ترانه های بهاری در غربت  
							             
							            
						            	
						             
						            
						         
					            	
						            	
						            	
						       			جهانگیر صداقت فر
						       			
						       			
						       			 
							            
						       		
				       			 
					         	
									
									• 
نسیم فرودین،  عطر  بهاران
 
سراسر خاک ایران لاله زاران 
 
 
مرا دست قضا این جا  نشا کرد
 
نکردم ریشه در این شوره زاران.
						       		... 
								
								 
				       			
					             
						            اخبار روز: 
						            www.iran-chabar.de
						             
						            	دوشنبه 
							            ۲۱ اسفند ۱٣۹۱ - 
							            ۱۱ مارس ۲۰۱٣
					             
					             
					            
					            	
						            
  
		
 نه گًل روییده  است امسال در  باغ 
 
 
نه مرغی آشیان کرده است جز زاغ
 
 
 
بهار امسال خاموش و حزین  است
 
 
 
شکفته بر تنش  آماس صد  داغ.
 
 
 
****
 
 
 
عبث ای هموطن  چشم  انتظاری
 
 
 
به  پایان  خزان  امیدواری
 
 
 
در این بی فصل غربت کوه بهاری
 
 
 
نمی روید  گلی  در شوره زاری.
 
 
 
****
 
 
 
بهاری اشک ریزان آمد و رفت
 
 
 
پریشان و شتابان آمد  و  رفت
 
 
 
غم هجران و غربت بر نتا بید
 
 
 
چو برق از قلب توفان آمد و رفت.
 
 
 
****
 
 
 
نسیم فرودین،  عطر  بهاران
 
 
 
سراسر خاک ایران لاله زاران 
 
 
مرا دست قضا این جا  نشا کرد
 
 
 
نکردم ریشه در این شوره زاران.
 
 
 
****
 
 
 
بهار آمد ولی : غمناک، غمناک
 
 
 
نیفشاند اشک شوقی بر دل خاک
 
 
 
نسیم  پیکِ نوروزی  نیاورد 
 
 
ره آوردی به جز: خاشاک، خاشاک.
 
 
 
*********                    ********
 
 
 
این ابر سپید طعم  باران  دارد
 
 
 
بوی خوش سبز پونه زاران دارد
 
 
 
گو تا که ببارد به تن خشکِ وطن
 
 
 
کاین خاک هوای نو بهاران دارد.
 
 
 
****
 
 
 
این کوچهی تنگ یاد یاران دارد
 
 
 
با د سحری بوی بهاران  دارد 
 
 
نو روز و شمیم خاک باران خورده:
 
 
 
طفلک دل من  هوای ایران دارد !
 
 
 
********                              ********
 
 
 
نمی دانم بهار  از  کوچهی ما
 
 
 
چرا امسال پاورچین گذر کرد
 
 
 
نفهمیدم چرا آمد،  چرا رفت
 
 
 
چرا این کوچه را با اشک تر کرد.
 
 
 
                                                 ********
 
 
 
جهانگیر صداقت فر
 
 
 
در جای جای بیدرکجا
 
 
 
 
 
 
 
					             
					             
			           		 |