در سوگ پدر


جهانگیر صداقت فر


• کسی‌ شکست حبابِ مرا به تلنگر ِ درد
شیون کنان
            غمی به حریم ِ حرمتِ آرامشم تجاوز کرد.
کسی‌ ز ریشه مرا کند،
با شاخ و برگ و شکوفه بر آتشم افکند. ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۲٣ خرداد ۱٣۹۱ -  ۱۲ ژوئن ۲۰۱۲


 کسی‌ ستون تنم را ز پایه شکست

اندوه ِ ماتمی به گرانی کوه

                                 ناگه به سینه نشست.

کسی‌ شکست حبابِ مرا به تلنگر ِ درد

شیون کنان

            غمی به حریم ِ حرمتِ آرامشم تجاوز کرد.

کسی‌ ز ریشه مرا کند،

با شاخ و برگ و شکوفه بر آتشم افکند.

***

ز خود گسسته شدم من

جدا شدم از بند بندِ خود

                      شکسته شدم من.

چنان دریچه‌ی کوری به روزگار بسته شدم من.

***

- " ساعت مقدّر است" ، شماطه خبر داد.

- "غروبِ واقعه، اینک" ، جغدی به ناکجای دلم مرثیه سر داد.

چنگی به سینه‌ی تنگم رسوخ کرد؛

منقار ِ کرکسی درید دلم را، جگرم را خورد؛

کسی‌ مرا ، -تمام ِ مرا- به یغما برد.

کسی‌ تکه تکه کرد مرا

                         بی‌ کفن

                               به خاک سپرد :

یتیم شدم، آخ، یتیم شدم

                         امروز

                               من پدرم مرد .



                                                   *********

جهانگیر صداقت فر

بلودر- ۱۷ جون ۲۰۰۲...[دوشنبه‌ی تلخ وداع]