چهار سرودک
به استاد فرهیخته ی ریاضیات، پرویز شهریاری


یوسف صدیق (گیلراد)


• معادلات
قفس های اعدادند.
حل که می شوند،
میله ای باقی نمی ماند. ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۲۴ ارديبهشت ۱٣۹۱ -  ۱٣ می ۲۰۱۲


 
 چهار سرودک زیر (ازمجموعه ی چاپ نشده ی "ریاضیات ترنم") را تقدیم می کنم
به استاد فرهیخته ی ریاضیات، پرویز شهریاری ، به انسانی والا که به چرا زنده بودن خود آگاه بود.
به قطره ای که بذر دریا بود.

(۱)
معادلات
قفس های اعدادند.
حل که می شوند،
میله ای باقی نمی ماند.   
۱۳۸۵

(۲)
بوی دایره می دهد
بیضی هوشمندی
که کانون هایش را
در یک نقطه
متمرکز کرده است.
۱۳۸۷

(۳)
از کند و کاو درمعنای بی نهایت
چیزی نیافتم.
سوار بال معما
به تو رسیدم
و بی نهایت
در من زبان گشود.
۱۳۸۹

(۴)
همه ی ساعت های خانه را
قفل کرده ام.
کلید را هم
گذاشته ام در معادله ای
که قابل حل نیست.
بیرون
دیگر، زمان
دست اش به زنگ خانه ی من نمی رسد.
۱۳۹۰