سیاسی دیدگاه ادبیات جهان - مقالات و خبرها بخش خبر آرشیو  
   

قتل محمد مختاری و محمدجعفر پوینده - پرویز دستمالچی

نظرات دیگران
اگر یکی از مطالبی که در این صفحه درج شده به نظر شما نوعی سوءاستفاده (تبلیغاتی یا هر نوع دیگر) از سیستم نظردهی سایت می‌باشد یا آن را توهینی آشکار به یک فرد، گروه، سازمان یا ... می‌دانید لطفا این مسئله را از طریق ایمیل [email protected] و با ذکر شماره‌ای که در زیر مطلب (قبل از تاریخ انتشار) درج شده به ما اطلاع دهید. از همکاری شما متشکریم.
  
    از : حمید محوی

عنوان : ضرورت تفکیک در قتل های زنجیره ای
از دیدگاه من اپوزیسیون های ایرانی که به یمن خدمات و سرمایه ها و طرح های امپریالیستی از آغاز تا امروز در خارج از کشور شکل گرفته و فعالیت می کنند، همیشه یکی از عناصر پارازیت و مخدوش کننده در درک وقایع مرتبط به ایران - مثل آن چیزی که قتل های زنجیره ای نامیده اند بوده و هست. در واقع، برای مثال رسانه هائی مانند صدای آمریکا به شکل گسترده از این نوع موضوعات بهره برداری می کند.

علاوه بر این فکر می کنم که قتل عبدالرحمان قاسملو دبیر کل حزب دموکرات کردستان را نباید در کنار قتل دو مترجم آثار ادبی و علوم انسانی محمد مختاری و محمد جعفر پوینده...قرار دهیم، چون که مفهوم یکسانی ندارند.

قتل عبدالرحمان قاسملو می تواند از سوی دولت مرکزی ایران به مثابه دفاع از خود و یا عمل تلافی جویانه تلقی شود، زیرا در این مورد موضوع بر سر حزبی است که در اشکال مسلحانه فعالیت می کند و به سهم خودش مرزبانان ایرانی را به قتل می رساند. این نوع ترورهای دولیت در تمام جهان رایج است و منحصر به جمهوری اسلامی نیست.

در حالی که برای مثال، محمد جعفر پوینده مترجم جرج لوکاچ بوده، و ترجمه‍ی نسبتاً خوبی هم عرضه کرده است که یادش زنده بماند...قتل نویسندگان این چیزی ست که تقریباً منحصر به جمهوری اسلامی ست. البته سرکوب نویسندگان و ایجاد اختناق یکی فعالیت های دائمی حکومت های سرمایه داری در تمام جهان است، این را فراموش نکنیم، از جمله حضور خود اپوزیسیون های پنتاگونی به همین ابزارکارهای اختناق باز می گردد. ولی ضروری ست که ما خصوصیت خاص دستگاه دین اسلام و نظام سرمایه داری در ایران را تشخیص دهیم و آن را در چشم انداز های وسیعتری مورد بررسی قرار دهیم.
۷۷۹٨۷ - تاریخ انتشار : ۹ بهمن ۱٣۹۵       

  

 
چاپ کن

نظرات (۱)

نظر شما

اصل مطلب

   
بازگشت به صفحه نخست