• بکش پرنده یی را که سکوت را شکست!
به خورشید شلیک کن،
ماه را بشکن ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۱۴ دی ۱٣۹۵ -  ٣ ژانويه ۲۰۱۷

 یکم
                                                                           
بکش پرنده یی را که سکوت را شکست!
به خورشید شلیک کن،
ماه را بشکن
و در این پراکنده حیات
خویش را بجوی؛
که اگر نه به نمود
به بود
آنِ تو همان، بی آغاز وبی پایان است.
هم به رنگ
هم به نیرنگ!
بی خویش نبوده ای هرگز
نمودَت امّا رنگارنگ هماره.
مَکُش پرنده را
به خورشید امّا
شلیک کن.

دوم

در کوچه های جَهل
آشنا تر از من
هیچکس نیست،
وکسی نَوَرزیده عشق با باد
آنسان که من
و هنوز همآغوش ِ بادم.
اینست هرجا که هستم، بوده ام
بیگانه تر ازمن کسی
نه بوده ، نه هست.

سوم
به کسی می مانم
که کسی نیست چون من!
بر من آهسته گذر کرد و
نپرسید از من
به چه کس می مانم!
تا زمستان آمد،
وکسی نیست که باوی به سخن بنشینم.
********************************************
شاید ۱٣۶۹ ویا که ۱٣۷۰بروکسل