"واپسین تکیه گاه"


جهانگیر صداقت فر


• زندگان را به بانگِ "مرده با د"
                                  تخطئه می‌‌کنند
و مردگان را به شعارِ ستایش
                                 ارج بر می‌‌نهند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ٣۰ آذر ۱٣۹۲ -  ۲۱ دسامبر ۲۰۱٣


زندگان را به بانگِ "مرده با د"

                                  تخطئه می‌‌کنند

و مردگان را به شعارِ ستایش

                                 ارج بر می‌‌نهند.

یکی‌ مرگ را ،

به آن که در ایمانِ خویش

                         پای استوار داشته،

                                           روا داشتن

وان یک که با یقین ِ لا تغیرش

                            به خاک و با د پیوسته را

                                                   صلای امداد سر دادن ...

چه اندیشه پروریده به سر در سراسر ِ اعصار

نسل‌های پیاپی انسان ؟

به چه کار می‌‌آیدش این سنگواره‌ی تندیس ِ قهرمان

سنگین نشسته به تارکِ سکوی ِ میادین ِ یاد‌های باستان ؟



[ بقعه‌ی تاریخ ،

                دریغا

عبادتگاه خفتگان بوده ز دیرباز؛

بگذار      

      این زمان

جولان فضای عبرتِ هشیاران باشد. ]

***

اه

کاش می‌‌شد شرار شعور را

- چونان که گندم را در جلگه زاران ِ آب و آفتاب -

در سرشتِ بشر

                دانه به دانه

                            کاشت

تا در یابد که بذر ِ رستگاری

تنها

      در آبستِ آشتی ‌ست

                         که می‌‌شکفد

و سنگر‌های بی‌ اساس را

                         در آوردگاهِ باور‌های منعطف ،

تنها آغوش تفاهم

               به هم ٔپل می‌‌خواهد بست.

***

عدالت ،

       شاید -

تمکین به میانگین ِ یقین هاست !

                                        ***********

جهانگیر صداقت فر
سانفرانسیسکو- ۱۱ دسامبر ۲۰۱۳