«همبسته و پیوسته در صف مستقل»


مارال سعید


• نیک میدانیم؛ هیچ سلاحی جز تشکل و همبستگی قادر به بیان نیروی ما نیست. اکنون به پشتوانه ی آرای مردم فرصتی دست داده تا دست در دست هم، با برخورداری از تجارب گذشته، فشار از پائین را سازمان دهیم و از این طریق راهی برای ابراز وجود مستقل خویش بیابیم ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۲۵ خرداد ۱٣۹۲ -  ۱۵ ژوئن ۲۰۱٣


به رفقا ، دوستان، خواهران و برادرانم در "کف خیابان" و فعال در عرصه ی "تشکلهای مدنی" ایران
نتایج انتخابات "ریاست جمهوری ایران" بیانگر آنست که علیرغم ترفندهای "مهندسین" جمهوری اسلامی همانگونه که در بیست و ششم فروردین امسال۱ اشارتی داشتم، اینک به عیان میتوان زیرکی مردم را از دودی که از درون صندوقهای رأی برخاسته، دید.
همانطور که گفته بودم، ما مردم این امامزاده را به خوبی با پوست و گوشت و خونمان می شناسیم و نیک میدانیم که، شَل و کور میکند ولی شفا نمی دهد. از دیگر سو، نیک نیز میدانیم؛ هیچ سلاحی جز تشکل و همبستگی قادر به بیان نیروی ما نیست. اکنون به پشتوانه ی آرای مردم فرصتی دست داده تا دست در دست هم، با برخورداری از تجارب گذشته، فشار از پائین را سازمان دهیم و از این طریق راهی برای ابراز وجود مستقل خویش بیابیم.
دوستان بایسته ی لحظه است که تجربیات فعالیت در دوران هشت ساله ی دولت محمد خاتمی را نصب العین خویش قرار دهیم، سازماندهی و سازمانیابی خویش را مستقل از نیروی حاکم بر قوه مجریه و جدا از منویات نیروهای شریک در حاکمیت جمهوری اسلامی پیش بریم و از طریق حد فهم و توانمان، فشار از پائین را سازمان دهیم و در جهت دستیابی به خواسته ها و مطالباتمان گام برداریم.
بدون شک اگر پتانسیلی در دولت آقای روحانی نهفته باشد، این پتانسیل در مواجهه با نیروهای بازدارنده و سرکوبگر، تنها به پشتوانه ی نیروی مردمی که از پائین اعمال فشار خواهند کرد، ، توان مقابله می یابد. در غیر اینصورت، سیستم آنرا به آلت فعل خویش بدل خواهد نمود و یا در بهترین حالت چون دولت آقای خاتمی، دولتی مستعصل خواهد گشت.
بر ماست که با درایت و تیزهوشی، همبسته و پیوسته، حول مخرج مشترک خواسته های ملی-دمکراتیک آحاد ایرانیان گرد هم آئیم و بدون آنکه منتظر درخواست رئیس دولت شویم، پای به میدان نهیم.
از این طریق برایمان سه سود حاصل خواهد آمد: ۱- اعتماد و اتحاد از دست رفته را به جامعه ی ایرانی باز خواهیم گرداند. ۲-   برآوردی عینی از نیرو و وزن اجتماعی خویش خواهیم داشت. ٣- بر اساس میزان وزن و نیروی مستقل خویش، درخواست و مطالباتمان را مطرح خواهیم نمود.
دوستان شک نباید کرد، راهی هموار در پیش نیست. لیک بدون اتحاد و همبستگی و فشار از پائین، هیچگونه تغییری در نظام جمهوری اسلامی مقدور نخواهد گشت. و آنان که دل بسته ی رفرم از بالا هستند، با وجود اهرمهای دیکتاتوری در دست شخص ولی فقیه، خوابی آشفته خواهند داشت که تعبیر ساده اش؛ اضمحلال ایران و رنج و عذاب بیشتر ایرانیان خواهد بود.

مارال سعید
۱- »صندوف رأی یا حجرالاسود«