آرزوی دستیابی به آبهای گرم کرانه های خلیج فارس را داشتند. بهنگام بررسیهای زمین شناسی و معدنی برای ذغالسنگ مرغوب مورد نیاز و طراحی و ساخت ذوب آهن اصفهان، کارشناسان، تکنسینها و ماموران مخفی ک. گ. ب. روسی   (   K.G.B.) در استانهای کرمان واصفهان مشغول کار شدند. دعوت برای نیروگاه هسته ای بوشهر، پای روسها را به آبهای گرم خلیج فارس رساند. روسها در زمانیکه کشورشان ورشکسته شد پول هنگفتی از بابت قرارداد بوشهرگرفتند و از پی آن قرارداد های دیگری نیز امضا شد. آنها آمدند، میلیاردها دلار گرفته و میگیرند و جا خوش کردند!

7-سخن پایانی:

بیایید: 1- تاریخ را وارونه نشان ندهیم، 2- رسانه های گروهی ایرانی و خوانندگان آن را ابله فرض نکنیم، و         3- چنانچه دانش و آگاهی از چیزی نداریم به دروغ بافی نپردازیم و با گفتن "نمیدانم" انسان درستی باشیم. در فرجام، رسانه های گروهی نباید هر نوشتار یا گفتاری را بدون بررسی، اندیشه وپژوهش به چاپ رسانده و آگاهی نادرستی را به خوانندگان و تاریخ برسانند.

8-کتابنگاری اشاره شده در نوشتار:

RREFERENCES CITED:
Berberian, M., 1997. Tectonics and fault re-evaluation study of the Bushehr NPP site. Khak-e-Khoob Consulting Engineers, Tenran, April 1997, 98p. Submitted to AEOI.
Berberian, M., 1998. Seismicity and seismotectonic re-evaluation of the Bushehr NPP site. 228p. Submitted to AEOI.
Dames and Moore International, S.R.L., 1974-1975. Site validation studies proposed nuclear power plant near Bushehr, Iran. AEPI-KWU. Volume 4, revision 5. Dames and Moore Int., SRL, July 1975.
Dames and Moore, 1975- Geotecnical Studies, Final Report Iran 1 and 2 Nuclear Power Plants, Halileh, Iran. AEOI, Tehrān.
Dames and Moore International SRL, December 1975. Final Report Geotechnical Studies, Vol. 1: Iran 1 and Nuclear Power Plant, Halileh, Iran. Prepared for AEOI. Dames and Moore International S.R.L.
Kraftwerk Union, December 1976. Preliminary Safety Analysis Report: Nuclear Power Plant IRAN 1 and IRAN 2. Prepared for Atomic Energy Organization of Iran. Volume 1, Site Conditions, 52p. KWU, West Germany.

پروفسور مانوئل بربریان (آکادمی علوم نیویورک) Manuel Berberian, Ph.D. (University of Cambridge, UK), CPG (USA)
Member, New York Academy of Sciences,

6شهریور 1996 خورشیدی/ 28 اوت 2017

* مقاله مورد نظر نویسنده در اخبارروز در بخش گوناگون به نقل از شهروند بازنشر شده است. www.akhbar-rooz.com