یگانه نبودن


اسماعیل خویی


• چرا این همه ژرف ، این‌گونه آبی
و چندین زلال است ،
         در این کجا ،
             آسمانِ سحرگا ؟! ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ۱۵ فروردين ۱٣۹٣ -  ۴ آوريل ۲۰۱۴


 چرا این همه ژرف ، این‌گونه آبی

و چندین زلال است ،

         در این کجا ،

             آسمانِ سحرگاه ؟!



نمی‌شد لکی ابر هم سالَکی تیره‌گون باشد

                آیا ،

به ناچار آسیب‌زن

         بر شکوهِ زلالآبی‌ی این نظرگاه ؟!



نمی‌شد،

    نمی‌شد

در آیینه‌ی یادِ من ،

         بامدادِ نشابور

در این دور ،

بمانَد همانی که می‌بود

             آیا :

نمادِ زلالآبی‌‌ی ناب :

نظیرش به بیدرکجا ،

         هرکجایی که باشی ،

نه کمیاب ،

که نایاب ؟!



چه تلخ است و دشوار

پذیرفتنِ هر یگانه نبودن !

دریغآه !

دریغا شگفتآه !

چرا بایدم گریه‌خند آید از حسِّ بیگانه‌ی خودستیزی

که بیدار گشته‌ست در من ؟



چگونه‌ست

    کز بامدادِ نشابور ،

هزاران و یک شهر و شبگیرْدیدار و بیداری‌ی ناگهان دور ،

چنین ژرف ،

    این گونه آبی

و چندین زلال است

         در این کجا

             آسمان سحرگاه ؟!



۲۰ خرداد ۱٣۹۲ ، بیدرکجای آتلانتا